ناگفته های علی کریمی از قصه بازوبند تا برف مونیخ/ زیدان هم اشتباه کرد؛ من که کریمی هستم

الان بحث بازوبند است. بهتر است از همین جا شروع کنیم. واقعا شما خیلی ساده قبول کردید که بازوبند نبندید.

در عالم حرفه ای این مسائل وجود دارد. در فوتبال اروپا خیلی اتفاق می افتد. مربی احساس می کند با یک بازیکن بهتر می تواند ارتباط داشته باشد. حتی مواردی اتفاق افتاده در فوتبال اروپا که بازیکن امروز با باشگاهی قرارداد بسته و فردای کاپیتان شده ، بی آنکه سابقه ای در آن تیم داشته باشد. من در آلمان خیلی از این اتفاقات دیدم.

واقعا؟ می توانی برایم مثالی هم بزنی؟

کلینزمن در دومین سال حضور فن بومل ، او را کاپیتان بایرن کرد یا اینکه یادم هست بازیکنی در شالکه داشتیم که الان اسمش خاطرم نیست ، از شالکه رفت به هامبورگ. در همان لحظه ورود به تیم جدید ، بازوبند را در اختیارش گذاشتند. این اتفاق ها در فوتبال حرفه ای می افتد و نباید در آن بحثی باشد.از مطبوعات هم می خواهم خیلی به این مسئله دامن نزنند. بالاخره ما با یک مربی خارجی و حرفه ای کار می کنیم که سال ها در فوتبال اروپا بوده و بر همان اساس و با قواعدی که در آن فوتبال کار کرده ، این تصمیم را گرفته است. ایشان همه کاره تیم ملی است و باید به تصمیماتش احترام گذاشت.

اما در سنت فوتبال ایران ، بازیکنی کاپیتان می شود که بازی ملی بیشتر یا سابقه بیشتری داشته باشد؟ مثل این می ماند که یک آدم ، یک سنت را رعایت نکند. این باعث می شود همه ایراد بگیرند.

فراموش نکنید ما یک مربی حرفه ای آوردیم با افکار آن سبک از فوتبال. برای تان مثال هایش را هم زدم. بنابر این باید به این تصمیم احترام بگذاریم. وقتی او تشخیص می دهد ، همه ما باید به این نظر احترام بگذاریم.

یعنی باور کنیم با این تصمیم مشکلی نداری؟ واقعا جا نخوردی ؟ ته دلت ناراحت نیستی؟

اگر در فوتبال اروپا نرفته بودم شاید هضمش برایم مشکل بود اما من این چیزها را با چشم خودم در فوتبال حرفه ای دیدم. این ها آنجا کاملا طبیعی است.

شما دو بازی ملی بیشتر از جواد داری و یکسال زودتر ملی پوش شدی ، تازه دو سال هم بزرگتر هستی.

گفتم که نظر مربی تیم مهم است و اینکه او چه تصمیمی می گیرد.

چطور از ماجرای کاپیتانی مطلع شدی؟ آیا قبل از این تصمیم ، کروش به شما چیزی گفت؟

نه ، من هم همین طوری خبردار شدم . فکر کنم آقای کروش در کنفرانسش این را گفته بود ومن هم از طریق یکی از دوستانم در جریان این اتفاق قرار گرفتم.

آن لحظه جا نخوردی ؟

نه. من که خیلی درباره ماجرای بازوبند توضیح دادم ، این موضوع به نظرم یک بحث حاشیه ای است. ما برای صعود به جام جهانی ، راهی دراز و سخت را پیش رو داریم. من به این فکر می کنم که بتوانم در خدمت تیم ملی کشورم باشم و آن وظایفی که مربی در اختیارم می گذارد را به بهترین شکل انجام بدهم.

علی کریمی خیلی فرق کرده ، همین امروز در یکی از سایت ها می خواندم که نوشته بودند ؛ کریمی دیگر یاغی نیست.

از چه نظر یاغی ؟ روی چه حسابی این اسم را برای من گذاشتند. آدمی که یک وقت هایی مصاحبه می کند و حقایق را می گوید  یاغی است؟ چرا راحت روی آدم اسم می گذارند. فرقی ندارد که اسم خوب می گذارند یا اسم بد.

گذشته از این حرف ها قبول داری که تغییر کردی؟

از چه نظر عوض شدم؟

از نظر رفتار ، مصاحبه کردن، همه چیز. دیگر خبری از مصاحبه های جنجالی ات خبری نیست.

من همان کریمی 7 یا 8 سال پیش هستم. آدمی که با یک سیستم زندگی کرده ، بزرگ شده ، شاید دیگر مصاحبه های آنچنانی ام که به این و آن گیر بدهم ، انجام نمی دهم . شما اسم این را می گذارید عوض شدن اما من همانی هستم که بودم و تغییری در رفتارم نداشتم.

ولی خیلی فرق کردی. یادت هست مسائلی که پشت سر گذاشتی. الان صحنه ای تو نظرم آمد که بعد از تعویض در جام جهانی ، ساک را شوت کردی؟

شما دارید می گویید ساک را شوت کردی. من نمی خواهم خودم را با زیدان مقایسه کنم اما مگر زیدان در فینال جام جهانی این کار را نکرد؟ تازه او زیدان است ، بزرگترین فوتبالیست جهان. این اتفاقات در یک لحظه می افتد. اگر زیدان آن واکنش را به ماتراتزی نشان نمی داد تا داور از زمین اخراجش کند ، شاید فرانسه بود که قهرمان جهان می شد. شاید اصلا آنها به ایتالیا گل می زدند و کار به پنالتی نمی کشید. در این جور مواقع ، آدم پنج دقیقه بعد می فهمد چه کار کرده و آن کارش اشتباه بوده یا نبوده است. بالاخره من هم انسانم و گاهی یک کارهایی در فشار می کنیم.

ولی هرچه بیشتر صحبت می کنم ، احساس می کنم خیلی عوض شدی

به نظرم علت خاصی ندارد ، هیچ چیزی برایم عوض نشده ، فقط تنها چیزی که تغییر کرده این است که سعی می کنم« آسته برم ، آسته بیام که ...» خلاصه سعی کردم این طوری باشم.

پس این سیاست را در پیش گرفتی!

تقریبا.

قبلا وقتی مصاحبه های تند انجام می دادی ، از کسی مشورت می گرفتی؟

نه. من همیشه حرف هایی را زدم که به ذهن خودم رسیده است.

فکر نمی کنی شرایط سنی در این تغییر رفتار موثر باشد؟

لابد منظورت این است که سنم رفته بالا و پخته تر شدم؟( می خندد) بالاخره این اتفاقی است که برای همه می افتد! ( کمی می خندد و بعد از مکثی کوتاه می گوید) حالا می خواهی یک چیزی من بگویم؟

اینجا هستم تا حرف های شما را بشنوم!

می خواهم برایت یک مثال بزنم درباره کریم باقری . کریم که خیلی ناگهانی بر اثر یکسری از اتفاقات ، فوتبال را گذاشت کنار درحالی که در آن سن ، هنوز هم در اوج آمادگی بود . حتی فصل قبل هم هنوز تا جایی که بازی می کرد یکی از بهترین های پرسپولیس بود. کریم باقری در 36 یا 37 سالگی هنوز هم یکی از موثر ترین های لیگ بود. او یک مثال خوب است که بگویم در فوتبال ،سن مهم نیست در فوتبال.این روزها اما حرف هایی درباره سنم می شنوم که برایم عجیب است.  نمی دانم چطور شده تا من که هنوز 33 سالم هم تمام نشده ، می شوم مسن. می گویند سن تیم ملی را بالا برده است!

حتی بعضی ها می گویند که کریمی پیر شده!

من اصلا مخالف این نیستم که جوان ها بیایند کار را بگیرند اما...

البته فراموش نکنید که 90 درصد مطبوعات مخالفتی با دوست شما یا مجیدی ندارند و حتی تلاش زیادی داشتند که شما به تیم ملی برگردید؟

من هم این قضیه را قبول دارم. ولی وقتی ما دعوت نمی شویم ، انتقاد می شود که چرا این ها دعوت نشدند و وقتی هم دعوت می شویم ، می گویند سن تیم ملی رفته است بالا. یعنی با مجیدی ، کریمی و نکونام ؛ با این سه بازیکن ، سن تیم ملی بالا می رود؟ ما سه نفر بالای 30 سال هستیم، بقیه چی؟ در همین تیم ملی(  با دست به پشت سرش که ملی پوشان دیگر نشسته اند ، اشاره می کند) 2 یا 3 بازیکن داریم که 21 ساله هستند. ما والله خودمان هم گیر کردیم که داستان چه است. باید در تیم ملی باشیم یا نباشیم. یک مثالی هست که می گویند( کمی مکث می کند و می گوید) دم خروس را باور کنم....(کمی مکث) بقیه اش را بلد نیستم.

قسم حضرت عباس (ع)

آره دیگر ، یک مدت می گویند چرا فلانی نیست. بعد هم که می آید می گویند چرا آمده ، این مشکل پیش آمده و...

کلا چه شد که تصمیم گرفتی به تیم ملی برگردی؟ تو از تیم ملی خداحافظی کرده بودی؟

من شخصا دوست دارم چیزهای تازه یاد بگیرم. دیدم یک مربی با تجربه برای تیم ملی انتخاب شده که در تیم های بزرگی کار کرده و فضایی جدید در تیم ملی ایجاد می کند. در رسانه ها هم بحث درباره من زیاد بود و اعلام کردم اگر دعوت شوم ، با کمال میل در اختیار تیم ملی خواهم بود. این بود که وقتی دیدم چنین مربی خوبی آمده ترجیح دادم در سال های آخر فوتبالم چیزهای جدیدی یاد بگیرم.

فقط برای کروش برگشتی؟

این یک چیز طبیعی و افتخاری است که هر بازیکنی بتواند در تیم ملی کشورش بازی کند. من هم شرایط را بررسی کردم و دیدم همه از بازگشتم استقبال می کنند و دیدم جو برای برگشتم مثبت است ، آمدن آقای کروش و اینکه بتوانم چیز یاد بگیرم هم مزید بر علت شد تا بخواهم برگردم و برگشتم.

حالا چیزی از کروش یاد گرفتی ؟

هنوز زمان زیاد هست تا بتواند در کنار این مربی کار کرد. در این مدت هم به خیلی چیز ها دقت کردم تا یاد بگیرم. چه از نظر فنی و چه از نظر برخوردها ، نکات آموزنده زیادی دیدم.

وسط مصاحبه حرف از سال های آخر فوتبالت زدی. تا چه سالی ملی بازی می کنی و تا چه زمانی باشگاهی بازی می کنی؟

باور کن فعلا همیچ تصمیم خاصی در ذهنم نیست ، هرچه که قسمت باشد.

خیلی ها می گویند کریمی تا موقعی خوب است که انگیزه داشته باشد. آن انگیزه در وجودت هست؟

انگیزه که همیشه هست ولی بستگی به شرایط هم دارد. فعلا چیز خاصی مد نظرم نیست. باید ببینم قسمت و تقدیرم چه است ، در آینده چه اتفاقی می افتد. باید ببینم تا کجا می توانم پیش بروم.

بعد از پایان بازیگری چی؟ به مربیگری علاقه ای داری؟

اصلا به این چیزها فکر هم نکردم. هر اتفاقی ممکن است بیفتد. به نظر من در هر کاری باید شرایطش مهیا باشد.

بعضی فوتبالیست ها می گویند مربیگری دوست ندارند و حتی به آن فکر هم نمی کنند اما شما انگار از مربیگری ، بدت نمی آید.

آدم دوست دارد از چیزهایی که یاد گرفته ، استفاده کند. در عین حال آنچه بلد است ، یک طرف ، شرایط هم یک طرف. شرایط باید مهیا باشد تا آدم بتواند کار کند. بنابراین از الان نمی شود درباره آن موقع حرف زد.

برسیم به بازی با اندونزی. خودت از بازی راضی هستی. فکر می کنم اگر جای بازی ات کمی جلوتر بود ، بهتر می شدی.

من در نیمه دوم بازی با اندونزی یک مقدار جلوتر رفتم اما همه این ها بستگی به نظر سرمربی دارد که چه بازیکنی ، کجا بازی کند. مهم این نیست که من یا شما بخواهیم در چه پستی باشم ، مهم این است در جایی که مربی می خواهد مفید باشی و آن خواسته هایی که مربی مورد نظرش است را اجرا کنی.

این تیم ملی به «جام جهانی برو» هست؟

راه خیلی دشواری در پیش است. الان به این فکر می کنیم که برویم مرحله بعد. انشالله این اتفاق می افتد . در مرحله بعد کار خیلی دشوارتر خواهد بود اما هیچ چیز غیرممکن نیست. این طور نیست که شما بپرسی تیم می رود جام جهانی ؟ من بگویم بله و تیم به جام جهانی برود. با خودمان تعارف که نداریم ، کار سختی است ، باید زحمت بکشیم و همه شرایط مهیا باشد. ما به عنوان بازیکن ملی به کمک همه نیاز داریم. باید تمام ایران پشت سرمان باشد و حامی ما تا به جام جهانی برسیم. من از همه مطبوعات و تماشاگران و البته مسئولان می خواهم که در این راه ، کمک مان کنند. جا دارد همین جا از مردم عزیز که در بازی با اندونزی برای ما سنگ تمام گذاشتند ، تشکر کنم. راستش خودم هم باورم نمی شد 75 هزار تماشاگر بیاید استادیوم ، آنها ما را سورپرایز کردند و روحیه دادند. حالا همه بچه های تیم ملی می دانند که مردم منتظرند تا صعود به جام جهانی را جشن بگیرند.

مثل اینکه آن روز اتفاقات جالبی هم افتاده. صحنه های رومانتیکی که در آن تماشاگران استقلالی شعار دادند ، فرهاد علی را بردار و بیا!

الان دیگر بحث رنگها مطرح نیست. اینجا تیم ملی است و مردم خودشان می دانند که چطور حمایت کنند ، چه وقتی کری بخوانند و چه وقتی از تیم ملی حمایت کنند. رفتار تماشاگران در آن روز واقعا شگفت انگیز بود. آنها حمایت کردند ، به استادیوم آمدند و با همین کارهایی که شما می گویید ، یکدلی و همبستگی را ایجاد کردند. این ها عوامل خیلی موثری است برای رسیدن به موفقیت.

عازم قطر هستید ، این شاید سخت ترین بازی شما در مرحله اول انتخابی باشد.

در راه جام جهانی ، بازی  آسان نداریم. اینجا همه بازی ها سخت هست. حتی در بازی با اندونزی دیدید که آنها چطور مقاومت کردند . چیزی نمانده بود در تهران و جلوی این همه تماشاگر کارمان گره بخورد. قطر یک تیم معمولی نیست . بارها با این تیم بازی کردیم و حتما شما بهتر یادتان هست که خیلی وقت ها شده که کارمان با این تیم گره بخورد. البته تمام تلاش تیم این است که این مرحله را با موفقیت طی کند.

حتما از الان به بچه های تیم گفتید تا مراقب جنگ های روانی باشند.

نیاز چندانی هم به صحبت ما ها نیست. این ها در عین جوانی ، میدان دیده هستند و می دانند که قطری ها دست به چنین کارهایی ، همیشه می زنند و ما فقط باید به فکر این باشیم تا برویم ، ببریم و برگردیم.

بعد هم بلافاصله به بازی پرسپولیس و ذوب می رسید. حمید استیلی گفته ملی پوشان نیستند و از این بابت خیلی ناراحت بوده است.

این برنامه است که از قبل اعلام شده و کاری برایش نمی شود کرد. ما هم به عنوان بازیکن از یک طرف به تیم ملی تعهد داریم و از طرفی به باشگاه مان . تا چند دقیقه دیگر عازم قطر هستیم و با برگشت مان بلافاصله باید به اصفهان برویم.

داشتیم درباره پرسپولیس حرف می زدیم؛ اصلا چه شد که برگشتی؟ درحالی این کار را کردی که مدیر برنامه هایت می گفت پیشنهاد های خوب اروپایی داری؟

بالاخره اواخر فوتبالم را دوست داشتم در ایران بازی کنم و چه جایی بهتر از پرسپولیس در ایران ، برای من. خوشحالم که شرایط مهیا شد تا در پرسپولیس باشم. امیدوارم همه چیز به خیر و خوشی باشد.

در شرایطی به فوتبال اروپا پشت کردی که قبلا هم از این کار ها کرده بودی. زمانی که در امارات بازی می کردی ، پیشنهاد های خوبی داشتی ، بعد از بایرن هم پیشنهاد داشتی اما به قطر رفتی... یادم هست دوستانم در مطلبی نوشته بودند نهنگ در آکواریم ، برای زمانی بود که در امارات بازی می کردی

(می خندد) عجب مثال هایی می زنید! بعضی وقت ها شرایط طوری هست که آدم تصمیم های خاصی می گیرد ، گذشته هرچه بوده ، گذشته و تمام شده. الان تا صبح هم درباره اش حرف بزنیم ، چیزی به عقب بر نمی گردد. مهم آینده است . آنچه گذشته که اتفاق افتاده و رفته اند.

ولی قبول کن این انتقادها همیشه درباره تصمیماتت بوده. اینکه زیاد به خودت سختی نمی دادی و دوست داشتی یا ایران باشی یا جایی همین حوالی.

انتقاد که همیشه هست. ماشاالله شما و دوستان تان خوب کار کنی ، انتقاد می کنید ، بد هم که باشیم انتقاد می کنید( می خندد) البته من حمایت های رسانه ها داشتند را نادیده نمی گیرم اما در کل خودم از ف.وتبالم و آنچه بر من گذشته راضی هستم.

ولی تو بازیکنی بودی که یکشبه بایرن مونیخ خواستت . هیچ کس خبر نداشت تا اینکه خبرش اعلام شد. کسی که یکسره می رود باین مونیخ یعنی سال های قبلش می توانسته در بوندسلیگا بازی کند. اما سه یا 4 سال از عمر فوتبالت را در الاهلی گذراندی؟

بالاخره باید شرایطش هم باشد. نمی گویم سال هایی که الاهلی بودم ، پیشنهادی نداشتم اما شاید شرایطش از همه نظر آماده نبود اما زمان بایرن ، همه چیز را خوب دیدم و به این تیم رفتم. یا اینکه نیم فصل قبل ، شرایط طوری بود که رفتم شالکه. خودم از آنچه برایم اتفاق افتاده ، پشیمان نیستم ولی قبول دارم می شد بهتر از این هم باشد.

به نظرت علی کریمی چند درصد از استعدادش را بروز داده؟

به نظر شما چقدر این کار را کردم؟

از نظر من شاید 50 درصد از توانایی هایت

( مکثی طولانی می کند و بعد می گوید) نمی توانم درصدی تعیین کنم. من خودم شخصا از سرنوشتم راضی هستم.

بخواهی یا نخواهی همیشه این بحث بوده که تو تنبل بودی و انگیزه هایش برای درخشش در سطح اول دنیا خیلی زیاد نبوده وگرنه با این استعدادش باید خیلی جایگاه بالاتری می داشتی؟

تنبلی؟ اسم آدم بد در برود ، بد در رفته است. به قول شما تا آخرش هر کاری بکنم می گویند تنبل است یا بد اخلاق است ، یک اسمی روی آدم می گذارند که می ماند دیگر . حالا مثلا یک بار به یکی بگویند خوش اخلاق هم آن اسم تا ابد رویش می ماند. اینجوری است دیگر ، کاریش هم نمی شود کرد.

شاید تنبل واژه درستی نباشد اما واقعا انتظار از استعداد کریمی با این توانایی ، خیلی بیشتر بوده.

شما گفتید بازیکن تنبل ، چطوری بازیکنی که اسمش را می گذارید تنبل ، می تواند با ماگات که در تمام اروپا معروف است به دیوانه ، کار کند و با تمرینات سخت و سنگین او که شهرت جهانی دارد ، کنار بیاید؟ خیلی ها می گفتند کریمی حتی نمی تواند تا نیم فصل در بایرن بماند اما دیدید که من تا آخر قراردادم آنجا ماندم.

بله ، رنگ برف زمستان را دیدی!

(با خنده می گوید) آره ، اتفاقا برف بهارش را هم دیدم. آنجا بهار شده بود اما هنوز برف می بارید. این را جدی می گویم.

 از این چیزها که بگذریم ، پرسپولیس ، فصل را با حاشیه شروع کرد.

ما حاشیه ای نداشتیم. درست است که در نتیجه گیری خوب عمل نکردیم ؛ اما انصافا یک مقداری بدشانس بودیم و امتیازات زیادی را از دست دادیم. ولی تازه 5 هفته از لیگ گذشته و هنوز خیلی به پایان فصل مانده است انشالله بعد از این تعطیلات ، امتیازات خوبی می گیریم و نتایجی را که از دست دادیم را جبران می کنیم. ما باید سعی و تلاش مان را خیلی بیشتر کنیم..

ولی تیم های دیگر هم بی کار نمی نشینند. آنها می خواهند فاصله خودشان را با پرسپولیس حفظ کنند

این تازه اول کار است در لیگ ، همه تیم ها مقاطع خوب و بد دارند . آن تیم های بالای جدول هم قطعا در بعضی هفته ها دچار افت می شوند. این طوری نیست که نتایج پرسپولیس همیشه مثل 5 هفته اول باشد ، اما قبول دارم تیم های دیگر هم بازیکنان خوبی گرفتند و در ادامه فصل هم تلاش می کنند تا بهترین نتایج را رقم بزنند. کار سخت است ولی ما هم تلاش می کنیم جایگاهی داشته باشیم که در خور نام پرسپولیس و هوادارانش باشد.

برای تیم ، شانس قهرمانی هم قائل هستی؟

پرسپولیس هم به اندازه تمام تیم های مدعی شانس قهرمانی دارد. فوتبال و لیگ ایران هیچ وقت قابل پیش بینی نیست. من می توانم ذوب آهن را مثال بزنم. آنها همیشه تا 7 یا 8 هفته آخر لیگ صدرنشین بودند اما در نهایت دوم یا سوم می شوند. بنابر این کسی با 5 بازی نمی تواند درباره آینده پرسپولیس قضاوت کند. این طور نیست که فکر کنید تیم صدر جدول فعلی ، قهرمان می شود. هنوز 29 هفته از لیگ باقی مانده است. در این 29 هفته ، هزار و یک اتفاق می افتد. بنابراین باید صبر کرد و دید چه خواهد شد.

درباره حاشیه ها پرسیدم اما چیزی نگفتی، اتفاقات سکوها و ماجراهای کنار تیم.

درباره آنچه روی سکوها بود می گویم نمی تواند ادامه داشته باشد چون اگر ادامه پیدا کند ، لوث می شود و اگر تکرار شود دیگر آن کارایی را ندارد چون همه چیز عادی می شود. من می دانم بعضی افراد می خواهند به نوعی چوب لای چرخ تیم بگذارند اما این حربه اثری ندارد.

این روزها عده ای به دایی اتهاماتی زدند؛ چون تماشاگران نام او را فریاد می زنند. در این باره می خواهیم نظر شفافت را بدانیم؟

نه ، علی دایی که نمی آِید این کار ها را بکند. او نه نیازی به این کارها دارد و نه آدمی است که از این کارها بکند. ولی یکسری دوست دارند این اتفاق ها بیفتد تا چیزی هم گیرشان بیاید. آنها منتظرند این اتفاق ها بیفتد و سودش را ببرند. چطور می شود که بیایند بنرهای بزرگی درست کنند که خدا تومان پولش است و من و تو باورمان شود که یک هوادار پول این بنر را داده است. به نظرم یکسری می خواهند با این کارها ، اسم علی دایی را هم خراب کنند. علی دایی از اسطوره های فوتبال ماست و نیازی به این کارها ندارد. او بالا و پایین این فوتبال را زیاد دیده اما یکسری ها می خواهند از کنار اسم دایی و اعتراض مردم به اهداف خودشان برسند و این برای خود دایی هم بد می شود. آقای دایی الان تیم دارد و دارد مربیگری اش را می کند. دنبال این مسائل هم نیست اما یکسری ها این قضایا را دامن می زنند و دنبال اهداف شخصی شان هستند.

مدام می گویی« این ها» ، این ها چه کسانی هستند؟

کسانی که این کار را می کنند. این ها خودشان می دانند منظورم با چه کسانی است .من فقط می گویم این بنرها کار چند نفر هوادار نیست.

تو روی دو تا بنر تاکید داری درحالی که الان نام دایی در همه ورزشگاه ها فریاد می شود. شاید حق با استیلی بود که گفت مشکل نوع رفتن دایی است.

این یک بحث دیگر است که برای همه حل شده. خیلی وقت ها شرایطی پیش می آید که ادامه همکاری میسر نیست و دو نفر خیلی راحت از هم جدا می شوند.

اما اگر بعد از قهرمانی درجام حذفی با دایی خداحافظی می کردند ، شرایط  خیلی فرق می کرد تا اینکه قصه هزار و یک شب راه بیفتد تا دایی مربی نباشد. مردم از این رفتار که به قول فردوسی پور بی صداقتی بوده و بازی گرفته شدن شان ، ناراحت هستند؟

بالاخره این شرایطی هست که اتفاق افتاده. این اولینش نیست و آخری هم نخواهد بود. ( در این زمان ملی پوشان عکس یادگاری گرفتند و رفتند تا سوار اتوبوس شوند آنها مدام کریمی را صدا می کردند تا این آخرین سئوال ما باشد.)

علی دایی درباره تیم ملی گفته ، کریمی خودش یک تیم است؟

او به من لطف دارد و من هم برایش آرزوی موفقیت می کنم.

///

و در این شرایط مصاحبه به پایان رسید ، درحالی که هنوز خیلی از سئوال های مان درباره پرسپولیس باقی مانده بود اما او باید برای بازی با قطر به همراه دیگر ملی پوشان ، راهی فرودگاه می شد تا به قطر برود.