با معنی "خدمت به مردم" بیشتر آشنا شوید / 25 قطار مترو در گمرک بندرعباس خاک می خورند!

در حالی که با افزایش قیمت بنزین و گسترده شدن محدوده طرح ترافیک در تهران ، تعداد مسافران مترو با افزایش چشمگیری مواجه بوده ، عدم افزایش واگن های جدید به خطوط متروی پایتخت ، مردم را با فشارهای مضاعف مواجه کرده است به طوری که تراکم جمعیت در واگن ها به حد انفجار رسیده و مخصوصاً خانواده ها از این موضوع بسیار آزرده اند.

به گزارش انتخاب؛ عصر ایران نوشت: در این وضعیت اسفناک ، آنچه شرم آور است این که تعداد قابل توجهی واگن که با صرف هزینه میلیاردی از پول مردم ، از خارج خریداری و وارد کشور شده اند ، ماه هاست که در بندرعباس خاک می خورند و به جای آن که در خطوط مترو ، مردم را جابجا کنند ، بی هیچ استفاده ای در انبارهای گمرک در حال فرسوده شدن هستند!

علت این وضعیت بی سابقه هم آن است دولت می گوید تا عوارض گمرکی واگن ها را نگیرد ، اجازه نمی دهد حتی یک واگن هم وارد خطوط مترو شود!
شهرداری تهران هم که این واگن ها را وارد کرده ، اعلام می دارد که آماده است هزینه گمرک را بپردازد. این هزینه هم در بودجه مصوب مجلس برای مترو دیده شده است ولی دولت به دستور شخص رئیس جمهور ، بودجه تصویب شده را نمی دهد!

خلاصه اش این است که دولت باید بودجه مترو را به شهرداری بدهد و شهرداری هم آن را دوباره به دولت (گمرک) برگرداند تا واگن ها را از گمرک بندرعباس به تهران ببرند و مردم را از عذابی که در واگن های متراکم مترو می کشند نجات دهند؛ اما رئیس جمهور مردمی ، امضا نمی کند!

چند واگن در گمرک خاک می خورند؟

سوال اینجاست که چقدر واگن در گمرک ، متروک مانده و آیا با آمدن آنها به مترو ، واقعاً گشایشی در کار مردم ایجاد می شود یا تعداد واگن های موجود در گمرک به حدی نیست که گره گشا باشد و آنچه مطرح می شود صرفاً هیاهوی سیاسی است؟

برای پاسخ به این سوال ، ابتدا مروری بر وضعیت موجود می کنیم:

*حدود 80 قطار در روز در خطوط مترو كار سرويس دهي به مسافران را انجام مي دهند.
*بطور ميانگين در روز هر رام قطار(7 واگن) 15 بار سرويس مي دهد.
*بطورميانگين هر رام قطار(7 واگن) در روز 25 هزار مسافر جابجا مي كند.
(در خط يك ، 29 قطار در خط دو 27 قطار در خط چهار، 10 قطار و در خط پنج، 14 قطار كه در مجموع 80 قطار در خطوط مترو سرويس دهي مي كنند.)
* بطور ميانگين، مجموع قطارها در روز حدود 1200 بار سرويس دهي انجام مي دهند.
* بطور ميانگين مجموع قطار ها در ماه 36 هزار بار سرويس دهي مي كنند.
* با اين حساب در روز بيش از  2 ميليون مسافر توسط قطارها جابجا مي شود.

در این لحظه که شما این مطلب را می خوانید167 واگن (حدود 25 قطار) در گمرگ كشور خاك مي خورند.
با اين حساب اگر اين تعداد قطار كه در گمرگ است، در خطوط مترو مشغول فعاليت بودند در روز حدود 375 بار سرويس دهي انجام مي دادند و حدود 750 هزار مسافر را جابجا مي كردند كه اين رقم براي سرويس دهي در ماه مي شود:11000 بار سرويس دهي و جابجايي حدود 22 ميليون مسافر در ماه.
 پس با عدم ترخيص اين قطارها از گمرك حدود 750 هزار مسافري كه بايد با اين قطارها جابجا مي شدند در روز با همين تعداد قطار موجود در خطوط جابجا مي شوند.
به عبارت دیگر اگر دولت قطارها را ترخیص کند ، تعداد قطارها 30 درصد افزایش می یابد که رقم فوق العاده ای است و می تواند ازدحام جمعیت را بلافاصله یک سوم کاهش دهد.

هر قطار 7 واگنی هم 5.5 میلیون یورو قیمت دارد که با احتساب همه قطارها ، بیش از 137 میلیون یورو از پول مردم بلااستفاده در گوشه گمرک افتاده است!

حال آیا رواست بخشی از پول مردم در کمرگ خاک بخورد و بپوسد و بخش دیگرش نیز توسط دولت بلوکه گردد و ملت هم در فشارهای روزانه و رو به تزاید مترو ، در عذاب دائمی باشند؟! جالب این جاست دولت در حالی بودجه مترو را نمی دهد که اگر هم آن را پرداخت کند ، باز هم به عنوان عوارض گمرکی به خودش باز می گردد. دولت حتی می تواند اجازه ترخیص قطارها را بدهد و به میزان عوارض کمرگی اش ، از بودجه مترو را نزد خود نگه دارد.

واقعاً جای تأسف دارد که از یک سو ، تحریم های خارجی مانع از ورود برخی اقلام به کشور می شود و از سوی دیگر هم وقتی کالایی وارد می شود ، داخلی ها - آن هم از نوع دولتی - نمی گذارند به دست مردم برسد!
به راستی کجای این رویکرد با شعار خدمت به مردم می خواند؟! آیا خدمت به مردم این است که بگویند ما "نوکر مردم" هستیم و در همان حال ، با مردم این گونه رفتار کنند؟!