اختلاس مي كنم پس هستم

محمدعلي سجادي در شرق نوشت:

« اي ستارگان تلالو خود را پنهان كنيد، مگذاريد روشنايي بر تمناهاي تيره دروني ام نظر افكند!» «مكبث»

    آيا اختلاس چندهزار ميلياردي ناقابل در دو بانك شوكه برانگيز هست، يعني مي تواند چنين باشد؟ آيا آش آنقدر شور نشده تا آشپزها به فكر بيفتند كه تا به حال چه غذايي به خورد ديگران مي دادند؟! راستش با اين اوضاع بلبشو و شله قلمكاري كه روي ديگ اكنون مان مي جوشد، شوري و بي نمكي به كنار، مرز ميان گرسنگي و پرخوري را گم كرده ام.

    «بهرامي (مسعود رايگان): من عادت به پرخوري ندارم حاجي»

    «حاجي عابدزاده (رضا كيانيان): عادت مي كني معده و روده جا وا مي كنه، خصلتش اينه»

    اين ديالوگ ها بخشي از مجموعه «جست و جوگران» قسمت ششم است. مجموعه اي كه سه سال وقت و عمرم را صرفش كردم، روزنه اي به اين سياهچاله پس و پنهان كردم. مجموعه اي كه شرايط نه چندان آساني براي ساختنش داشتيم و تلاش وافر كرديم تا در اين وادي به حوزه بسته و ممنوع نزديك شويم و درزي در دمل چركين و سنگين فساد باز كنيم. همه اگر نه، بيشترها هراس داشتند تا به اين وادي نزديك شويم.

من و دوستانم اما مومن بوديم ـ هستيم كه طرح اين موضوع، با وجود دشواري هايش ضروري و «بايد» دارد، هرچند به شك و شبهه و شايد آلوده بود.
    پخش آن مجموعه در آن شرايط ملتهب، (زمستان 88) كه اگر نبود شايد پخش نمي شد، هرچند با تلواسه توام بود ولي انعكاسش كمي از خستگي ما كم كرد. در آن مقطع. با آنكه پخش ناقصي داشت اما نمود بارزي داشت. در كانال ها پخش مجدد نشد، در رسانه هاي خانگي، طبق سنت خود سيما، تكثير نشد و مثل نا خوانده و ناخويشي به پستو رانده شد و... اما شكستن بعضي از فضاها و روابط خط كشي شده، به نسبت معيارهاي حاكم، تاثيرش را گذاشت.

حالاهم كه خود سيما و سيمافيلم علاقه مند به ادامه آن هستند، باز هم دوباره بر همان مدار سابق مي گردد. 16 ماه بازي كردن و شدن و نشدن، نه شايد از سر عمد ولي سهوا، عمرسوزي است و بس.

 دوباره هراس، دوباره اما و اگر و... كه نمي دانم تا كي مي خواهد ادامه پيدا كند. آيا هنوز با اين ميزان بالاي فساد در اركان هاي دولتي ـ اقتصادي و از سويي شرايط، زمان آن نرسيده كه به جاي ترس از واقعيت، با خود روبه رو شويم؟ نشان دادن ذكاوت و هوش حيرت انگيز در به كارگيري شيوه هاي اختلاس، گاه درام هاي شگفت انگيزي خلق مي كند، طوري كه اگر تو نشانش دهي شايد متهم به اين شوي كه از آثار هاليوودي كپي كردي! كافي ا ست تلاطم اين روزهايمان بگذارد تا بتوانيم ببينيم و قضاوت كنيم. سياست زدگي اين روزها شايد مانع از اين بشود كه بفهميم «انسان فسادپذيراست، اگر در بستر فساد قرار بگيرد چنين مي شود.

جست و جوگران» فساد در كجاي اين جهان نيست؟ ولي ما قرار بود شبيه هيچ جا نباشيم، آيا نيستيم؟! «اي ارواح محافظ خيالات فاني، بياييد و مرا به صورت يك مرد در آوريد و سر تا وجودم را مملو از قساوت كنيد. خونم را غليظ تر كنيد، راه منفذ و پشيماني را ببنديد كه هيچ حس ترحمي نتواند جلوي منظور سبعانه بگيرد و...» «ليدي مكبث»