به گزارش انتخاب به نقل از خبرانلاین، از غلام پیروانی نوشتن سخت است، ولی صحبت کردن با او حس خوشایندی دارد. رفتیم تا با او از شیراز تا تهران و بعد آبادان صحبت کنیم. می خواستیم از سکوتش بعد از کناره گیری از تیم ملی بگوید. قصه شاغلام را نوشتن کار آسانی نیست. با او قرار یک گفت و گو را گذاشتیم... رفتیم. آبادان، بریم، بازارچه خوشه. منزل او را خیلی سخت پیدا کردیم. خانه نوساز که با تمام خانه های سبک انگیسی های قدیم تفاوت داشت. در حیاط باز بود. می‌گوید این در همیشه باز است. وارد حیاط شدیم. پشت در چوبی ایستادیم و آرام و آهسته دست روی شاسی آیفونی گذاشتیم که در باز شد و زارع، دوست چندین ساله پیروانی در چارچوب در ظاهر شد و با روی گشاده پذیرای ما شد. شاغلام روی کاناپه مشغول استراحت بود و با ورود ما به استقبالمان آمد و احوالپرسی کردیم. چند لحظه ای اجازه خواست تا برای شرایط گفت‌وگو آماده شود. بعد از دقایقی آمد و کنارمان نشست.
*چی شد که وارد دنیای فوتبال شدید؟
من از محله فوتبال‌خیز فخرآباد وارد دنیای فوتبال شدم. محله ما جای فوتبالیست های بزرگی همچون زنده یاد درشوریان، آقای قشقایی، آقای عبدالهی، آقای قاجار، برادران اسدی و برادر خودم بود. ما هم پیرو این بزرگان وارد عرصه فوتبال شدیم.
*چگونه به فوتبال باشگاهی رسیدید؟
توانستم پله پله از همین زمین های خاکی شروع کنم و وارد تیم های باشگاهی بشوم. از نوجوانان و جوانان برق شیراز شروع کردم و بعد وارد بازی های تخت جمشید شدم. تا آخر فوتبالم هم در برق بودم.
*شنیدیم کشتی‌گیر هم بودید؟
بله من اول وارد رشته کشتی شدم و مشوقم در کشتی پسر عمه ام که دامادمان می شد بود. همچنین همیشه عاشق کشتی یکی از هم محلی هایمان زنده یاد استاد امیر زارع معضمی بودم. ایشان علاقه من را به کشتی مضاعف کرد و در سطح آموزشگاه ها در وزن 65 کیلو و 70 کیلو کشتی می‌گرفتم.
*سطح فوتبال خودتان در فوتبال را تا کجا میدانستید؟
من با توجه به تمرینات زیاد و سختی که انجام می‌دادم، می توانستم به بیشتر از آن چیزی که در تصورم بود برسم. اما هیچ وقت نخواستم از شیراز بیرون بروم چون واقعا شیراز را دوست داشتم و علاقه زیادی به تیم برق داشتم. خیلی از بازیکنان از فوتبال شهرستان ها به تهران رفتند اما من در شیراز ماندم. پدر خدا بیامرزم اگر تیمی به من پولی می‌داد، ایشان پول بیشتر از آن تیم به من می‌داد و می‌گفت در همین برق بمان و بازی‌ات را ادامه بده. من هم در شیراز ماندم و تا 40 سالگی در برق بودم.
*آن اوایل تصور اینکه روزی به این سطح از فوتبال برسید را می‌کردید؟
من هنوز هم به جایی نرسیدم و اگر الان هم غلام پیراونی هستم مدیون ابا عبدالله حسین هستم. به نظر من اگر کسی به پابوس ابا عبدالله حسین برود به بالاترین سطح خودش رسیده است و اگر هم محبوبیتی هست، آن را هم مدیون امام حسین هستم که همیشه مراسم عزاداری‌اش در ایام محرم از طرف خانواده ما برقرار بوده است.
*یکی از آن شخصیت های ورزشی هستید که خیلی به ائمه اطهار ارادت خاصی دارید؟
مردم داری همیشه یکی از هدف های من در زندگی بود و همیشه ارادت به ائمه اطهار سرلوحه زندگی شخصی و ورزشی من هست. مهمترین چیز در ورزش، یاد معصومین و ائمه اطهار است که واقعا بیشترین انژری و نیرو را می توانی در خود احساس کنی.
*چطور وارد کار مربیگری شدید؟
من در برق شیراز دو سال با یاوری بودم و دو سال هم دستیار حبیبی بودم. یک سال هم دستیار مهدی مناجاتی بودم.
*بعد از اینکه یاوری رفت و قاسمپور هم قبول نکرد که مربی شود، در اردیبهشت سال 80 در جام حذفی سکان سرمربیگری فجرسپاسی به شما رسید.
بله من در جام حذفی سرمربی تیم فجر شدم. بازی اول مقابل نساجی در دو بازی به برتری رسیدیم. بعد با استقلال در بازی رفت و برگشت برنده از زمین بیرون آمدیم و در بازی فینال با ذوب آهن توانستیم به مقام قهرمانی برسیم. این قهرمانی در اولین حضورم در فجرسپاسی بود.
*چی شد که از فجرسپاسی جدا شدید ؟
در فجر با همکاری همه خوب نتیجه می‌گرفتیم. البته در این نتایج خوب همه شریک بودند ولی متاسفانه مسئولان محترم در یک روزنامه محلی مصاحبه کرده بودند و از تمام کسانی که در موفقیت های تیم فجرسپاسی به نوعی سهمی داشتند تقدیر و تشکر کرده بودند که متاسفانه اسمی از بنده نبود. در صورتی که ما با این تیم قهرمان ایران شدیم و عناوین مختلف نایب قهرمانی و چهارمی داشتیم ولی از سوی مسئولین نامی از من ذکر نشده بود. بعد از این کم مهری ها بود که از تهران آقایان عزیزمحمدی و تاج با من صحبت کردند که به تیم ملی امید بروم. مسئول آن زمان فجرسپاسی آقای مهدیانفر بود که بدون اینکه از من سوال بکند که به تیم ملی امید می روی یا نه با رفتن من موافقت کرده بود و هیچ مقاومتی در این زمینه نشان نداد. من هم وقتی دیدم اینگونه هست به تهران رفتم.
* بعد به تیم ملی امید رفتید؟
بله. من در همین ابتدا باید از آقای کفاشیان بخاطر حمایت هایشان تشکر کنم. من برای تیم ملی امید برنامه داده بودم و از بین چند مربی دیگر با من تماس گرفتند اما جالب اینجاست که از همان ابتدا کسانی بودند که با ورود من صحبت از مربی خارجی می‌کردند. برای من سوال بود که اگر مربی خارجی می خواستید پس چرا دنبال من آمدید؟
*چه کسانی بودند که شما را قبول نداشتند؟
کسانی بودند که دوست نداشتند من باشم، کسانی همچون افشار زاده.
*احمدیان مشاور افشار زاده هم بود ؟
احمدیان کیه !؟ من چنین شخصی را نمی شناسم. چنین اسمی را تا آخر عمر نخواهم شناخت. مگر قرار است هر کس پول دارد بیاد بالای سر تیم؟ برای من چنین چیزی قابل قبول نیست. حتی گفتم که حق ندارد سر تمرینات هم حاضر شود.
*بعد از این اتفاق احمدیان در یک برنامه تلویزیونی کلی صحبت کرد.
من واقعا برای صدا و سیما متاسفم که چنین وقتی برای آقایان می‌گذارند. دلیل نمی‌شود که هرکس پول دارد و به هر نامی که هست بیاید و در یک برنامه تلویزیونی به همه بی احترامی کند.
*آقای افشار زاده بعد از صحبت های احمدیان گفته بود که این یک مصاحبه شخصی بوده و نباید اینگونه در مورد شما حرف بزند؟
من صحبتم این است که شما اگر این آقا را مشاور خودتان قرار می‌دهید باید از سوی شما هم کنترل شود. هر کس شخصیت خاص خودش را دارد قرار بر این نیست که توسط هر کسی این شخصیت ها در رسانه ملی پایمال شود. آقای افشار زاده شما قبول می‌کنید کسی اینگونه در یک برنامه تلویزیونی هرچه خواست در مورد شما بگوید؟ این کار اصلا درست نیست. این در حالی بود که من از سوی آقایان تاج و کفاشیان حمایت می شدم. فقط آقای افشار زاده من سوالم این است که آیا مربیانی که قبل و بعد از من بودند موفقیتی داشتند که بنای ناسازگاری با من داشتید؟
*از عملکرد خودتان در تیم ملی امید راضی هستید؟
عملکرد من اصلا خوب نبود. می‌دانید چرا ؟ چون من 26 نفر دعوت می‌کردم بعد سر تمرین 7 نفر حاضر بودند. یا برای مسافرت ها 23 نفر اسم می‌دادم بعد 11 نفر می‌آمدند که 2 نفرشان گلر بودند!
*با مسئولین فدراسیون در این مورد صحبت نکردید؟
وقتی آقای کفاشیان از من پرسید چکار کردی، من در جواب ایشان گفتم حتی نتوانستم 5 درصد از برنامه هایم را اجرا کنم. قرار بر این بود که بازیکنان در دو روز به ما ملحق شوند. بعضی از بازیکنان به من می‌گفتند مربیان ما گفتند بروید آنجا پایتان را بگیرید و بنشینید. خود بازیکنان به من گفتند. حتی بازیکنی داشتم که مربی اش سر تمرین با ایشان تماس گرفت و گفت اگر تا نیم ساعت دیگر تمرین را ترک نکردی 50 درصد قراردادت را کسر خواهیم کرد. او هم وسایلش را جمع کرد و بدون خداحافظی تمرین را ترک کرد. در ضمن این را باید مد نظر داشت که بازیکنانی که تیمشان روز پنج شنبه و جمعه بازی داشتند و روز شنبه و یک شنبه در اختیار ما بودند، مطمئنا جواب نمی داند. فقط می‌توان ریکاوری کرد ولی با این حال ما روی اصول فوتبال بالا نرفتیم و تا آن مرحله هم با تعصب و غیرت ایرانی بودن بچه ها بود که صعود کردیم نه روی اصول فوتبال.
*در بازی با کره ما دو گل جلو بودیم. چه شد که آن اتفاق افتاد؟
شما اول ببینید کره و ژاپن در چه سطحی از فوتبال آسیا قرار دارند. در ضمن شما بازی استقلال و سپاهان را دیدید؟ کسی فکر می‌کرد نتیجه نیمه اول در نیمه دوم جبران شود؟ همین اتفاقات فوتبالی برای ما هم افتاد. اول اینکه ما باید ژاپن را می بردیم اما نشد. در بازی با کره عملکرد ما بد نبود چراکه ما تمرینات زیادی با هم نداشتیم.
*گلایه‌هایی هم از صحبت های آقای کوثری در برنامه ورزش از نگاه دو داشتید ؟
آقای کوثری در برنامه ورزش از نگاه دو گفته بودند که پیروانی بیاید اینجا و در مورد تعویض های بازی با کره جواب بدهد. من سه تا تعویض اجباری داشتم. اول اینکه آقای کامیابی نیا پایش در بازی پیچید، آرش افشین از ناحیه مچ پا آسیب دیده بود و دیگری هم کریم انصاری فرد بود که از نیمه اول مصدوم بود و با تشویق های ما تا دقیقه 70 بازی کرد. من قبول دارم بازیکنان جایگزین هم سطح افشین و انصاری فرد نبود ولی توجه داشته باشید سه تا تعویض من اجباری بودند که آقای کوثری در برنامه خودش می‌گوید پیروانی باید در مورد تعویض ها جواب بدهد. تعویض دو حالت دارد یا جواب می دهد، یا جواب نمی دهد. به نظرم اگر بازیکنان مصدوم نمی شدند می توانستیم مقام بهتری بیاوریم.
*زمانی که در اختیار داشتید کافی نبود؟
اصلا زمان کافی نبود. زمانی که می‌خواستیم راهی گوانجو بشویم از آقای عزیز محمدی خواهش کردم که لیگ را یک هفته تعطیل کند تا بازیکنان زمان بیشتری در اختیار ما باشند. اما ایشان موافقت نکردند. تا روز پرواز همه بازیکنان در لیگ بازی کرده بودند و در اختیار تیم های باشگاهی خود بودند .
*حاشیه های تیم ملی امید زیاد بود ؟
بله. همین آقای افشار زاده یک روز آمد پیش من و گفت آقای احمدیان مشاور من است و در کنار تیم باشد. گفت چون ایشان از لحاظ مالی قوی هستند می تواند به تیم کمک کند. اما من قبول نکردم و گفتم تا حریم خودش کنار تیم باشد و بعد از اینکه آن اتفاقات افتاد من دیگر اجازه ندادم سر تمرینات هم حاضر شود. حتی نگذاشتم همراه تیم به گوانگ‌ژو بیاید.
*مبلغ قرارداد شما با تیم ملی چقدر بود؟
400 میلیون بود. 70 میلیون کسر کردند و دریافتی ام شد 330 میلیون تومان.
*مقصر اصلی ناکامی تیم ملی مسئولان فدراسیون بودند ؟
مسئولان جزئی از ناکامی تیم ملی امید بودند چون قول دادند با باشگاه ها هماهنگ کنند و بازیکنان را در اختیارم بگذارند اما چنین نکردند. بازیکنانی را که انتخاب کرده بودم نیامدند و قرار براین بود که جریمه شوند اما این اتفاق هم نیفتاد. به دلیل اینکه باشگاه‌ها اعلام کردند بازیکنان انتخابی مصدوم هستند، اما می‌دیدم در بازی تیمشان فیکس بازی می‌کردند. در مورد بازی تدارکاتی هم وضعیت به گونه ای بود که تیمها حاضر به انجام بازی دوستانه نمی شدند و همه بی تفاوت بودند. من هم از برخورد مسئولین دلسرد می شدم. به من می‌گفتند بازیکن بساز! برایم جالب بود. مگر کارخانه بازیکن سازی بود که توی مدت یک هفته بشود بازیکن ساخت.
*چه بازیکنانی نیامدند و شما آنها را خط زدید؟
رحمان بختیاری، احمد کامدار و سروش رفیعی.
*بعد از بازی های گوانگ‌ژو همه کاسه کوزه ها سر پیروانی شکسته شد؟
در فوتبال مربیان همانند مرغ هستند. هم در عروسی سرشان بریده شد هم در عزاداری. این یک واقعیت است. من هم خودم گفتم مقصر من هستم اما اگر دنبال حقیقت بروید به نتیجه دیگری می‌رسید.
*کفاشیان و تاج بر سر بودن شما اختلاف داشتند. درست است؟
نه عزیز من. کفاشیان و تاج با هم مشکل نداشتند ، آقای کفاشیان را شما نمی شناسید. خیلی شخصیت متین و دوست داشتنی دارد. من یک روز بعد از عاشورا با کفاشیان تماس گرفتم و گفتم استخاره کردم خوب در نیامد و نمی توانم به تیم ملی برگردم. اما ایشان اینقدر اصرار کردند که من برگردم اما من قبول نکردم. ایشان خیلی محبت داشتند. من به آقای افشار زاده هم احترام می‌گذارم. من از ایشان فقط بخاطر مشاورش آقای احمدیان گله دارم.
*مشکل شما با احمدیان دقیقا چه بود ؟
یک روز برادرم امیرحسین آمد پیش من و گفت احمدیان یک نفر را معرفی کرده از روستاهای کرمانشاه که 25 سال سن دارد و در هیج تیم باشگاهی بازی نکرده. باید در تیم ملی به عنوان بازیکن بزرگسال بازی کند و من هم گفتم به احمدیان بگویید دیگر اطراف تیم پیدایش نشود و بر سر تمرینات نیاید که همان شب رفت و در یک مصاحبه گفته بود که پیروانی ها نمی توانند در تیم ملی موفق باشند.
*اصغر شرفی هم یک مصاحبه در مورد شما کرده بود.
بله ایشان گفته بودند پیروانی کجای فوتبال بوده که برای تیم ملی انتخاب شده است. اصغر شرفی استاد بنده بوده. من نمی دانم چرا ایشان اینچنین در مورد من صحبت کردند. با این حال من تمام انتقاد های آقای شرفی را با جان و دل می‌خرم ولی وقتی گفته بود که من تیم را قهرمان نکردم و آقای گرادلیچ تیم را قهرمان کردند، به من خیلی برخورد. در صورتی که هنوز کاپ قهرمانی با عکس من در باشگاه فجر سپاسی هست ، من از شرفی حرف بخورم ناراحت نمی شوم چون خاک این فوتبال را خورده است اما اگر احمدی حرف بزند من تحمل نمی‌کنم.
*از کوثری مجری ورزش از نگاه دو هم گله کرده بودید ؟
آقای کوثری هم بدجور برای من برنامه ریزی کرد و به خبرنگارش بد تلقین کرده بود. گفته بود پیروانی توی این 8 سال برای فجر سپاسی چه کار مثبتی انجام داده بود و همین حرف ها را پخش می‌کردند. آقای کوثری من توی این 8 سال در فجر چه کار کردم؟ اول اینکه من نبودم و ما بودیم و من نیستم بلکه همه با هم بودیم. وقتی شما با من صحبت کردید و گفتید چرا موبایل تان خاموش است عرض کردم که بخاطر اینکه بعضی از رسانه ها به ناحق می نویسند. من 8 سال با فجر در لیگ برتر بودم. یک قهرمانی ، دو تا نایب قهرمانی و یک چهارمی با تیم فجر در لیگ برتر و جام حذفی آوردم. در ضمن شما توجه داشته باشید چه بازیکنانی از تیم فجر به تیم ملی راه یافتند. از جمله رحمتی، سیاوس اکبر پور ، سید عباسی، روانخواه، رضایی، معدنچی، بیک زاده. واقعا دور از انصاف هست که آقای کوثری اینگونه قضاوت کند، و یک قضاوت ناحق و یکطرفه در مورد سه تا تعویض من داشت .
*شما در یک برهه زمانی رفتید و دوباره برگشتید ؟ علت چی بود؟
به خاطر مسائل حاشیه ای در اطراف تیم ملی امید بود. با عدم همکاری باشگاه و بازیکنان نمی‌شد در تیم ملی موفق بود و مجبور به رفتن شدم. بعد از مدتی به درخواست آقای سعیدلو مجدد برگشتم. البته قول مساعد داده بودند که مشکلات حل شود که متاسفانه اینچنین نشد. دوباره بعد از اینکه خواستند به تیم ملی امید برگردم استخاره کردم و جواب درآمد: دارید به سمت آتش می روید و من هم قبول نکردم. در مورد تیم ملی امید آقای جلالی با من صحبت کرد و در مورد شرایط امید از من پرسید و من هم همه موارد را گفتم و ایشان به این نتیجه رسیدند که پیشنهاد سرمربیگری امید را قبول نکند.
*بعد از اینکه کناره گیری کردید دیگر سکوت کردید و از همه چیز کنار کشیدید؟
نخواستم درگیر رسانه ها بشوم. وقتی همه چیز را بر علیه من می نوشتند دوست نداشتم هیچ ارتباطی با رسانه ها داشته باشم. اکثرا در مورد آقای کوثری یکطرفه قضاوت کردند و همه چیز را از چشم من می‌دیدند.
*بعد از شما آقایان افاضلی و منصوریان سرمربی امید شدند.
بله آقای افاضلی برابر قرقیزستان خوب نتیجه گرفت. البته در هنگام سرمربیگری ایشان هم صحبت از مربی خارجی بود. در مورد منصوریان بازی در عراق فوق العاده بود و خوب بازی کردند اما در بازی برگشت منصوریان جوانی کرد. نباید این اتفاق را به بازیکنان انتقال می‌داد. من بودم نمی گفتم. باید در تهران با عراق حداقل مساوی می‌کردند بعد با افتخار می‌گفتند ما به مرحله بعدی رفتیم اما در حذف ما، مقصر فدراسیون است. در کل ما چیزی نکاشتیم که بخواهیم برداشت کنیم.
*بعد از اینکه تیم ملی حذف شد یک مصاحبه تندی آقای حکمت مدیر عامل صنعت نفت علیه فدراسیون فوتبال انجام داد که به زعم خیلی ها در این مصاحبه پیروانی دست داشت یا اینکه این مصاحبه به حمایت از پیروانی انجام شد؟
نه خدا را گواه می‌گیرم من از این مصاحبه خبر ندارم ، شما الان می‌گویید من بدانم. در ضمن ما فقط بعضی اوقات با آقای حمکت جلسه داریم آن هم در مورد مسائل باشگاه است.
*شما بعد از 678 روز با صنعت نفت به لیگ برتر برگشتید. چطور شد که تصمیم گرفتید دوباره در لیگ کار کنید؟
چند تیم با من در این زمینه صحبت کردند و من استخاره کردم، آبادان خوب آمد و قبول کردم.
*یعنی هیچ برنامه خاصی نداشتید؟ فقط استخاره سرنوشت مربیگری شما را در لیگ دهم و یازدهم مشخص کرد ؟
من در این فوتبال زحمت کشیدم. 20 سال در فوتبال فجر و برق بودم و می‌دانم خوب و بد کجاست. در کنار این استخاره چیزی هم هست که قرآن مشخص می‌کند و من خیلی به آن اعتقاد دارم.
*عملکرد شما در آبادان زیاد خوب نبود، قبول دارید؟
زمانی که من سکان سرمربیگری تیم صنعت نفت را بر عهده گرفتم، جو حاکم بر این تیم خیلی بد بود. هواداران از روند تیم گله داشتند. اختلاف سلیقه ها بسیار زیاد بود و تیم شرایط بسیار بدی داشت. من چنین تیمی را با این شرایط تحویل گرفتم و توانستم در 10 بازی 11 امتیاز بگیرم.
*توی 10 بازی 11 امتیاز آمار جالبی است؟
مگر کدام تیم تمام امتیاز ها را گرفت؟ ضمنا باید در نظر گرفت که ما با کدام تیم ها هم بازی کردیم. با تراکتور سازی که برای سهمیه آسیا می جنگید، با سپاهان بعد با مس بازی کردیم.
*برویم سراغ بازی با نفت تهران و شکست سنگینی که صنعت نفت متحمل شد. این باخت حرف و حدیث هایی در پی داشت. حتی به تبانی هم متهم شدید؟
بخاطر اینکه می گویید تبانی من جواب نمی‌دهم!
*ما نمی‌گوییم تبانی. این چیزی است که در فوتبال ایران شایعه شد.
من برای کسانی که اینگونه تصور کردند متاسفم. اصلا توی وجود ما چنین چیزی نیست ، حتی گفتنش هم کراهت دارد. کسی که دم از امام حسین می زند این وصله ها بهش نمی چسبد. در آن بازی ما موقعیت گل هم داشتیم. نمی دانم چی شده بود که توی دروازه نمی رفتند. هر بازی شرایط خاص خودش را دارد.
*بعد از بازی با نفت تهران در بازی با استقلال 6 تا گل خوردید این باخت موجی از نگرانی را در بر داشت؟
در بازی با استقلال شب خوبی نداشتیم. خط دفاعی بسیار ضعیف ظاهر شد و استقلال هم از موقعیت های خودش بخوبی استفاده کرد. شرایط تیم ها همیشه یکسان نیست. تیم های بزرگ هم یک روز به بدترین شکل می‌بازند. همین صنعت نفت در گذشته توی آبادن 5 تا از تیم ته جدولی بانک ملی خورده بود.
*ولی این صحبت‌ها برای هواداران صنعت نفت قابل قبول نیست؟
در شیراز هواداران صبر داشتند اما اینجا اگر صنعت نفت با برزیل بازی داشته باشید برنده بازی باید صنعت نفت باشد و برزیل باید ببازد. تماشاگر تماس می‌گرفت و نیم ساعت در مورد ترکیب با من صحبت می‌کرد و حکم می‌کند که باید فلان بازیکن توی ترکیب باشد. اینجا شرایط بدی برای ادامه کار پیش می آید و خیلی سخت می شود با انتظار هواداران کنار آمد این در حالی هست که ما بازیکن اسمی نگرفتیم.
*چرا در نقل و انتقالات خوب عمل نکردید؟
ما با خیلی از بازیکنان صحبت کردیم اما هیچ کدامشان نیامدند . بعضی ها مشکلات خانوادگی داشتند و بعضی ها هم شرایط آب و هوای اینجا را بد می دانستند. در ضمن سقف قرارداد ها هم در این مورد سهیم بود.
*در مورد سقف قراردادها گفتید. تیم شما این قانون را رعایت کرد؟
بله ، خدا را شاهد می‌گیرم که امسال سقف را رعایت کردیم. بازیکنان زیادی را خواستیم با بازیکنان همچون سید جلال حسینی ، نوروزی ، آشنا و ... صحبت کردیم اما خارج از سقف پیشنهاد دادند تا از جذب آنها منصرف شویم. اگر مثل سایر تیمها به قانون سقف قراردادها عمل نمی‌کردیم شاید وضعیت ما به گونه دیگری بود.
چند هفته دیگر صنعت نفت به شرایط ایده آل که هواداران انتطارش را دارند، می رسد؟
شرایط تیم صنعت نفت در حال حاضر بد نیست ما هم مثل همه تیم ها کم کم در شرایط بازی ها قرار می‌گیریم، البته اگر تماشاگران جو را خراب نکنند. باور کنید خودشان ضرر می‌کنند ، نهایتش این باشد که غلام پیروانی راهی خانه اش شود اما دودش توی چشم هواداران صنعت نفت می رود. باور کنید در شیراز ما با فجرسپاسی 4 گل و 5 گل می‌خوردیم اما تماشاگران در همه شرایط حمایت می‌کردند و نتیجه این می شد که 5 گل به استقلال می زدیم. شما همین دهقانی دروازه بان تیم را در نظر بگیرید. همه هواداران صنعت نفت فریاد می‌زدند و از خریدن ایشان اعتراض می‌کردند اما ببینید در 3 بازی اول چقدر خوب ظاهر شده و همه نظرات برگشته است.
*با این اعتراضات چگونه کنار می آیید؟
مربیان یکروز می آیند و یکروز می روند. من می‌روم، اما رفتار تماشاگران درست نیست. این رفتار هواداران به تیم صنعت نفت آسیب می رساند. آقای یاوری که استاد بنده هست فصل قبل چهار تیم عوض کرد ، امروز در روزنامه های محلی شیراز می خواندم که نوشته بودند هواداران خواهان برکناری پیروانی از تیم صنعت نفت شده اند! چگونه مطلب می‌نویسند، نمی دانم. من که اینقدر برای فوتبال شیراز تلاش کردم.
*تفاوت سطح فوتبال آبادان در گذشته و حالا چگونه است؟
فوتبال آبادان اکنون فاجعه هست زمانی اکثر بازیکنان تیم ملی آبادانی و خوزستانی بودند اما الان یک بازیکن هم ندارد، بعد از جنگ تحمیلی پیکره فوتبال آبادان بدجور تخریب شد . امیدورام فوتبال آبادان همانند گذشته خروجی زیادی داشته باشد.
*یادی از گذشته کردید. کمی هم در مورد ناصر حجازی صحبت می‌کنید؟
( در این لحظه قطرات اشک از گوشه چشم پیروانی جاری می شود و سکوت می‌کند)
*فوتبال ما حرفه ای است؟
فوتبال ما فقط از نظر اسم و دستمزد حرفهای است وبرنامه‌ریزی‌های این چنینی موجب بروز انواع آسیب‌ها در بازیکنان می‌شود.
*چرا به بازیکنان آبادانی و جوان تیم فرصت بازی کردن نمیدهید؟
ما بازیکنان توانمندی مثل مشکل‌پور، ریکانی، بغلانی و سایر بازیکنان جوان آبادانی داریم که به مرور زمان از آنها در ترکیب تیم استفاده خواهیم کرد و همان برنامه‌های بازیکن‌سازی را که در زمان حضورم در فجر سپاسی اجرا می‌کردم را در این تیم پیاده می‌کنم.
