مهدوی​کنی: برخی حکومت را منهای علما می​دانند اما روحانیت از سیاست جدا نمی​شود

به گزارش انتخاب به نقل زا خبر، آیت​الله مهدوی​کنی در پنجمین اجلاس‌مجمع جهانی اهل بیت گفت: در برخی از کشور‌ها حکومت را منهای دخالت علما می‌دانند، در ایران نیز این سخنان گفته می‌شود اما هیچ‌گاه نمی‌توان روحانیت را از سیاست جدا کرد.

وی با اشاره به نحوه تشکیل حکومت اسلامی‌ به رهبری امام خمینی (ره)، گفت: فقهای بزرگ ما آنهایی که با صراحت ولایت را مبنای حکومت می‌دانستند، نتوانستند همچون امام خمینی (ره) به میدان آمده و حکومت اسلامی‌ مبنی بر ولایت فقیه را تشکیل بدهند.

وی با اشاره به زمان ریاست جمهوری بنی صدر که برخی از ارکان حکومت به دست افراد دیگر سپرده شد، گفت: برخی خیال می‌کنند عقل و سیاست دست کلاهی‌هاست و علما حق دخالت درامور را ندارند، اما امام نشان دادند که یک روحانی می‌تواند حکومت را به دست بگیرد.

گزیده سخنان دبیرکل جامعه روحانیت مبارز به این قرار است:

• با تجربه‌ای که امام داشتند مسایل را به صورت فقهی و شیعی بررسی کردند و خود را به کنار نشکیدند؛ بلکه هر ماه با مسوولین تشکیل جلسه می‌دادند و در مسایل حکومت نظارت کامل و دقیقی داشتند.
• امام بر ساختار عقل و خرد حکومت را تشکیل داده‌اند و این حکومت حکومتی مردم سالار است و مردم در آن برای تشکیل مجلس و انتخاب ولی فقیه دخیل هستند و این یکی از علل بقای این حکومت است.
• در روزهای اول انقلاب دشمنان این حکومت را چند ماهه می‌دانستند و بر این عقیده بودند که بعد از چند ماه حکومت جمهوری اسلامی ‌ایران شکست خواهد خورد؛ اما این گونه نشد و بعد از فوت امام خمینی مجلس خبرگان تصمیم به رهبری آیت الله خامنه‌ای گرفت.
• در برخی از کشور‌ها حکومت را منهای دخالت علما می‌دانند، در ایران نیز این سخنان گفته می‌شود اما هیچ‌گاه نمی‌توان روحانیت را از سیاست جدا کرد. این پیوند سیاست و حکومت را امام در این تاکیدشان بر حضور مردم در جامعه در نظر داشتند و معتقد بودند باید به حضور مردم در جامعه بها داد و نظرات آن‌ها را پذیرفت.
• توصیه امام به صبر و بردباری برای پیاده شدن نظام بود، در هر کشوری که هستیم با تکیه بر نعمت الهی و گوهری که خداوند در اختیار ما به نام ولایت نهاده است توانایی انجام هر کاری را داریم؛ ارتباط ولایی بین شیعیان ارتباط ضروری است و باید حفظ شود.
• برای حفظ این انقلاب باید هم متحد بود و از هم جدا نشد و مبنای متحد شدن این نیست که در هم یکی شویم، بلکه باید در نقاط مشترک خود ائتلاف داشته باشیم. شیعیان باید از این مسایل استفاده کنند تا مبادا در بینشان اختلافی ایجاد شود.