هاوارد آیزنستات در واشنگتن پست نوشت: هفته گذشته، رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه اعلام کرد انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی این کشور یک سال پیش از موعد در روز 24 ژوئن برگزار خواهد شد.
به گزارش «انتخاب»؛ این روزنامه آمریکایی در ادامه آورده است: در مورد نتیجه انتخابات بدون شک رجب طیب اردوغان برنده آن خواهد بود. این انتخابات برای حکومت ترکیه بسیار حائز اهمیت است. اقتدارگرایی ( استبداد) اردوغان با برخی از معاصران خود متفاوت است. دولت اردوغان تلاش می کند در فضایی که هنوز حمایت و اقبال عمومی نسبت به عملیات نظامی ارتش ترکیه بر ضد نیروهای کُرد یگان های مدافع خلق ترکیه (YPG) وجود دارد از این فرصت طلایی برای پیشبرد اهداف خود استفاده کند.
انتخابات پیش از موعد خطر بی ثباتی اقتصادی گسترده که باعث تضعیف محبوبیت دولت ترکیه می شود را کاهش می دهد. در سال گذشته، این کشور با تورم شدید همراه با چالش های اساسی در ثبات مالی روبرو بوده است. انتقادات اخیر اردوغان نسیت به بازارهای مالی بین المللی و همچنین طرفداری از بازگشت نظام مبادله استاندارد طلا، غیرمحتمل به نظر می رسد که وی اصول اقتصادی را که باعث نگرانی های موسسات رتبه بندی اعتباری می شود را تغییر دهد. اما پرسش این است که اگر دولت ترکیه اقتدارگرا و استبدادی است پس چرا باید به محاسبات سیاسی اهمیت بدهد؟
بخشی از پاسخ به این سوال به مسئله « استبداد انتخاباتی» بر می گردد که آن ها درصدد هستند در عین این که قدرت سیاسی بلامنازع باشند اما نمایی از دموکراسی چند حزبی انتخاباتی را حفظ کنند. برای نمونه می توان به انتخابات روسیه و مصر اشاره کرد که از این نوع سیستم حمایت می کنند( قدرت سیاسی بلامنازع صرف). اما این وضعیت در ترکیه با پیچیدگی بیشتری همراه است. در این کشور نتیجه نهایی انتخابات کمتر قابل پیش بینی است و همچنین هزینه های تقلب در مقیاس گسترده همانند نتایج ساختگی مصر در این کشور منتفی است.
حمایت ترکیه از دموکراسی
در ترکیه یک اجماع ملی گسترده وجود دارد که دولت باید از طریق انتخابات رقابتی انتخاب شود. بر اساس مطالعات اخیر، 86 درصد از شهروندان ترکیه بر این تاکید کردند که برای آن ها حمایت از ارزش های دموکراتیک خیلی مهم است. در حالی که روسیه توسط یک رهبر قدرتمند اداره می شود یا در مصر شاهد حمایت ضعیف از دموکراسی هستیم. با این وجود ترکیه به طور کامل دموکراتیک نشده است و یک اجماع سیاسی گسترده ای در درون این کشور وجود دارد که بر این تاکید دارند که ترکیه باید دموکراسی شود. یکی از سوالاتی که قابل طرح است این می باشد که آیا اردوغان می تواند از طریق تقلب آشکار در انتخابات پیروز شود؟ پاسخ بله است و احتمال آن هم زیاد می باشد. وی بر نهادهای اصلی حکومت مسلط است و دادگاه ها ، نهادهای نظامی و ... به طور موثر نمی توانند در برابر وی مقاومت کنند. اما انجام این اقدام ( تقلب آشکار) برای وی به شدت پر هزینه خواهد بود.
احزاب سیاسی انتخابات آینده
حزب ناسیونالیست عمل ترکیه به عنوان یکی از احزاب اصلی مخالف، میتواند شریک جدید حزب عدالت و توسعه تبدیل شود. حزب دموکراتیک خلق حامی کردستان تحت پوشش اقدامات ضد تروریستی دولت ترکیه با سرکوب گسترده همراه است. رهبران مهم این حزب زندانی شده اند یا با محکومیت های طولانی مدت در زندان مواجه شده اند. حزب جمهوری خلق ترکیه همچنان به عنوان اپوزیسیون اصلی باقی مانده است اما این حزب از سال 1977 تا کنون درانتخابات ملی بیش از 26 درصد آرای ملی را به دست نیاورده است. اگر چه «حزب خوب» به عنوان یک حزب سیاسی ملی‌گرا، سکولار و محافظه‌کار توانسته است توجهات مطبوعات بین المللی در غرب را با خود همراه کند اما این حزب هم توانایی رقابت در این انتخابات را ندارد. اردوغان نه تنها مشروعیت خود را به عنوان رهبر مردمی دموکرات حفظ کرده است بلکه در این انتخابات وی در بی حرکتی و سکون مخالفانش پیروز خواهد شد. بنابراین اردوغان نه تنها نیازی به پیروزی های خیره کننده ولادیمیر پوتین و عبدالفتاح سیسی ندارد بلکه وی به یک اکثریت مطلق نیاز دارد تا بتواد ادعای خود بر اهرم های قدرت را حفظ کند.
وضعیت اضطراری
انتخابات سال 2018 در شرایط اضطراری پس از کودتای 2016 برگزار خواهد شد. اردوغان یک سیاستمدار فوق العاده محبوب در ترکیه است و مخالفان وی دچار شکاف هستند و آن چنان موثر نمی باشند. بنابراین اردوغان نیازی به تقلب در انتخابات پیش رو ندارد ولی اگر لازم باشد دست به این اقدام خواهد زد. هسته ی استبداد انتخاباتی ترکیه ، پیروزی وی را بدون تقلب آشکار در آراء تضمین می کند. 51 درصد از رای گیری ها بر این تاکید دارند که حداقل در یک دهه آینده اردوغان بر این کشور کنترل دارد. بنابراین اکنون حفظ حاکمیت استبدادی و مخالفت ظاهری با تقلب هسته ی اصلی بازی انتخاباتی اردوغان است.
