پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : دیوید اینگنشس در واشنگتن پست نوشت: ریچارد نیکسون دیپلماسی پنگ پنگ را در چین به کار برد. شاید زمان آن رسیده است که باراک اوباما دیپلماسی اسکار را برای ایران به کار گیرد.
به گزارش سرویس بین الملل انتخاب، در این مقاله آمده است: خب، این هم یک پیشنهاد بنده است: رئیس جمهور اوباما باید اصغر فرهادی کارگردان ایرانی را به کاخ سفید دعوت کند. البته در مورد سیاست و موضوعاتی که دو کشور بر روی آن اختلاف دارند، گفتگو نکنند، بلکه در مورد اینکه چه چیزی باعث ساخت فیلم خوب می شود که جدایی حتما هست، سخن بگویند.
اگر شما به مراسم اسکار روز دوشنبه نگاه کرده باشید، می دانید که فرهادی برنده ی جایزه بهترین فیلم خارجی برای داستان قوی و پیامدهای ناخواسته و رنج هایی که با جدایی رخ می دهد، شد. فیلم فرهادی داستان بسیار قوی دارد، چراکه موضوع آن جهانی است.
سخنان اصغر فرهادی خیلی فوق العاده بود و به مانند فیلمش واضح بود:
وی گفت: سلام به مردم خوب سرزمینام. در
این لحظه بسیاری از ایرانیان در سراسر جهان ما را تماشا میکنند. فکر
میکنم که آنها بسیار خوشحال هستند، آنها فقط به دلیل این جایزه مهم یا
یک فیلم یا فیلمساز خوشحال نیستند بلکه آنها از اینکه در این هنگامهای
که بین سیاستمداران از جنگ و تهدید و حمله سخن گفته میشود، اینجا از
فرهنگ کشورشان سخن گفته میشود، خوشحال هستند.
کارگردان "جدایی نادر از سیمین" افزود: من با افتخار این جایزه را به
مردم سرزمینام تقدیم میکنم، مردمی که به همه فرهنگها و تمدنها احترام
میگذارند و با خشونت سازگاری ندارند.
ایگنشس در ادامه نوشت: خب، آقای رئیس جمهور این فیلمساز مستعد را به کاخ سفید دعوت کنید و از فیلم فوق العاده او تمجید کنید.
در پایان این مقاله آمده است: که می داند؟ اگر پروسه ی تغییر می تواند با یک دسته ی پیگ پنگ اغاز شود، شاید بتواند با یک تندیس طلایی هم اغاز شود.
بنابراین گزارش، تنها هشت درصد از مردم ایران عملکرد رژیم آمریکا را قابل تایید میدانند و 92 درصد که معادل اکثریت قاطع ملت ایران است، عملکرد این رژیم را قابل تایید نمیدانند.
با تشکر
تاسف بر کسانیکه فکر می کنند که این جایزه ها بر اساس معیارهای هنری و یا اجتماعی اعطا می شوند.
و تاسف بر کسانیکه بازیگر این نمایشهای مضحک می شوند.
اسکار فرهادی که واقعا ترکوند وهمه ایرونی ها رو شاد کرد
اما بعضی وقتهاهم به بعضی دوستانی که عظمت کار فرهادی رو زیر سؤال میبرند حق میدم؛
وقتی به آریل شارون جایزه صلح نوبل میدن و به آقای قوام زاده که «برترین محقق جهان در زمینه سرطان و بیماری های خونی» در امسال شناخته شد به بهانه های واهی جایزه ی به حقش رو نمیدن چون ما تحریمیم، کمی به این برگزارکنندگان اینجور مراسم شک میکنم ولی باز تأکیدمیکنم این به هیچ وجه عظمت کار فرهادی رو کم نمیکنه
بابا کی می خواهید سر عقل بیایید یا زنگی زنگ باشید یا رومی روم . 70 تا80 در صد اسکار سیاسی و در جهت منافع هالیوود که منتسب به رژیم صهیونیستی است می باشد اسکار و مجریان و داوران آنها همه از کاخ سفید هماهنگ می شوند یعنی بین این همه فیلم هنری جدایی فرهادی باید اسکار بگیره
به خدا فیلمهای سالهای اول انقلاب خیلی هنری تر و بهتر بودند ولی هیچکدام اسکار نگرفتند
مطمئن باشید از ایران فیلمهایی اسکار می گیرند که اولا
ایرانیان را منفعل و غیر استکبار ستیز جلوه بدهند
2- جامعه مذهبی ایران را ریاکار و غیر آزاد نشون بدن
3- فیلمهایی جایزه می گیرند که اینطورنشون بدهند ایده ال ایرانیها آزادی غربی و بی حجابی است و چون جامعشون عقب افتاده هست برای مشابهت با جامعه غربی تلاش می کنند
دقیقا فیلم فرهادی حدا اقل چند تا از این امور را به تصویر کشونده
پس صریحا به شما عزیزان عرض کنم
جامعه مکتبی ، ارزشی و ولایت مدار در فیلم فرهادی و اسکارش مردم نیستند و مردم فقط غرب دو ستان و آزادی خواهان از نوع سکولار هستند . در این طبف بی حجابان ، رقاصه ها بیشتر مردم اند تا خانواده شهدا
پس دوستان فرهادی ناراحت نشند این یک حقیقته اگه اونا چنین اعتقادی دارند افراد مکتبی هم چنین عقیده ای دارند پس زیاد تعجب نکنید که چرا مکتبی ها و جامعه ولایی از این اسکارها نفرت دارند
اسکار هیچ گاه به فیلمهایی نمیرسه که بیاد قتل عام مردم بیگناه هیروشیمای ژاپن یا هر جای دیگه رو به دست ایالات متحده نشون بده
پس عزیزیان کمی منصف باشیم
"اما حقیقت این است كه كسب توفیق در جشنواره های خارج از كشور ارزشی را اثبات نمی كند. آنها به تكنیك محض جایزه نمی دهند و راهشان نیز با ما متفاوت است. تكنیك و محتوا را نیز نمی توان از یكدیگر تفكیك كرد و چون اینچنین است، پر روشن است كه آنها كدامین فیلم ها را خواهند پذیرفت. كسی مخالف شركت در جشنواره های خارج از كشور نیست، اما آنچه كه اصلا در شأن ما نیست، شیفتگی و مقهوریت و مرعوبیت در برابر آنهاست.
آیا فیلم هایی كه به فستیوال های خارجی می روند نباید بویی از حقیقت انقلاب اسلامی و معتقدات ما داشته باشند؟ ... و تو گویی این بیماری اصلا همه گیر است، چرا كه در زمینه هنرهای تجسمی نیز هنوز كه هنوز است، تابلوهایی برای شركت در بی ینال های خارجی انتخاب می شوند كه رنگ و بویی از انقلاب و مردم و جنگ ندارند و بعضا مخالف با آرمان های غایی جمهوری اسلامی و انقلاب هستند.
ما باید بنشینیم و یك بار برای همیشه تكلیف خود را بفهمیم. به راستی این همه هیاهو برای چیست؟ هیاهوی بسیار برای هیچ و یا حتی كمتر از هیچ؟"