از سال گذشته حداقل ۵ فروریزش عمده در مناطق مختلف شهر تهران در خیابان‌های "شهران"، "پیامبر"، "میدان قیام"، "مولوی" و در سه راهی خیابان "خیام" به ثبت رسیده است و با توجه به رشته قنات‌هایی که از شمال تهران به سمت ری کشیده شده است و عدم رویکرد مهندسی در ساختمان‌سازی می‌توان انتظار فروریزش‌های دیگری در پایتخت باشیم.
بیت‌اللهی اضافه کرد: اخیرا نیز در نزدیکی بیمارستان "اکبرآبادی" واقع در خیابان "مولوی" فروریزش دیگری داشتیم که این حادثه علاوه بر قطع شدن آب این بیمارستان، موجب شد تا بخش‌هایی از آن به دلیل ایجاد ترک‌هایی در دیوارها، تخلیه شود.
مدیر بخش زلزله و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی دلیل فروریزش زمین در نزدیکی بیمارستان اکبرآبادی را حفاری‌های متروسازی عنوان کرد و افزود: این اتفاقات شهر را ناامن می‌کند و در صورتی که اقدامات پیشگیرانه‌ای برای آن اندیشیده نشود، هزینه‌های کاهش ابعاد آن هزار برابر بودجه‌های اقدامات پیشگیرانه خواهد شد.
به گفته این محقق حوزه خطرپذیری در کشور بخش اقدامات پیشگیرانه رها شده و این امر در حوادث ناشی از فروریزش و فرونشست قابل مشاهده است.
معنی مقاوم‌سازی در شرایط رها شدن اقدامات پیشگیرانه
مدیر بخش زلزله و خطر پذیری در پاسخ به این سوال که در شرایطی که اقدامات پیشگیرانه رها شده است، آیا می‌توانیم به مقاوم‌سازی سازه‌ها امیدوار باشیم، گفت: می‌توان راهکارهایی برای مقاوم‌سازی "پی" ساختمان مانند تزریق بتن ارائه داد، ولی این روش‌ها شهر را از اصل خطر دور نمی‌کند؛ چراکه برای جلوگیری از فرونشست باید مدیریت آب داشته باشیم.
وی ادامه داد: در خصوص قنات‌ها نیر اخیرا کمیته‌ای به نام "کمیته قنوات"تشکیل دادیم که دستورالعمل‌هایی در خصوص مقابله با فروریزش ارائه شد. این دستورالعمل‌ها لازم الاجرا است و در ساختمان‌سازی باید به آنها توجه شود.
وی استفاده از لوله‌های U شکل برای بازگرداندن آب به مسیر اصلی را از جمله این دستورالعمل‌ها دانست و خاطر نشان کرد: در صورتی که در گودبرداری‌های ساختمان‌سازی به رشته قنات رسیدیم حتما و باید این آب به مسیر اصلی خود بازگردد؛ در غیر این صورت با قطع شدن مسیر آب حوادث دیگری رخ می‌دهد.
بیت‌اللهی به نمونه‌ای در این زمینه اشاره کرد و در این باره گفت: به عنوان مثال در یک پروژه ساختمان‌سازی ۳۰ متر گودبرداری شد که در طی آن به رشته قنات‌هایی رسیدند که آب از آن خارج می‌شد و پیمانکار برای حل این مشکل در وسط زمین چاهی را حفر و آب را به درون آن هدایت کرد؛ غافل از اینکه آب با چنین فشاری به پی ساختمان نفوذ می‌کند.
وی اضافه کرد: چاه احداث شده در این پروژه توانایی نگهداری آب را نداشته، از این رو آب را از خود عبور می‌دهد و این بار پیمانکار برای حل این معضل تونلی را حفر و آب بدین طریق از سمت امامزاده صالح در جایی که کسی نمی‌داند کجاست، رهاسازی شده است.
بیت‌اللهی با تاکید بر اینکه برای جلوگیری از این اقدامات نیاز به قانون داریم که خلاهای قانونی در این زمینه وجود دارد، گفت: نمونه دیگرساختمان کورش در خیابان پیامبر است. از آنجایی که پی این ساختمان بسیار پایین است، به رشته قنواتی رسیده است که برای مواجهه با آن راهکارهای مهندسی اندیشیده نشده است.
به گفته وی، آب این قنوات وارد خیابان پیامبر شده است که این آب خاک زمین را شسته و به طور ناگهانی ریزش می‌کند.
مناطقی که با مخاطره فروچاله مواجه هستند
مدیر بخش زلزله و خطر پذیری مرکز تحقیقات ساختمان با تاکید بر اینکهپدیده فرونشست از دشت‌های اطراف شهرها آغاز می‌شود، گفت: دشت شهریار، جنوب غربی تهران در حوالی اسلام‌شهر، پالایشگاه نفت تهران، مناطق ۱۶ و ۱۷، منطقه ری و شاه‌عبدالعظیم و همچنین فرودگاه مهرآباد با مخاطره فرونشست مواجه هستند.
وی با بیان اینکه در فروریزش، ریزش یک باره و ناگهانی در مناطقی که خاک با دانه‌بندی درشت دارند و فروریزش تدریجی در مناطقی که خاک با دانه بندی ریز و خاک رس دارند، رخ می‌دهد، یادآور شد: در خاک‌های رسی همراه با پایین رفتن خاک ترک‌هایی در سطح زمین ایجاد می‌شود که نمونه‌های آن را می‌توان در دشت‌های ورامین، سمنان، رفسنجان، اردبیل، مهیار اصفهان و مایان تبریز مشاهده کرد.
بیت‌اللهی با بیان اینکه در برخی از مناطق افق آب بیش از ۲۰ متر است، گفت: از این رو در زمانی با حفر ۲۰ تا ۳۰ متر چاه به آب می‌رسیدیم، ولی امروزه با حفر چاه‌های ۱۲۰ متری به آب می‌رسیم.
