arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۲۱۰۷۴۱
تاریخ انتشار: ۱۸ : ۱۵ - ۲۹ خرداد ۱۳۹۴

مدیر ایرانی تیم والیبال آمریکا: دوست دارم بچه‌های ایران شاگردان آمریکایی‌ام را شکست دهند

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

مدیر ایرانی تیم والیبال آمریکا که به عنوان مربی قرن والیبال در این کشور شهرت یافته است در آستانه بازی با ایران از علاقه‌اش برای پیروزی والیبالیست‌های ایران خبر داد.

در حاشیه سفر تیم ‌ملی والیبال آمریکا به تهران، ایران میزبان یکی از نخبه‌های تاریخ ورزش ایران و آمریکا بود؛ مردی که به عنوان مربی قرن والیبال آمریکا شهرت دارد.

چهره‌ای که بسیاری از بازیکنان و مربیان شاخص حال حاضر آمریکا نظیر جان اسپورو ، سرمربی فعلی این تیم به شاگردی‌اش افتخار می‌کنند و او را پروفسور می‌نامند. ایرج اعرابی فرد، مربی سابق تیم‌های ملی شنای ایران که سال‌ها است به آمریکا مهاجرت کرده به عنوان یک چهره دانشگاهی و ورزشی مورد احترام جامعه بین‌المللی شنا و والیبال است. او در سن 78 سالگی به عنوان مدیر تیم ‌ملی والیبال آمریکا برنامه‌های این تیم را زیر نظر دارد.

* شما به عنوان مربی قرن والیبال آمریکا انتخاب شدید؟

- هم خودم مربی قرن والیبال آمریکا شدم و هم چهار نفر از بازیکنانم به عنوان بازیکن قرن والیبال آمریکا معرفی شدند. من بعد از مسابقات آسیایی بانکوک از تیم ملی ایران خداحافظی کردم و به آمریکا رفتم. 1974 در بازی‌های آسیایی به عنوان مسئول ایفای نقش کردم و بعد از آن نیز در آمریکا ساکن شدم. در سال‌های 1977 تا 1978 هم سازمان تر‌بیت ‌بدنی وقت از من خواست تا به عنوان معاون تر‌بیت ‌بدنی به کار بپردازم و من دو سال مرخصی بدون حقوق از دانشگاه در آمریکا گرفتم تا معاون ورزش ایران شدم. تیم شنای ایران برای اولین بار موفق به شکست رکوردهای مختلف شد و در آن زمان رکوردهای شنای ایران کاهش پیدا کرد. خیلی از شاگردان آن روز من به عنوان مسئولان بخش‌های مهم ورزشی و حوزه‌های دیگر در ایران و سایر کشورها فعالیت می‌کنند. چند وقت پیش به بیمارستانی در آمریکا رفتم و دیدم که یکی از شاگردان در آنجا پزشک است. ما در گذشته تیم‌های شنا، شیرجه واترپلوی ایران را به کشورهای ترکیه، رومانی و روسیه بردیم و پیشرفت‌های خیلی خوبی داشتیم. ‌

* چه شد که به آمریکا رفتید و در آنجا به چه کاری مشغول شدید؟

- من به عنوان مربی شنای دانشگاه ایالات شمالی آیووا مشغول به کار شدم و بعد از مدتی که والیبال تازه پا گرفته بود از من خواستند تا به عنوان مربی دانشگاه والیبال کار کنم. من هم در اولین تصمیم تیم ملی ژاپن و تیم ‌ملی آمریکا را دعوت کردم تا با یکدیگر مسابقه دهند و بعد از آن کلاس‌های مختلف را برگزار کردم و مطالب علمی والیبال آن روز را جمع‌آوری کردم. سال 1985 یعنی حدود 30 سال پیش من درجه فول پروفسوری را از دانشگاه در ورزش آمریکا گرفتم. یکی از من پرسید که راز موفقیت والیبال آمریکا چیست و چطور شما 500 مسابقه پیاپی والیبال دانشگاهی را در آمریکا پشت سر گذاشتید. من هم جواب دادم باید خیلی پیر باشی چون کار زمان می‌برد.

* در این سال‌ها که در آمریکا اقامت داشتید چقدر ورزش ایران را رصد می‌کردید؟

- من بیشتر در حوزه تحقیقات هستم و بیشتر در حوزه علمی فعالیت می‌کنم. در فینال لیگ والیبال دانشگاه‌های آمریکا هم سال‌ها است که سخنران هستم. این است که بیشتر پیگیر اخبار علمی هستم و کمتر برنامه‌های ورزشی سایر رشته‌ها‌ و نقاط جهان را پیگیری می‌کنم. ما الان برنامه‌های خیلی خوبی داریم. برای این که بتوانیم قوانین والیبال را شاید تغییر دهیم تا به جذابیت این رشته کمک کنیم تا تماشاگر بیشتر بتواند از تماشای والیبال لذت ببرد. الان بعد از هر سرویس 1.3 زمان بازی قطع می‌شود. برای خانم‌ها این آمار 2.3 است و این نشان می‌دهد که والیبال بانوان در آمریکا بیشتر طرفدار دارند. علاقمندان ورزش دوست دارند بازی‌های را ببینند که توپ بیشتر رفت و برگشت کند. در ابتدا سرویس بنا بود فقط آغاز مجدد بازی باشد، اما حالا به عاملی برای گرفتن امتیاز تبدیل شده است. تیم آمریکا در بازی با آمریکا 30 خطای سرویس داشت. این برای تماشاگر زیاد جالب نیست که بازی قطع شود. ما تلاش می‌کنیم تا این موضوع را با تحقیقات گسترده‌تری اصلاح کنیم. الان تحقیقات دانشگاه آمریکا این است.

* پس عملا در این سال‌ها ارتباطی با ورزش ایران نداشتید؟

- من سه سال قبل برای مربیان ایرانی یک دوره کلاس آموزشی گذاشتم و یکصد نفر از مربیان ایرانی در این کلاس‌ها شرکت کردند. سعی کردم هر گاه می‌توانم کمک کنم. من در حال‌ حاضر فعلا کارمند دانشگاه هستم اما سال دیگر بازنشسته می شوم و می‌توانم بیشتر در صورت نیاز به ورزش ایران کمک کنم.

* اگر بخواهید جوانان ایرانی و آمریکایی را با یکدیگر مقایسه کنید چه تفاوت‌هایی می‌بینید؟

- من با اطمینان می‌گویم به عنوان کسی که سال‌ها با جوانان ایرانی و آمریکایی کار کرده است، تاکید می‌کنم که جوانان ایرانی استعداد خیلی زیادی دارند، اما استعداد یک بار سنگینی را بر دوش شما قرار می‌دهد. ممکن است شما استعداد داشته باشید ولی تنبلی کنید. تمام کسانی که خیلی خوب موفق و قهرمان خواهند شد آنهایی هستند که تلاش و پشتکار زیادی دارند. ممکن است خیلی‌ها استعداد بالایی نداشته باشند. به نظرم ایرانیان جوانان بسیار با استعداد و بی نظیری دارند. باید دانش و پشتکار و راه درست را به آنها یاد داد و از نظر روحی و روانی آنها را به خودباوری رساند تا بتوانند موفقیت‌هایی را کسب کنند. هیچ کاری آسان به دست نمی‌آید. ورزش قهرمانی و موفقیت در سطح جهان نیازمند کار دقیق و بر‌نامه‌ریزی طولانی مدت است. بازیکن حر‌فه‌ای والیبال نیاز به رسیدگی دارد. خود من الان زانوی مصنوعی دارم، زیرا زمانی که ورزش می‌کردم رسیدگی‌های خوبی در این زمینه وجود نداشت اما الان قبل و بعد از بازی ماساژور و پزشک تست می‌کند، یخ می‌گذارد و اجازه نمی‌دهد تا آنها آسیب ببینند. من یادم می‌آید که فو‌تبا‌ل بازی می‌کردم، یک بار پایم پیچید و باد کرد اما کفشم را پاره کردم تا آن را بپوشم. عصر هم رفتم و چون پایم در می‌کرد د‌ر‌وازه‌بان شدم، ولی استراحت نکردم.

* در دهه‌های گذشته اختلافات زیادی بین دولت‌های ایران و آمریکا وجود داشته است، به نظر شما ورزش چقدر می‌تواند به نزدیکی مردم جهان و صلح بین‌الملل کمک کند؟

- می دانید چرا من الان راحت با شما صحبت می‌کنم، چون هیچ گاه سیاسی نبودم. معتقدم که محیط ورزشی یک چارچوب مشخصی دارد؛ چارچوبی فراتر از جنسیت، نژاد، سیاست و سایر موارد که البته بر همه آنها ورزش مسلط است. هیچ تبعیضی در ورزش وجود ندارد. ورزش ماهیت صلح و دوستی دارد. این ایده و نظر من است. یکی از من سوال کرد که بانوان ما را نمی‌گذارند به سالنهای ورزشی بیایند و نظر من را پرسید و من واقعا نظری در این باره ندارم چون من نمی‌خواهم سیاسی صحبت کنم. کشور ما قوانینی دارد که من به آن احترام می گذارم. اگر اکثریت مردم دوست داشتند که بانوان به ورزشگاه‌ها بروند برای این موضوع تلاش می‌کرد‌ند.

* بسیاری از شاگردان شما امروز در ایران مسئولیت‌های مختلفی را بر عهده گرفته اند. چقدر آنها را می‌شناسید؟

- من هر بار که به ایران می آیم خانواده‌، دوستان و شاگردانم به گرمی از حضورم استقبال می‌کنند و خوشحالم که برخورد آنها را می‌بینم و هر کاری که بتوانم انجام می‌دهم. باید بگویم که من اگر سال‌ها هم در کشور دیگری زندگی کنم خود را هم‌چنان ایرانی می‌دانم. من به همه دوستانم توصیه می‌کنم که با علاقه و پشتکار برای ایران کار کنند. آب روان یا ساکن یک جوی کوچک نباشند و فقط پشت یک میز ننشینند تا دوران خدمتشان تمام شود و مثل موج خروشان در حرکت باشند. تلاش کنند تا حرف‌های زیادی را ارائه دهند. من یک مدرسه عالی ورزش را در ایران تاسیس کردم که حالا به عنوان یک دانشگاه به کارش ادامه می‌دهد. برای اولین بار 10 نفر را در دانشگاهی که امروز به عنوان دانشگاه خوارزمی تغییر نام داده است انتخاب کرده و به خارج از کشور فرستادیم و امروز تک تک آنها افتخار ایران هستند. من به همه توصیه می‌کنم که خودشان را مخلوط با آن چیزی که اطلاعی از آن ندارند، نکنند. من هیچ وقت نخواستم دل کسی را برنجانم. همیشه به عقاید خودم هم احترام گذاشته‌ام. برادر خودم با من اختلاف نظر شدیدی دارد ، ولی هیچ گاه نشده است که ما نظر هم را زیر سوال ببریم. مردم ایران بسیار مهربان و مهمان نواز هستند. همه آنهایی که خارج از کشور هستند مهم‌تر‌ین چیزی که از دست داده‌اند گردهمایی خانوادگی است.

* شما به عنوان چهره شاخص ایرانی که در آمریکا زندگی می کردید سال‌ها با آمریکایی‌ها معاشرت کرده‌اید. امروز مردم آمریکا چه تصویری از ایران دارند؟

- متاسفانه تبلیغات خوبی از ایران نمی‌شوند. اگر بدانند ایران و ایرانی چیست خیلی طرز فکر آنها تغییر می‌کنند و به ایرانیان علاقمند می‌شوند در ایران آدم بد و خوب هست و در آمریکا هم آدم خوب و بد هست. هر کسی برداشت خودش را می‌تواند داشته باشد. الان با اطمینان می گویم که من همیشه طرفدار ایران بوده و هستم. حالا در مسابقه والیبال هم دوست دارم که امروز تیم ایران برنده شود. ‌آمریکا 17 امتیاز دارد و با یکی، دو برد می‌تواند صعودش را قطعی کند. من دوست دارم ایران و آمریکا از این گروه صعود کنند و امیدوارم که بچه‌های ایران امروز شاگردانم در آمریکا را شکست دهند. ما هر کجا که باشیم ایرانی هستیم و در ته قلب خود دوست داریم که ایران موفق باشد.

انتها‌ی‌ پیا‌م

نظرات بینندگان