پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : «دستاورد امید در بهارستان، تقریبا هیچ»، «حباب اکثریت اصلاح‌طلبان ترکید»، «تکرار شکست اصلاح‌طلبان این بار در انتخابات هیات رئیسه مجلس دهم؛
به گزارش انتخاب، گام دوم!»، «لیست ناامید» و .... این‌ها برخی از تیترهایی بود که رسانه‌های وابسته به جریان اصولگرا و دلواپسان سیاسی ایران بعد از اعلام نتایج انتخابات هیات رئیسه موقت مجلس دهم برای گزارش‌های خود از نتایج انتخاب کردند.
با این حال ذوق‌زدگی و برداشت‌های اشتباه و غلط‌انداز توپخانه رسانه‌ای این جریان دچار عجله و شتاب‌زدگی شد و تنها دو روز وقت لازم بود که تب تند آن‌ها عرق کند. نتایج انتخابات هیات رئیسه دائم نشان داد که خوشحالی اصولگرایان، «حباب»ی بود که خیلی زود ترکید و در رقابت اصلی، این اصولگرایان و دلواپسان بودند که از هیات رئیسه مجلس دستاوردی «تقریبا هیچ» داشتند.
در بررسی نتایج انتخاب اعضای هیات رئیسه مجلس، می‌توان به راحتی دریافت که 7 نفر از 12 نفر عضو هیات رئیسه از لیست انتخاباتی امید بوده‌اند. حتی علی لاریجانی که با دشمنی‌های علنی برخی گروه‌های اصولگرا همچون جبهه پایداری، در لیست ائتلاف اصولگرایان جای نگرفت و امروز به عنوان نشان پیروزی نماینده اصولگرایان بر نماینده اصلاح‌طلبان (محمدرضا عارف) مطرح می‌شود، در لیست امید قرار داشت. در واقع با توجه به انتخاب پزشکیان و مطهری به عنوان نواب رئیس مجلس دهم، هر سه راس هرم ریاست مجلس دهم در اختیار لیست امید است که دو عضو آن در فراکسیون امید نیز عضویت دارند.
نکته قابل توجه این که هر چند آمار نشان می‌دهد که لیست امید در مجموع اکثریت نسبی در انتخابات مجلس را به دست آورد، شاید به جز برخی جریان‌های رسانه‌ای بدون تحلیل، کسی نمی‌توانست ادعا کند که اصلاح‌طلبان «اکثریت» مجلس را کسب کرده‌اند. لیست امید عنوانی برای «ائتلاف اصلاح‌طلبان و حامیان دولت» بود و چنان که از این نام بر می‌آید، چهره‌های اعتدالی نیز در آن جای داشتند و الزاما همگی در زمره اصلاح‌طلبان قلمداد نمی‌شوند. در عین حال با توجه به رد صلاحیت‌های گسترده کاندیداهای اصلاح‌طلب، یارکشی از چهره‌های معتدل برای جلوگیری از ورود چهره‌های رادیکال جناح مقابل به مجلس و به گونه‌ای اقدام سلبی در کنار ایجاب ورود بازماندگان کاندیداهای اصلاح‌طلب به مجلس بود. با این همه اصلاح‌طلبی ظرفیت خود را در به میدان کشاندن حامیان مردمی خود به کمک «تَکرار» یک پیام نشان داد و به نظر می‌رسد ترس و نگرانی جریان اصولگرا از تایید صلاحیت اصلاح‌طلبان کاملا به جا بود؛ چرا که اگر اصلاح‌طلبان با لیست پروپیمان‌تری تایید صلاحیت می‌شدند، چه بسا در صورت قرار نگرفتن برخی از این کاندیداهای سلبی، اصولگرایان همین افراد را هم در مجلس دهم نداشتند! در واقع کسب نتیجه مساوی در یک بازی که عوامل آن به ضرر یک جریان و به سود جریان دیگر است، پیروزی محسوب می‌شود و این در حالی است که لیست امید هر چند نسبی، پیروز انتخابات هم بود.
در کنار این موضوع، آرای محمدرضا عارف و نیز سایر چهره‌های حاضر از لیست امید در انتخابات هیات رئیسه مجلس نشان می‌دهد که اصلاح‌طلبان در پارلمان رای 100 تا 140 کرسی را در اختیار دارند. در این میان برخی چهره‌های مستقل نیز وجود دارند که براساس فکر، نگاه شخصی و مصلحت در رای‌گیری‌ها نزدیکی خود را به یکی از دو فراکسیون امید یا ولایت نشان می‌دهند. در میان 290 کرسی مجلس، داشتن چنین آمار خالصی در کنار توانایی رایزنی و جلب نظر نمایندگان مستقل، امکان اثرگذاری بالایی به فراکسیون امید می‌دهد. این در حالی است که در فراکسیون ولایت نیز جمع کثیری از نمایندگان معتدل عضویت دارند که در بسیاری از افکار و عملکردها به فراکسیون امیدی‌ها نزدیک هستند و در این میان تنها با تقلیل نمایندگان دلواپس مجلس، آن‌ها هستند که در اقلیت محض قرار گرفته و قدرت اثرگذاری خود را از دست داده‌اند. در واقع در عمده تصمیم‌گیری‌ها و تصمیم‌سازی‌ها، فراکسیون‌های امید و ولایت همراه خواهند بود و معلوم نیست برخی جریان‌های اصولگرایی بر چه مبنایی ساز «ما سه تا رو با هم کجا می‌برین؟» کوک کرده‌اند! به هر ترتیب نتایج انتخابات هیات رئیسه نشان می‌دهد که در مجلس دهم تعادل و اعتدال حرف اول و آخر را می‌زند و تمام غوغاسالاری جریان‌های تندرو، ناله‌های شکست و سوختن است که از سوی مردم به بازی راه داده نشده‌اند.
منبع: روزنامه ابتکار
