کسی پیدا می شود این خبر را تکذیب کند؟!

 فدراسیون رفت. بعضی دیگر سری به اتاق روابط بین الملل زدند و گروهی هم تصور می کردند که میز دبیرکل سست تر از قبل خواهد شد. اما فدراسیون برای جلوگیری از وقوع زمین لرزه، خودش را خلاص کرد و سر را به داخل برف فرو برد. خیلی زود حکم عزل سرپرست ها را صادر کرد و معینی را از فدراسیون راند. آیا این پایان داستان بود؟
دردسرهای فدراسیون فوتبال اما تازه شروع شده است. روزی که منصوریان از کی روش خواست تا به هتل تیم ملی برود تا با او در مورد 3 بر صفر شدن بازی رفت در عراق حرف بزند، از زبان سرمربی پرتغالی تیم ملی چنین شنید: «من اینجا می میرم! » کی روش دقایقی مات و مبهوت به صورت منصوریان خیره شده و فقط همین یک جمله را به زبان آورده بود. اما همین می توانست گویای دگرگونی های درونی کی روش باشد. مردی که به نظر می رسد از سر این فدراسیون فوتبال بسیار زیاد است.
کی روش اما به همین یک جمله بسنده نمی کند. او شب بعد از بازی، وقتی متوجه نابسامانی های داخل فدراسیون و البته تنها بودن خود می شود، با مدیربرنامه هایش تماس می گیرد و به او می گوید: «این جا کجاست که مرا آوردی؟ تو از من پول می گیری که بهترین انتخاب را داشته باشی! » هرچند کارلوس کاروالیو مدیربرنامه های کی روش سعی کرد که او را آرام کند، ولی وقتی با فریادهای مرد پرتغالی روبرو شد از آن سوی خط به او گفته بود: «من تو را به ایران بردم؟ تو آن قدر از ادامه مذاکراتت با ایران در سفارت لذت می بردی که حتی به من اجازه اظهار نظر ندادی! ایران انتخاب شخصی خودت بود و به ما گفتی فقط مقدمات سفر مرا مهیا کنید...» کارلوس کاروالیو البته لطفی بزرگ در حق موکل خود کرده است. روزی که می خواست قرارداد کی روش را در فدراسیون تنظیم کند، برای فدراسیون خندان کفاشیان پیش شرطی تعیین کرده بود. پیش شرطی که برگ برنده کی روش و البته برگ بازنده کفاشیان و مدیرانش خواهد بود.
در قرارداد کی روش با فدراسیون ایران، نکته ای خاص جلب توجه می کند. در یکی از بندها چنین نوشته شده است: «در صورتی که فدراسیون فوتبال ایران نتواند ظرف مدت 10 روز خواسته های سرمربی تیم ملی را برای اردوهای آماده سازی، برگزاری اردوهای برون مرزی تدارکاتی، انجام بازی های ملی دوستانه، رفع مشکلات سخت افزاری و همین طور پرداخت مطالبات مالی کادر فنی و حتی بازیکنان برآورده سازد، طرف دیگر قرارداد یعنی آقای کارلوس کی روش محق خواهد بود بدون در نظر گرفتن تمایل فدراسیون فوتبال، قرارداد خود را در هر زمانی به صورت یک طرفه فسخ کند.» حالا همین برگ برنده در دست کارلوس کی روش و مدیربرنامه های او قرار گرفته است. بی دلیل نبود که کی روش اوایل هفته قبل، برای کفاشیان پیغامی فرستاد و با واسطه مترجم خود به او گفت: «همین روزها می روم و دیگر برنمی گردم...» دقیقا همین ادعای کی روش باعث شد تا سفر زودهنگام سرمربی پرتغالی ترسی را به وجود کفاشیان و فدراسیونش بیندازد! آیا واقعا کی روش به همکاری اش با فدراسیون پایان خواهد داد؟
در فدراسیون فوتبال مردانی را می بینیم همیشه آماده تکذیب! یکی مثل ترابیان... اما حقیقت این است که سرمربی پرتغالی یک فرصت پایانی به فدراسیون داده و برای آنها یادآور شده که تکرار اتفاقی به مراتب کوچکتر از آن چه در مورد امیدها دیده، او را برای همیشه از ایران دور خواهد کرد. مدیربرنامه های مرد پرتغالی هم بیکار نمانده و در این روزها به سختی در حال رایزنی برای یافتن تیم جدیدش است. پیشنهاد امریکایی ها از سوی گاسپار به دست کی روش رسید و پیشنهاد بنفیکا هم محصول دوستی چند ساله کاروالیو با مدیران و سران این باشگاه بود. آیا باید به زودی کی روش را هم به دفترچه خاطرات مان بسپاریم؟