نامه یک نوجوان ۱۳ساله به شهردار تهران درباره پلاسکو

در روز 30 دی سال 1395 خبری که نباید همه ی ما ایرانیان نباید می شندیدیم را شنیدیم؛ ساختمان پلاسکو که یکی از نماد های تهران از سال 1341 تا 1395 به شمار می رفت و بیشتر اسکلت های این ساختمان را فلز های مختلفی تشکیل می داد، فرو ریخت.
 
به گزارش انتخاب، محمد ایمان زارع نوشت: میخواهم در این مقاله از تولد پلاسکو شروع کنم و به امروز برسم که این ساختمان تخریب شد؛ از تولد و آغاز به کار این ساختمان و در ادامه تا اینکه شهردار تهران هم در این داستان مقصر بوده:
 
سال 1339 (7 سال بعد از کودتای 1332 بر علیه دکتر محمد مصدق، آن عکس تلگرام که این روزها زیاد  دیده می شود):
 
تاجر و بازرگان حبیب الله القانیان (رئیس آن دوره انجمن کلمیان تهران، مالک بزرگترین کارخانه پلاستیک سازی ایران، مالک ساختمان 17 طبقه ای پلاسکو تا قبل از انقلاب اسلامی ایران در سال 1357) در حال دیدن ماکت ساختمان پلاسکو.  
 
جایی که قرار بر این است که خودش مالک این ساختمان 17 طبقه ای تا نیم قرن باشد و همین طور از نظر بلندی جای کاخ ناصر الدین شاه (شمس العماره) یا یکی از ساختمان های هفت یا هشت طبقه ای در خیابان جمهوری را (که در دهه 1320 ساخته شد) بگیرد. این ساختمان نیاز کل پوشاک در تهران را تامین می کند. ساختمان پلاسکو از نخستین نشانه های تاثیر  انقلاب سفید (انقلاب شاه و ملت) و توسعه و گسترش یافتن مساحت تهران بود.
 
تهران - سال 1341 (2 سال بعد از اغاز به کار پروژه ساخت ساختمان):
 
این ساختمان در همین سال تکمیل می شود و از همین سال فعالیتش را اغاز میکند. این ساختمان در ضلع شرقی چهار راه استانبول (نزدیکی های سفارت ترکیه در تهران) قرار دارد.
 
تهران - سال 1348 (7 سال بعد از ساخت ساختمان. یکی دیگر از عکس های ساختمان پلاسکو):
 
این عکس دو مرد خندان را نشان می دهد که در حال گذر از ساختمان پلاسکو هستند و نشان می دهد که این دو بالای 25 سال سن را دارند. حاشیه های عکس نشان می دهد که مردم با پلاسکو آشنا شده و انس گرفته اند و تردد در حاشیه ی این محل و در این محل زیاد بوده . این عکس به ما نشان می دهد که در ان دوره پلاسکو محل شلوغ تهران بوده است. و در آن دوره آنقدر این ساختمان اهمیت داشت که در دو کارت پستال که از تهران دهه 1340 باقی مانده این ساختمان وجود دارد و پلاسکو در آن زمان یکی از نماد های تهران به شمار می رفت.
 
تهران- بهمن 1357 تا فروردین1358:
 
در بهمن 1357 مردم ایران انقلاب می کنند، نظام شاهنشاهی سقوط می کند و نهضت امام خمینی (ره) به پیروزی می رسد. مالک این ساختمان بنیاد مستضعفعان شد.
 
تهران-30دی 1395-ساعت 8 صبح تا 11.5 صبح (روز حادثه) :  
 
در این روز من 13 سال دارم و کلاس هشتم (سوم راهنمایی قدیم) هستم. در این روز حادثه یعنی روز پنجشنبه 30 دی 1395، منن از ساعت 7.5 صبح تا ساعت 12 ظهر در مدرسه بودم. در این من دو آزمون ادبیات حماسی و آزمون آزمایشی مرآت داشتم . بعد از این دو آزمون به ما کارنامه ی ازمون ترم اول مان را دادند. در ماشین تا راه خانه بودم که تا به خانه رسیدم خبر فرو ریختن ساختمان را از شبکه خبر شنیدم. این حادثه در زمانی که در مدرسه بودم اتفاق افتاد . طبق گفته رسانه ها ، آتش سوزی در این ساختمان در ساعت 8 صبح و در طبقه های 8 و 9 ساختمان شروع شد که در این طبقه ها معمولا کارگاه های تولیدی لباس بوده. ولی در ساعت 11 صبح که در حالی گفته می شد که آتش خاموش شده، آتش از بخش شرقی ساختمان دوباره روشن شد و ساختمان شروع به ریزش از بخش شمالی کرد و قشر شمالی ساختمان تخریب و نابود شد. تخریب شدن قشر شمالی ساختمان برابر بود با شروع نابودی تدریجی این ساختمان قدیمی.
 
اینها را گفتم تا به امروز یعنی 12 بهمن 1395 برسم که 13 روز تخریب و آواربرداری پلاسکو می‌گذرد؛ تا به این نتیجه برسم که آقای قالیباف شهردار محترم تهران آیا با خراب شدن همچین ساختمانی نمی خواهید با کارنامه ای خاکستری استعفا بدهید؟
 
به نظر من 14 اخطار ایمنی به پلاسکو در طول 3 سال خیلی خوب است، اما اگر عمل هم می‌کردید خیلی بهتر بود و با حکم قوه‌قضاییه می آمدید و این ساختمان را پلمپ می کردید تا از این دست حوادث هم اتفاق نیفتد. حال مهم هم نبود که یک منبع درآمد بسته می شد!
 
آیا این ساختمان تعطیل و بعد از مدتی از نو ساخته می‌شد بهتر بود یا از بین رفتن این ساختمان و مرگ حداقل 20 نفر؟
 
اما به نظر من پلاسکو تخریب شد تا سطح امنیت تهران را در مقابل حوادثی مانند زلزله نشان بدهد و این آزمایشی بود تا امادگی شهرداری و سایر نهاد های زیر مجموعه و مربوط به شهرداری را نشان بدهد.  
 
با این‌حال تاکنون متوجه نشده‌اید ساختن ساختمان‌هایی مرتفع بس است؟ آیا بهتر نیست که سرمایه گزاری های بی جهت را تمام کنید؟ آیا بهتر نیست که سطح امنیت و امادگی تهران را در برابر حوادثی نظیر این حادثه ارتقا دهید ؟ مردم دیگر مراکز تجاری و مرکز خرید نمی خواهند، بس است. خوب است مرکز خرید در تهران باشد اما به اندازه. اگر هم دیگر مرکز خرید نمی سازید، به جایش کتاب فروشی بسازید. تا فرصت هست راهکاری به اسم انتقال بخشهایی از وظایف پایتخت و ساماندهی آن وجود دارد. و برای این کار 3 شهر خوب وجود دارد:
 
1- اصفهان
 
2- شیراز
 
3- قزوین
 
از نظر من این 3شهر مناسبند، چرا که اولی و دومی سابقه پایتختی دارند. و اگرچه قم به تهران نزدیک تر است ولی قم مشکل آب و همین طور این شهر بیشتر کاربرد مذهبی دارد ولی قزوین نه مشکل آب دارد که هیچ خیلی هم طبیعتی سر سبز دارد.
 
به نظر من اگر سریعتر اقدامی صورت نگیرد تهران در معرض حادثه ای نظیر این 4 مورد است :
 
1-زلزله بم  
2-زلزله بویین زهرا  
3-زلزله طبس
4-آتشفشان دماوند (و همین طورنظیر آتشفشان وزوو در سال 79 میلادی که شهر پمپیی را مدفون کرد)
 
امیدوارم اقدامی سریعتر در آینده ای نزدیک صورت بگیرد و کسی به داد این 12 میلیون نفر برسد. به امید آن روز