پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : دکتر مجيد ابهري در خراسان نوشت: در سال هاي اخير به ويژه در 2 سال گذشته به طور متوسط در هر هفته شاهد درگيري و جمع آوري تعدادي از اراذل و اوباش در سطح شهر تهران و ساير شهرهاي کشور بوده ايم.
چرايي به وجود آمدن اين قشر و اهرمهاي بازپروري هويتي و به سازي رواني و شخصيتي آن ها کدام است؟بعد از پيروزي انقلاب اسلامي قشر کلاه مخملي ها که بازمانده نسل داش آکل و امثال او بودند يا پير شده بودند و يا متوجه شدند که حکومت اسلامي جايي براي جولان اوباش و لات بازي نيست.
بعد از پيروزي انقلاب اسلامي از دهه دوم به بعد بعضي از جوانان نسل سوم با تماشاي فيلم هاي بازمانده از کلاه مخملي ها دوباره به فکر زنده کردن خاطرات اين قشر افتادند.
بنابراين کم کم وندال هاي ورزشي جاي خود را به لات هاي جديد دادند. قمه و چاقو و قداره ابزار کارشان و ايجاد رعب و وحشت در محلات حرفه و پيشه آن ها شد و باجگيري و زورگيري شغل آن ها شد.متاسفانه از آن جايي که جز زندان ابزاري براي اصلاح اين افراد وجود نداشت زندان رفتن و تعداد سوابق و خالکوبي هاي بدن باعث درجه بندي اوباش شده و براي آن ها ايجاد اعتبار اوباشگري کرد.
بنابراين هر يک از سابقه داران زندان کشيده به ايجاد يک يا چند باند نوچه براي خود اقدام کردند. در حال حاضر بعضي وقت ها نيروي انتظامي به لانه هاي اين افراد هجوم برده و ضمن جمع آوري آن ها و تحويل به قوه قضاييه وظيفه خود را انجام داده ولي با کمال تاسف اين جمع آوري و دستگيري تبديل به يک وظيفه مستمر و مکرر شده است. 80 درصد از اين افراد چهره هاي ثابت اوباش هستند که دائما در حال تکرارند.
پس چه بايد کرد؟جمع آوري اوباش از شهرها و نگهداري آن ها در شهرک هاي ويژه، طبقه بندي و سامان دهي آن ها بر اساس سابقه و جرم و در مرحله دوم بازپروري و به سازي روحي، رواني و شخصيتي، سوم آموزش مهارت هاي حرفه اي و شغلي به آن ها به ويژه در زمينه هاي فعاليت هاي فيزيکي، به کار گيري اين افراد در رشته هاي مختلف صنعتي و حرفه اي در آن شهرک و نگهداري تا حصول اطمينان از اصلاح آن ها تنها راه هاي ايجاد آرامش فکري براي مردم در مقابل اين قشر آزاردهنده است.
بنابراين تشکيل يک کميته با حضور نمايندگان وزارت کشور، قوه قضاييه، نيروي انتظامي، صدا و سيما، وزارت صنايع و کار و نهادهاي خيريه غيردولتي براي نظارت بر جمع‌آوري و اصلاح و اشتغال آن ها راهکارهاي پيش گيري و مقابله است وگرنه زندان براي آن ها تبديل به هتل شده و هيچ گونه ابزاري براي اصلاح آن ها غير از جدا کردن از جامعه وجود ندارد.
