محسن هاشمی در سرمقاله روزنامه همشهری امروز نوشت: آغاز سال تحصیلی در عین شور ونشاطی که با بازگشایی مدارس و دانشگاهها برای شهر به ارمغان آورده است، بر سنگینی ترافیک معابر تهران نیز افزوده است و این موضوع در روز نخست فصل پاییز کاملا محسوس بود، ترافیک در بسیاری از معابر تهران نسبت به فصل تابستان سنگین تر شده بود و زمان سفر بخشی از شهروندان تهرانی تا دوبرابر روزهای گذشته افزایش یافت.
البته بخشی از این ترافیک به دلیل ترددهای خاص روز اول مهر و روزهای نخست مدارس است و قاعدتا در هفته های آتی تا حدودی معابر شهر روان تر می شود اما بخشی از آن نیز نتیجه کم توجهی به مدیریت شهری به سیستم حمل ونقل عمومی و سیاست خودرومحوری بوده است.
بنابر اهداف برنامه دوم شهرداری تهران، تعداد ناوگان اتوبوسرانی در تهران بایست هم اکنون به حدود 9 هزار دستگاه می رسیده است، در حالیکه این عدد در حدود 6 هزار دستگاه یعنی حتی کمتر از میزان 5 سال گذشته مانده است و نه تنها 50 درصد اتوبوس نو به ناوگان افزوده نشده است بلکه بخشی از اتوبوس های در حال استفاده نیز به دلیل فرسودگی از رده خارج شده اند.
در حوزه حمل ونقل ریلی انبوه تر، کمبودها بمراتب بیشتر است و با اینکه طول خطوط مترو طی 5 سال گذشته بیش از سی درصد افزایش یافته، تامین واگن ها و تجهیزات ثابت وسیار مترو براساس این روند صورت نگرفته و متروی تهران امروز با یکسوم ظرفیت خود فعالیت می کند.
تقاضای این کمبود سیستم حمل ونقل عمومی بصورت طبیعی به حوزه حمل و نقل خودرو محور سرریز می کند و نتیجه آن سنگین شدن ترافیک و افزایش آلودگی هواست که دو معضل اصلی شهروندان تهرانی را تشکیل می دهد.
در نگاهی منصفانه نباید همه بار سیستم حمل ونقل عمومی تهران بر دوش مدیریت شهری گذاشته شود، واقعیت این است که دولت نیز تکالیفی جهت تامین تجهیزات و منابع توسعه سیستم حمل ونقل عمومی تهران بر دوش دارد که محقق نشده است.
باید بپذیریم تا زمانی که در عمل و نه شعار و وعده، توجه کافی به سیستم حمل ونقل عمومی انجام نشود ، گرهی از ترافیک تهران گشوده نخواهد شد و در ماههای پیش رو وبا کاهش نسبی دمای هوا ، باید منتظر پدیده وارونگی هوا و افزایش آلاینده ها باشیم
مطالعات علمی نشان می دهد خسارت ضعف سیستم حمل ونقل عمومی تهران، اعم از سوختن بنزین وگازوییل یارانه ای، اتلاف وقت، آسیب به سلامتی شهروندان و ... بالغ بر میلیاردها دلار در سال است، در حالیکه در اکثر کلانشهرهای جهان، با مالیاتی که از سوختهای فسیلی گرفته می شود و ما میلیاردها دلار صرف یارانه سوختهای فسیلی خودروها می کنیم، اگر کسری از این مبلغ را به توسعه وتقویت سیستم حمل ونقل عمومی تهران اختصاص دهیم، می توانیم از زیرساختهای ایجاد شده در آن ، بصورت بهینه استفاده کنیم.
باید بپذیریم که تنها راه حل ترافیک وآلودگی هوای تهران، تقویت سیستم حمل ونقل عمومی است که جز با یاری دولت، اراده مدیریت شهری و مشارکت شهروندان حاصل نمی شود.
