پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
نیروهای ارتش سوریه درحالی 3 منطقه را در ریف حماه از سیطره گروه‌های تروریستی وابسته به ائتلاف «جیش الفتح» آزاد کرد که این سوال را در اذهان ایجاد کرده بود که چرا به راحتی از منطقه «سهل الغاب» عقب‌نشینی کرد؟
به گزارش فارس در دمشق، عملیات ارتش سوریه با همکاری نیروهای داوطلب مقاومت مردمی منطقه در ریف حماه و ریف ادلب به ویژه در منطقه «سهل (دشت) الغاب» ادامه دارد.
در این راستا ارتش سوریه و نیروهای مقاومت مردمی موفق شدند، طی عملیاتی که بعد از ظهر روز گذشته (پنج‌شنبه) آغاز کرده بودند، دو شهرک «المنصورة» و «خربة الناقوس» و منطقه «صوامع الحبوب»، واقع در سهل الغاب، در ریف حماه را آزاد و خود را برای پیشروی به سمت شهرک «القاهره» واقع در شمال غربی حماه آماده کنند.
در همین راستا دیگر یگان‌های ارتش سوریه پیشروی به سمت تپه «خزرم» را آغاز کردند که شهرک منصوره را از قاهره جدا می‌کند تا به موازات آن یگان توپخانه ارتش نیز مواضع جیش الفتح در محورهای درگیری و مناطق تحت تصرف این ائتلاف در سهل الغاب و شهرک فریکه و تپههای شرق جسر الشغور را گلوله باران کند.
نیروی هوایی ارتش سوریه نیز در عملیات روز گذشته خود مواضع گروه‌های مسلح وابسته به ائتلاف «جیش الفتح» را در نزدیکی مناطق جسر الشغور، أورم و بزیت در ریف إدلب گلوله باران کرد.
تسریع و تشدید تحولات میدانی
پس از آغاز عملیات «طوفان جنوب» که شهر «درعا» در جنوب سوریه را هدف گرفته بود و ائتلافی متشکل از 34 گروه تروریستی «جیش الفتح جنوب» را با هدف تصرف درعا تشکیل داده بودند، تحولات میدانی در سوریه روند سریع‌تر و شدیدتری به خود گرفت.
هنوز جیش الفتح جنوب ماموریت خود را به انجام نرسانده بود که دو جبهه «عین العرب» در شمال حلب و «حسکه» در شمال شرقی سوریه شعله‌ور شدند و هرسه نتیجه‌ای جز شکست و ناکامی برای گروه‌های تروریستی تکفیری به همراه نداشتند.
آغاز عملیات «الزبدانی» درحالی که ارتش سوریه در محورهای دیگر بشدت درگیر بود، غافلگیرکننده نشان می‌داد. این موضوعی نبود که فرماندهان ارشد ارتش و نیروهای مسلح سوریه آن را نادیده گرفته باشند، اما ملاحظات میدانی اقتضا می‌کرد، جبهه الزبدانی هرچه سریع‌تر گشوده شود.
خبرهای رسیده از محورهای درعا، حسکه، عین العرب و الزبدانی رضایت بخش بودند، اما ادلب و ریف آن نگرانی‌هایی را ایجاد می‌کرد. چون افزون بر فعال شدن یکباره این جبهه، ائتلاف تروریستی موسوم به «جیش الفتح» به سرکردگی جبهه النصره موفق شد، شهرهایی مانند ادلب و جسر الشغور را تصرف کند.
نگرانی‌ها در خصوص جبهه ادلب
آنچه بر نگرانی‌ها افزوده، تحرکات اخیر گروه‌های تروریستی در منطقه سهل الغاب، واقع در ریف ادلب است که با تصرف مناطقی از سوی آنها همراه بوده که «خطوط قرمز» نظام در سوریه به شمار می‌آیند.
حمله‌ای که جیش الفتح روز سه‌شنبه گذشته در سهل الغاب انجام داد، با سیطره آن بر ریف جنوبی ادلب و تعدادی از تپههای راهبردی این منطقه همراه بود، به گونه‌ای که می‌شد، حضور این ائتلاف تروریستی را حوالی پایگاه‌های ارتش سوریه در منطقه «جورین» در شمال غربی شهر «حماه»، مرکز استان حماه احساس کرد، موضوعی که موجب ابراز نگرانی برخی و هشدار آنها نسبت به وخامت اوضاع میدانی شد.
در حالی‌که کارشناسان امر تاکید می‌کنند، پس از بحرانی شدن اوضاع در ترکیه انتظار می‌رفت، آنکارا برای انتقال بحران خویش، متوجه نبردهای جاری در سوریه و به خصوص ادلب و ریف آن شود، چراکه ادلب دارای مرزهای مشترک با ترکیه بود و جیش الفتح مورد حمایت مستقیم آنکارا قرار داشت.
اما در این بین توسعه دامنه نبردها نیز در دستور کار قرار داشت، به همین دلیل حملات سنگین به شهرک‌های شیعه نشین «کفریا» و «فوعه» در ریف ادلب آغاز شد تا پس از 72 ساعت به شکست جیش الفتح منتهی شود.
در این بین ارتش سوریه پاتک خود برای باز پس گیری مناطق از دست داده در سهل الغاب را آغاز کرد که در اولین گام به باز پس گیری تپه راهبردی «واسط» منتهی شد.
می‌توان گفت، نزدیک شدن جیش الفتح به مواضع ارتش سوریه، پس از سقوط ادلب به نوعی آزمودن توانمندی‌های خویش و ارتش سوریه بود.
اما نظام سوریه از عقب نشینی‌ها اهداف دیگری را دنبال می‌کرد، اول آنکه دمشق تلاش کرد، نگاه آنکارا را بیش از آنکه به ایجاد منطقه حائل در شمال سوریه معطوف کند، به پیروزی‌های جیش الفتح در ادلب جلب کند و به نوعی زمینه تغییر استراتژی آنکارا را فراهم آورد.
دوم آنکه با تقدیم این پیروزی‌ها موجب غرور و خود بزرگ‌بینی جیش الفتح شود که بزرگ‌ترین دشمن و مهلک‌ترین سم برای هر ارتش و هر گروه مسلح و شبه نظامی است و بر این اساس ما اعتقاد داریم خیلی زود باید شاهد فروپاشی جیش الفتح در ادلب باشیم.
سوم آنکه ارتش سوریه تلاش دارد، با گرد آوردن هرچه بیشتر گروه‌های تروریستی در یک منطقه زمینه حمله و نابودی آنها را بیش از پیش فراهم کند، به عبارتی به جای حملات پراکنده و هدف گیری گروه‌های کوچک، ارتش سوریه در پی حملات متمرکز و هدف گیری کلان است.
اگر غیر از این بود و عقب نشینی‌های صورت گرفته، دلیل بر ضعف و عدم توانایی ارتش و نیروهای مسلح سوریه بود، هیچ‌گاه نمی‌توانستیم شاهد دفع حملات سنگین گروه‌های تروریستی تکفیری علیه فوعه و کفریا در ریف ادلب و «نبل» و «الزهراء» در ریف حلب باشیم.
