پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : مناقشات دریای جنوبی چین در حالی این روزها روندی رو به گسترش از خود نشان می‌دهد که در سال‌های اخیر نیز این منطقه به دلیل دخالت های غیرمسئولانه آمریکا به یکی از بی‌ثبات‌ترین نقاط در شرق آسیا لقب گرفته است.
به گزارش انتخاب، دریای جنوبی چین دارای منابع بسیار غنی انرژی و مواد معدنی است و از آنجاییکه یک سوم حمل و نقل دریایی دنیا از این آبراه صورت می گیرد بدین لحاظ اهمیت استراتژیک بالایی برای کشورهای منطقه بویژه چین برخوردار است.
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که رفتارهای آمریکا در به چالش کشیدن حاکمیت چین بر منطقه دریای جنوبی و جزایر مورد مناقشه آن با هدف نظامی‌سازی چهره منطقه صورت می‌گیرد تا بتواند با گل آلود کردن آبهای این دریا به منافع نامشروع خود دست یابد.
کمتر از یک ماه از مناقشه شدید لفظی میان چین و آمریکا در پی مکالمه تلفنی دونالد ترامپ رئیس جمهور منتخب آمریکا و «تسای اینگ ون» رهبر تایوان نمی گذرد که توقیف یک زیردریایی هدایت شونده از راه دور آمریکایی توسط نیروی دریایی چین در دریای جنوبی تنش میان دو کشور را وارد مرحله تازه و حساسی کرده است.
از آنجاییکه رفتارهای آمریکا در به چالش کشیدن حاکمیت چین بر منطقه دریای جنوبی و جزایر موجود در آن ریشه تاریخی داشته و به منظور نظامی کردن منطقه صورت می‌گیرد، این کشور بار دیگر و بدون توجه به هشدارهای پکن این بار یکی از زیردریایی های پیشرفته خود را روانه این پهنه آبی کرد که همواره برای چین حساسیت ویژه ای دارد.
اگرچه پنتاگون می گوید زیردریایی مزبور تحقیقاتی بوده اما مقامات نظامی چین که این وسیله را روز پنجشنبه گذشته توقیف کردند، تاکید دارند که برای تجسس و جمع آوری اطلاعات در منطقه در حال گشت زنی بود.
منطقه دریای جنوبی چین از آن جهت برای پکن حائز اهمیت است که چین با برخی همسایگان خود از جمله ویتنام، فیلیپین، مالزی و برونئی بر سر مالکیتش که ارزش تجارت دریایی سالانه آن پنج هزار میلیارد دلار برآورد شده، اختلاف نظر دارد.
تحلیل گران همواره تاکید کرده اند که در پیش گرفتن اینگونه رفتارها توسط آمریکا تحریک آمیز است و کاخ سفید تلاش دارد تا از فرصت بوجود آمده، علاوه بر حضور مداوم خود در منطقه از اختلافات ارضی موجود میان چین و همسایگانش نهایت بهره را برده و منطقه دریای جنوبی را به سمت فضای نظامی - امنیتی سوق دهد.
این کشور البته سال گذشته (ماههای دی و آبان) نیز در اقدامی تحریک آمیز و به منظور به چالش‌کشیدن حق حاکمیت چین در دریای جنوبی اقدام به اعزام یک فروند کشتی ناوشکن «یو اس‌اس لاسن» و یک فروند هواپیمای بمب‌افکن «بی - ۵۲ استراتوفورترس» به این پهنه آبی کرد تا به عنوان اولین گام عملی نشان دهد به دنبال تحریک چین و متنش کردن اوضاع منطقه است.
دونالد ترامپ رئیس جمهور منتخب آمریکا که حالا به دلیل مواضع ضد چینی اش شهرت قابل توجهی پیدا کرده، پس از توقیف زیردریایی بدون سرنشن این کشور توسط نیروهای نظامی پکن از آن به عنوان یک سرقت در روز روشن نام برد.
در پی اظهارات وی وزارت دفاع چین هم ساکت ننشسته و از اقدام نیروی دریایی در توقیف زیردریایی در دریای جنوبی دفاع و در بیانیه ای به آمریکا هشدار داد تا اینگونه برنامه ها و فعالیت ها را متوقف سازد.
این وزارتخانه با صدور بیانیه ای آورده است که متاسفانه آمریکا مدت هاست با اعزام هواپیماها و کشتی های جاسوسی خود به دریای جنوبی مشکلات و تنش هایی را ایجاد کرده است.
بیانیه تاکید می ورزد که آمریکایی ها این بار در تلاش هستند تا با داستان سازی های نادرست موضوع توقیف زیردریایی بدون سرنشین خود توسط پکن در دریای جنوبی را بزرگنمایی کرده و از این موضوع بر ضد چین استفاده کنند.
چین همچنین در یک موضع گیری مبهم اعلام کرده که از زمان توقیف این زیردریایی که فعالیت های مشکوکی انجام می داده و باعث به خطر افتادن تمامیت ارضی و امنیت ملی این کشور شده با واشنگتن در ارتباط بوده است اما این زیردریایی فقط در زمان مناسب به آن کشور بازگردانده خواهد شد.
بسیاری بر این باورند که توقیف زیردریایی واکنشی عملی از سوی چین به اظهارات «هری هریس» فرمانده نظامیان آمریکا در اقیانوس آرام است که هفته قبل گفت این کشور برای حراست از دریانوردی آزاد در دریای جنوبی آماده رویارویی نظامی با چین است.
واکنش های تحریک آمیز آمریکا حتی باعث شده وزارت دفاع چین از آمریکا بخواهد اعزام هواپیماها و کشتی های جاسوسی به دریای جنوبی را متوقف کرده و همچنین یادآور شده هر زمانی که لازم باشد وارد عمل خواهد شد و هوشیارانه و مسئولانه با مساله برخورد خواهد کرد.
خشم چین از آمریکا زمانی شدت گرفت که ترامپ در ابتدای ماه جاری میلادی با خانم «تسای اینگ ون» رهبر تایوان گفت وگوی تلفنی داشت و از همان زمان مشخص بود که به دلیل حساسیت بالای مساله تایوان برای پکن روزهای تیره ای پیش روی روابط دو کشور شکل خواهد گرفت.
اما این پایان کار نبود و وی بار دیگر در توئیتی خاطر نشان کرد که حق دارد به جزیره تایوان که میلیاردها دلار سلاح از آمریکا می خرد توجه کرده و گفت و گوی تلفنی با رهبر آن داشته باشد.
وزارت خارجه چین و اداره امور تایوان در دولت بی درنگ در بیانیه هایی قویا اظهارات ترامپ را مورد انتقاد قرار دادند اما او بار دیگر با طرح این مساله که نمی خواهد پکن برایش تعیین تکلیف کند؛ گفت که اگر مسایل و منازعات آمریکا با چین حل و فصل نشود او ضرورتی بر پایبندی به اصل «چین واحد» نمی بیند.
این اظهار نظر برای چین گران تمام شد تا جایی که تهدیدهایی مطرح شد مبنی بر اینکه اگر آمریکا به این اصل پایبند نباشد، ممکن است سطح روابط کاهش یابد و به دنبال آن چین اعلام کرد این اصل زیربنای روابط سیاسی دو کشور است و به این معنا وقتی آمریکا به اصل چین واحد پایبند نباشد خطر قطع روابط دو طرف هم وجود دارد.
این در حالی است که دو کشور در سازمان تجارت جهانی هم به شدت با یکدیگر درگیر شده اند و آمریکا به تدریج در حال افزودن بر تعرفه های تجاری بر روی کالاهای وارداتی از چین است و پکن نسبت به شروع جنگ تجاری میان دو کشور هم هشدار داده است.
با این حساب به نظر می رسد که نوشته روزنامه «ساوت چاینا» از هنگ کنگ مبنی بر اینکه چین روزهای بدی را در دولت ترامپ سپری خواهد کرد، در حال تحقق است و هر روز دنیا شاهد تنش های تازه ای میان دو کشور است و باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا این روند را یک خسارت بزرگ برای هر دو طرف دانسته است.
حالا اما به نظر می رسد که آرام کردن توفان در تنگه تایوان، کاهش شدت موج های سهمگین دریای جنوبی در روابط چین و آمریکا، اجتناب از نبرد در سازمان تجارت جهانی و جلوگیری از بروز بحران های نو در مناسبات دو طرف برای هیچ یک از آنها کار ساده ای نخواهد بود و بعید به نظر می رسد تندباد بپا خواسته در این روابط حساس بزودی فروکش کند.
آمریکا پیش از این اعلام کرده بود که از ابتدای سال 2015 میلادی سیاست این کشور بر منطقه شرق و جنوب شرق آسیا و اقیانوس آرام بیشتر متمرکز می شود و به همین خاطر بخش قابل توجهی از نیروهای نظامی خود را با تجهیزات لازم در این منطقه مستقر خواهد کرد.
بنابراین چنین شرایطی با نظر به بی‌مبالاتی و رفتار غیرمسئولانه آمریکا در منطقه، درصورتی که اقدام درخور توجهی از سوی جمهوری خلق چین اتخاذ نشود می‌تواند به منزله تایید این قبیل رفتارهای مغرضانه تعبیر شده و در نتیجه منجر به ایجاد مخاطره برای راهبرد بالقوه دریای جنوبی چین شود که البته از اهمیت قابل ملاحظه‌ای برای پکن برخوردار است.
