استاد شهریار در بخشی از شعر «پای خطبه‌های رفسنجانی» آورده‌اند:
ای غریــــو تو ارغنون دلــــــــم / سطوت خطبــــه‌ات، ستون دلم
خطبـــــه‌های
نمـــاز جمعه تـــو/ نقشه حمـــله با قشون دلــــــــم
چه فسونی است
در فســانه تــو / که فسـانه‌ات از او فسون دلــم
با دلی لاله‌گــون،
تو را گوشــم / ای لبــت، لعل لاله‌گون دلــــــم
وز مواعظ که
می‌کــنی، آن‌گاه / صبـــر می‌زاید از سکون دلـم
انقلاب من،از تو
اسلامی است / که حریفی به چند و چون دلــم
گوهــر شب‌چراغ رفسنـــجان /
ای چراغ تو، رهنــمون دلــــم
کفــه‌ای، هم تــراز خامنـــه‌ای / در
ترازوی آزمــون دلــــــــم
بازوان امـــام، آنــــکه دگــــر /
بی‌قرین است در قـرون دلــم
در تــــرازوی سنــجشم مــگذار / ای کم
عشـق تو، فزون دلـــم
دگرم بخشی‌از‌تن‌وحاشیه نیست / دل به جانان
رسیده جون دلم
شهریارم، لســان حافظ غیـــب / شعر هم، شأنی از شئون
دلم
در بخشی از شعر قدردانی آیت‌الله هاشمی نیز آمده‌است:
ای صفـــای تو، رهنمـــون هنــر/ شعرهایت پر از طلا و گـهر
ادبــــت، اســـــوه هنــــــرجویان/ هنرت، جلوه‌گاه خوش‌منــظر
پارســـی‌گـــوی
ترکِ کشـورمان /همنوا ساخـتی، سهند و خزر
همدلی، رمـــز عـــزت
مــــــلّت / همرهی، راز قدرت کشـور
عاشـــق اهل بیت پیغمبـــر(ص)/
مادح فـــــــاتح دژ خـــبیــر
عشق تو در«همای رحمت» / تو جلوه
دارد به صورت اختر
آتش‌افـــکن به جـــان استعمـــار/ که بسوزد بُن ستم
یکســر
کـــرده آزاد کــشـــــور ایــران / از جنـایات پهلوی و
قجــر
از سلیمان برفت ملک و نگین / او گرفته زدیـو، انـگشتــر
«هاشمی»الحذر
ز صحنه شعر / که در آنجا بریزد عنقا پـر
یا میا در مصــاف
استــــادان / یا بپرداز، شعر از این بهتر
