مشخصات فنی هواپیماهای ایرباس که قرارداد خریدشان نهایی شد

اصغر فخریه کاشان، قائم مقام وزیر راه ایران از نهایی شدن قرارداد خرید 100 فروند هواپیمای مسافربری ایرباس خبر داده است. هواپیماهای مدنظر ایران اما چه مشخصات فنی دارند؟

مقامات ایرباس برای نهایی کردن قرار داد خود با ایران هفته گذشته به تهران سفر کرده بودند. بر اساس قرارداد نهايي شده شرکت ایرباس، چهار مدل هواپیمای ای- ۳۲۰، ۳۲۱، ۳۳۰ و ۳۵۰ را به ایران تحویل می‌دهد. دو مدل اول میان برد و دو مدل دیگر دوربرد هستند.

گزارش شده است که اولین هواپیماهای ایرباس از اوایل سال آینده میلادی وارد ایران خواهند شد. همزمان فرهاد پرورش، مدیرعامل شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران، گفته است که هفت تا هشت فروند از این هواپیما در سال ۲۰۱۷ تحویل می‌شود.

خانواده‌اي به نام 320

خانواده ایرباس ای۳۲۰ خانواده‌ای از هواپیمای لاغر پیکر از هواپیمای مسافربری ساخته شرکت ایرباس است. ساخت ایرباس ای۳۲۰ از سال ۱۹۸۴ آغاز شد و نخستین بار در ۲۲ فوریه ۱۹۸۷ در تولوز فرانسه به پرواز درآمد و در ژوئیه سال بعد در اختیار شرکت هواپیمایی ایر فرانس قرار گرفت. این هواپیما از گروه هواپیماهای ایرباس سری ای۳۲۰ به حساب می‌آید. دیگر هواپیماهای این سری عبارتند از: ایرباس ای۳۱۸، ایرباس ای۳۱۹ و ایرباس ای۳۲۱.

مشخصات فني اي 320

ایرباس ای۳۲۰ دارای دو موتور توربوفن در زیر دو بال است.

فاصله نوک دو بال: ۳۴٫۱ متر

طول: ۳۷٫۶ متر

ارتفاع: ۱۱٫۸ متر

ظرفیت مسافر: ۱۸۰ نفر

بیشینه سرعت: 0.82 ماخ (۸۷۰ کیلومتر بر ساعت)

محدوده پرواز:۵۱۸۵

مشخصات فني اي 321

ايرباس آي 321 كه تصاوير آن با آرم ايران‌اير منتشر شده شباهت زیادی با ایرباس آ-۳۲۰ دارد اما دارای بدنهٔ کشیده‌تری است و توانایی جابجایی تعداد بیشتری مسافر را دارا است. ساخت ایرباس آ-۳۲۱ از سال ۱۹۸۹ آغاز شد و نخستین بار در ۲۰ اسفند ۱۳۷۳ (۱۱ مارس ۱۹۹۳) به پرواز درآمد.

ایرباس آ-۳۲۱ دارای دو موتور توربوفن در زیر دو بال است.

فاصله نوک دو بال: ۳۴٫۱ متر

طول: ۴۴٫۵ متر

ارتفاع: ۱۱٫۸ متر

ظرفیت مسافر: ۲۲۰ نفر

بیشینه سرعت: 0.82 ماخ (۸۷۰ کیلومتر بر ساعت)

محدوده پرواز: ۴۳۰۶ کیلومتر

پرواز بين‌المللي با اي 330

ایرباس ای-۳۳۰ یک هواپیمای مسافربری ساخته شرکت ایرباس است. این هواپیما از نوع هواپیماهای پهن‌پیکر بزرگ است که توانایی جابجایی تعداد زیادی مسافر دارد. کاربرد آن بیشتر در سفرهای بین‌المللی و مسافت‌های طولانی است.

ساخت ایرباس آ-۳۳۰ از سال ۱۹۸۷ آغاز شد و نخستین بار در ۲ نوامبر ۱۹۹۲ به پرواز درآمد. طراحی و ساخت این هواپیما همزمان با ایرباس آ-۳۴۰ انجام شد و گمان می‌رود در آینده، هواپیمای ایرباس آ-۳۵۰ جای آن را بگیرد. ایرباس آ-۳۳۰ در دو مدل ۲۰۰ و ۳۰۰ ارائه می‌شود. مدل ۲۰۰ که کوتاهتر می‌باشد برای پرواز در بردهای کوتاه تا بلند طراحی شده است. این مدل قابلیت حمل ۲۵۳ نفر در ۲ کلاس را برای مسیرهای طولانی با کابین بسیار بی صدا و راحت فراهم کرده است. این مدل قابلیت صفحه نمایش برای هر صندلی و چک کردن ایمیل و تلفن همراه از طریق ماهواره را دارد. در مدل ۳۰۰ که مدل کشیده تر می‌باشد قابلیت حمل ۳۰۰ مسافر در ۲کلاس برای برد ۵۴۵۰ ناتیکال مایل (۱۰۰۹۳ کیلومتر) را در یک کابین بسیار مرفه دارد. همچنین هردو مدل ۲۰۰ و ۳۰۰ برای خدمه کابین محل استراحت بسیار راحت را دارد. لازم است ذکر شود خلبان‌های مدل آ۳۳۰ چه ۲۰۰ چه ۳۰۰ قادر به پرواز با ایرباس آ-۳۴۰ که ۴ موتوره  است هستند.

ايرباس اي-350،رقیب دیرینه بوئینگ ۷۸۷

ایرباس آ-۳۵۰ یک هواپیمای مسافربری پهن‌پیکر و دو موتوره است که برای رقابت با هواپیماهای بوئینگ ۷۷۷ و بوئینگ ۷۸۷ طراحی شد و نخستین نمونه آن در سال ۲۰۱۳ به بازار آمد. ده سال قبل زمانی که نخستین زمزمه های برنامه بوئینگ 787 به رسانه‌ها رسید، ایرباس برای جا نماندن از رقیب خود،طرح ایرباس 350 را رونمایی کرد. 

در فهرستی که شرکت ایرباس از ۱۱۸ فروند هواپیمای خریداری شده توسط ایران منتشر کرده آمده است که ۱۶ فروند آنها A350-1000 هستند.

هواپیمای آ-۳۵۰ نخستین هواپیمای ایرباس است که در ساخت بدنهٔ آن بجای آلیاژهای آلومینیوم سبک رایج در صعنت هواپیمایی، از پلیمر تقویت شده با فیبر کربن استفاده شده است.

این هواپیما را در سایت‌های هوانوردی در ترازوی مقایسه با بوئینگ ۷۸۷ می‌گذارند. ایرباس اما می‌گوید که مصرف سوخت و هزینه عملیاتی آن بسیار کمتر از بوئینگ ۷۸۷ است.

مدل A350-1000 که ایران از آن خریداری کرده است دارای ظرفیت ۳۵۰ نفر برای مسیرهای بیش از ۸۰۰۰ ناتیکال مایل (۱۴۸۱۶ کیلومتر) طراحی شده است. طول این مدل از دماغه تا دم ۷۴٫۳ متر می‌باشد که بیشترین مقدار در همه هواپیماهای ایرباس می‌باشد.

ایرباس 350 در سه مدل 800، 900 و 1000 با توانایی حمل 240 تا 400 مسافر ارائه می شود که مدل 1000 می‌تواند تا 100 مسافر بیشتر از 787 با خود حمل کند و این یعنی در کلاسی مشابه بوئینگ 777 جای می‌گیرد.

ایرباس 350 همانند رقیبش بوئینگ ۷۸۷ صاحب بدنه‌ای است که عمدتاً از فیبرهای کربن تقویت شده با پلاستیک ساخته شده البته با این تفاوت که سهم مواد مرکب در بدنه A350 سه درصد بیشتر از هواپیمای رقیب است. ضمن آنکه ایرباس مدعی است که نسبت به بوئینگ دقت بیشتری در شیوه استفاده از مواد مرکب به کار برده است. ترکیب مواد به کار رفته در ایرباس A350 موجب شده تا 10% هزینه نگهداری بدنه نسبت به هواپیمای رقیب کمتر شود.

ضمن آنکه هواپیما 25 درصد نسبت به هواپیماهای مسافربری امروزی سوخت کمتری هم می‌سوزاند. پهنای بال‌های هواپیما در مدل پایه خود اندکی کمتر از بوئینگ 777 است و به انتهایی باز زاویه خمیدگی 31.9 درجه ای ختم می‌شود. این در نوع خودش نخستین باری است که ایرباس از چنین الگویی در طراحی بال هواپیماهای خود استفاده می‌کند.

مسئله مهم که بازار ایرباس را داغ کرد نشت باتری‌های لیتیوم یون بوئینگ ۷۸۷ بود. ۷۸۷ بیشتر از تمامی هواپیمای گذشته روی استفاده از تجهیزات الکترونیک به جای مکانیکی تکیه دارد. ایرباس در مقابل می‌گوید A350 این شرکت کمتر به تجهیزات الکترونیکی وابسته است.