نمونه‌ای از این علاقه به خاطرات قدیمی را می توان در گرایش به دیدن دوباره سریال ها و برنامه های تلویزیون پیدا کرد که دلیلی شد تا تلویزیون باکسی را برای بازپخش این برنامه ها باز کند و سریال های خاطره انگیز را به تناوب روی آنتن ببرد؛ کاری که شاید بعدها به دلزدگی هایی هم منجر شد.
حالا ایده ای دیگر از تلویزیون شکل گرفته است که هر شبکه برنامه های قدیمی دهه ۶۰ و ۷۰ را در قسمت هایی کوتاه و گزیده روی آنتن می برد. پیش از این شبکه سه با اجرای مسعود فروتن در برنامه «یادگاری» به این خاطره ها می پرداخت و حالا شبکه های یک و دو با تفاوت هایی در آیتم ها و تغییراتی در ساختار به برنامه ها و سریال های خاطره انگیز و یا نوستالژیک می پزدارند.
ایده‌ای که شاید از جمله کسانی که برای اولین بار به سراغش رفتند منصور ضابطیان و محمد صوفی بودند که برنامه «نقره» را روی آنتن بردند و به اصطلاح خود با برنامه ها و فیلم و سریال های دهه ۶۰ خاطره بازی می کردند.
این روزها شاید هر شبکه ای را که بزنید، بتوانید به راحتی دوباره به این برنامه ها و سریال ها دست پیدا کنید. لعیا عباس میرزایی هر پنجشنبه «خاطره» را روی آنتن شبکه یک سیما می برد و در آن با استفاده از آرشیو صداوسیما به این برنامه ها می پردازد. در شبکه دو نیز گیتی خامنه که نسل دهه ۶۰ او را به خوبی می‌شناسند برنامه «تا همیشه» را روی آنتن می برد که در آن هم قسمت هایی از برنامه های کودک و سریال های قدیمی نمایش داده می شود. این برنامه ساختار متفاوت تری دارد و در آن با بعضی از چهره هایی که در کودکی شاهد حضورشان در برنامه ها بوده ایم گفتگو می شود و بخش های متنوع تری را در خود گنجانده است.
با این حال این برنامه ها با شباهتی کلی در ساختار و تغییراتی جزیی در شبکه های مختلف روی آنتن می روند و امید است این شکل از برنامه سازی به یک جریان و در واقع اپیدمی رایج برای برنامه سازان تبدیل نشود.
مسعود فروتن که پیش از این اجرای «یادگاری» را در شبکه سه سیما بر عهده داشت و اکنون «موج شب» شبکه سه را روی آنتن دارد در گفتگویی از روند برنامه هایی که به صورت یک موج به جریان می افتند گلایه کرد و آن را نوعی موازی کاری دانست.
وی در ابتدا درباره برنامه «یادگاری» که مدتی بود آن را در شبکه سه اجرا می کرد درباره زمان باقی مانده از این برنامه به خبرنگار مهر گفت: حدود ۱۰ برنامه ضبط شده داریم که قرار است از ابتدای پاییز به طور هفتگی روی آنتن برود.
فروتن ادامه داد: فعلا زمان این برنامه به «موج شب» داده شده است که اجرایش را هم من بر عهده دارم. «موج شب» تا پایان تابستان اجرا می شود و از چهارم شهریور برنامه به صورت هر شبی به پخش می رسد. بعد از آن نیز دوباره تولید «یادگاری» آغاز می شود که تا آخر سال در شبکه سه ادامه خواهد داشت.
مجری برنامه «یادگاری» درباره تغییرات این سری از برنامه بیان کرد: «یادگاری» در چارچوب و ساختار تغییراتی ندارد چون برنامه به همین شکل مورد استقبال قرار گرفته است، البته ما ممکن است دنبال سوژه های تازه باشیم ولی برنامه با همین قالب ادامه پیدا می کند کمااینکه دیگران هم خواسته اند مثل این برنامه را در شبکه های دیگر بسازند اما نه برنامه «خاطره» شبکه یک و نه برنامه «تا همیشه» در شبکه دو نتوانسته اند به موفقیت «یادگاری» برسند.
این مجری تلوزیون درباره اینکه چرا علاقه مردم به برنامه های قدیمی و نوستالژیک باعث شده است که دایم برنامه سازان به سمت برنامه هایی همراه با بازپخش این آثار بروند، عنوان کرد: ما چند شبکه تلویزیونی داریم و شبکه سه هم یکی از شبکه های مطرح تلویزیونی است. سوال من این است که وقتی برنامه «یادگاری» مورد اقبال می گیرد چرا باید شبکه یک برنامه ای مشابه بسازد. اگر این برنامه سازان نظر و یا علاقه ای دارند، می توانند به ما کمک و بیان کنند که به طور مثال «یادگاری» چه سوژه ها و یا بخش هایی را کم دارد، شبکه دو هم به همین ترتیب می تواند به ما کمک کند، اما در حال حاضر این دو شبکه خوراکی را که ما می توانیم مصرف کنیم استفاده می کنند.
فروتن اضافه کرد: آنها می توانند فیلم ها و تصاویر خود را به ما ارایه کنند. چراکه شبکه ها دشمن یکدیگر نیستند و از طرف دیگر فضل الله شریعت پناهی که در حال حاضر مدیر گروه اجتماعی شبکه یک است پیش از این در شبکه سه حضور داشت و ما «یادگاری» را زیر نظر وی ساختیم و حالا وی شاید خواسته است این ایده را در شبکه یک هم به تولید برساند.
مجری برنامه «موج شب» درباره بازپخش فراگیر برنامه های مورد علاقه مردم در دهه ۶۰ و ۷۰ در برنامه ها به جای تولید آثار جدید بیان کرد: رفتن به سمت کارهای مورد علاقه و موفق در سینما هم به همین شکل وجود دارد، به طور مثال زمانی در سینما فیلم های عرفانی مورد توجه می گیرد و همه به سمت ساخت چنین آثاری حرکت می کنند و یا سال بعد که فیلم جنگی می گیرد همه کارگردان ها می خواهند فیلم جنگی کار کنند.
وی در پایان گفت: من معتقد هستم در تلویزیون که مدیریت واحد بر آن حاکم است باید نوعی هماهنگی در کارها وجود داشته باشد، به طور مثال چرا یک مجری در دو برنامه در دو شبکه حضور دارد. خود من به خاطر «یادگاری» به شبکه ای دیگر هم دعوت شدم اما نرفتم. بنابراین بهتر است از موازی کاری ها دور شویم و اگر می خواهیم برنامه ای بهتر شود به خود سازندگان پیشنهادهایمان را ارایه کنیم نه اینکه بخواهیم برنامه ای مشابه همان را بسازیم.
