وزیر کشور نسبت به وزرای دیگر مورد لطف نمایندگان و رئیس خانه ملت بوده است. گرچه برخی معتقدند که عبدالرضا رحمانی‌فضلی به جهت آنکه از نزدیکان رئیس مجلس است نمی‌توانند استیضاحش کنند، اما چندی پیش علی لاریجانی نسبت به این مهم واکنشی روشنگرانه داشت و گفت: وزیر کشور تفاوتی با دیگر وزرا ندارد و مجلس باید به وظایف قانونی خود عمل کند. سخن صریح رئیس مجلس در پاسخ به مصطفی کواکبیان نشان دهنده رویکرد یکسانی است که باید در مواجهه با همه وزرا و مسئولان وجود داشته باشد و تلاش هم برهمین است. اکنون تقریبا نیمی از استانداران بازنشسته هستند و با قانون «منع به‌کارگیری بازنشستگان» وزیر کشور مجبور خواهد شد استانداران بازنشسته را کنار بگذارد. از مهم‌ترین محور‌های استیضاح به سهل‌انگاری در مباحث امنیتی به ویژه در حمله تروریستی اهواز اشاره دارد و با توجه به اینکه وزیر کشور رئیس شورای امنیت کشور است، نمایندگان از رحمانی‌فضلی انتظار پاسخ داشته‌اند. اجرا نشدن قانون تقسیمات کشوری در دولت یازدهم و دوازدهم نیز از دیگر موارد بوده است.
انصراف ۱۶ نماینده مجلس!
رئیس کمیسیون امور داخلی کشور و شورا‌ها در مجلس درباره موضوع درخواست استیضاح وزیرکشور از سوی جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی گفت: درخواست مذکور با امضای ۲۵ نفر از نمایندگان به کمیسیون امور داخلی کشور و شورا‌ها در مجلس ارائه شده بود. محمدجواد کولیوند اظهار کرد: با توجه به اینکه ۱۶ نفر از نمایندگان مجلس از پاسخ‌های رحمانی فضلی قانع شدند، امضای خود را پس گرفتند و موضوع استیضاح از حدنصاب افتاد. او خاطرنشان کرد: نامه این موضوع به هیات رئیسه مجلس ارائه شده و بر این اساس از دستور کار کمیسیون نیز خارج شده است. «آرمان» برای بررسی این موضوعات گفت‌وگویی با محمدصادق جوادی حصار فعال سیاسی داشته که آن را می‌خوانید.
عملکرد وزیرکشور را در چند سال اخیر چطور دیدید؟
وضعیت عمومی کشور به عملکرد فرمانداران و استانداران بازمی‌گردد، چرا که استانداران و فرمانداران برخی از خدمات دولت را نمایندگی می‌کنند. در صورت عملکرد مثبت این افراد کارنامه رحمانی‌فضلی را می‌توان مثبت تلقی کرد و اگر خلاف این موضوع باشد بخش قابل توجهی از نارسایی‌ها، کمبود‌ها و عدم انسجام توانایی بر مدیریت‌ها به مدیریت دولت بازمی‌گردد.
مدیریت داخل کشور منظورتان چه بخشی است؟
عملکرد استانداران، فرمانداران و بخشداران در کشور بخش مهمی از مدیریت کشور را داراست که عموما محصول تعاملات وزیر کشور است. پاشنه آشیل دولت آقای روحانی از همان ابتدا با انتخاب آقای رحمانی‌فضلی در گزینش‌هایشان در بسیاری از قسمت‌ها تحت تاثیر دارد. در اکثر گزینش‌ها متاسفانه موضوعات قومی و قبیله‌ای مشخص بود به آن معنا که رحمانی‌فضلی به برخی افراد موقعیت، فضا، کارنامه و رزومه ارائه داد. وزیر کشور در گزینش مدیرانش متاسفانه از نوعی گزینش‌گری استفاده کرد که به ارتقای افاضل منجر نمی‌شد، بلکه در پاره‌ای از موارد به گزینش و برجسته‌سازی برخی از مدیران منجر شد که در مقایسه با همتایانشان نقطه قوتی در کارنامه نداشتند. به معنای دیگر می‌توان گفت که عمده تصمیم‌گیری‌های ایشان با توجه به سابقه تعامل و دوستی‌شان با بخشی از نزدیکانشان بود؛ بنابراین می‌توان گفت: اگر توفیقی در دولت در این حوزه کمتر مشاهده می‌شود بخشی از آن مربوط به نوع نگاه و شیوه عملکرد در وزارت کشور بوده است.
برخی معتقدند وزیری که در دو دولت سر کار باشد نمی‌تواند وزارتخانه را هدایت کند؛ چرا که نسبت به جایگاهش امیدوار است.
وزیر کشور معروف است که از نیرو‌های رئیس مجلس و محصول تعامل لاریجانی با دولت است؛ بنابراین باید منتظر اتمام کار این دولت ماند، چرا که آقای رحمانی‌فضلی احتمالا برای مبارزه انتخابات بعدی ریاست جمهوری دیده خواهد شد.
برخی از نمایندگان مطرح کرده‌اند که به آقای وزیر این فرصت را دادند تا مسائلی از جمله مسائل اجتماعی و تغییرات در استانداری را سر و سامان دهد، اما هنوز این موضوع اتفاق نیفتاده است.
با توجه به تحمیل شرایطی بر دولت به ویژه قانون جدید یعنی «منع به کارگیری بازنشستگان» دست وزارت کشور در انتخاب نیرو‌های قوی، کارآمد و باسابقه مقداری تنگ خواهد شد مگر آنکه استانداردهایشان را تغییر داده و از استاندار‌های جدید برای گزینش نیرو در رده استانداران استفاده کنند.
اگر این تغییر ایجاد نشد آیا ماندن آقای وزیر در این وزارتخانه برای دولت مناسب است؟
شیوه مدیریت در وزارت کشور کارآمد نیست. اگر ایشان شیوه مدیریت خود را تغییر می‌دادند و یا از مدل جدیدی برای مدیریت استفاده می‌کردند شاید می‌توانستیم مسائل را مدیریت کنیم. اما سابقه نشان داده که ایشان روند فعلی را ادامه خواهند داد. تصورم بر آن است که هر هنری که طی ۵ سال گذشته داشته‌اند کفایت دارد و باید به فکر وزیر کارآمد با یک رویکرد جدیدی باشیم. وزارت کشور یک حوزه بسیار پیچیده‌ای است و باید به این موضوع توجه کرد که این وزارت نقش معاون رئیس‌جمهور را در حوزه ارتباطات داخلی به عهده دارد؛ بنابراین باید از یک فرد باتجربه‌تر و با سعه صدر بسیار بالا و شجاع در تصمیم‌گیری همسوتر با برنامه‌های دولت در این وزارت استفاده شود.
منبع: آرمان
به هر صورت رحمانی فضلی این قدرت را داشت که انتخابات پر چالش ریاست جمهوری را به خوبی اداره کند و از آرای مردم صیانت کند
و جالب است که از دو جناح مورد حمله قرار می گیرد هم از طرف اصولگرایان که به رای مردم اعتقاد ندارند و هم از جانب عده ای که پست وزارت کشور را می خواهند
این که اینطور به ایشان حمله می شود در راستای حذف یک به یک چهره های معتدل است آن ها می خواهند مطمئن باشند که بعد از پایان این دولت هیچ شخصیتی که قابلیت رای آوری داشته باشد از دولتمردان فعلی باقی نمی ماند و خودشان دولتی را که باب میلشان است از صندوق بیرون می آورند
نکته حائز اهمیت این است که به هر صورت متولی برگزاری انتخابات بعدی همین دولت است پس انحصار طلبان بر وزیر کشور و انتخاب استانداران جدید تمرکز کرده اند که در انتخابات بعدی بتوانند دولت را تصرف کنند
نمی دانم نویسنده این مقاله و مقالات مشابه اصلاح طلب هستند یا اصولگرا
اما آن ها صرفا دارند نوک دماغشان را می بینند و نمی دانند چه اتفاقی دارد می افتد
آقای رحامنی فضلی در انتخابات قبلی خوب حساب پس داده است و نباید اجازه داد با شخصی فاقد این توانایی ها جایگزین شود
در این صورت فاتحه مملکت در انتخابات بعدی ریاست جمهوری و مجلس خوانده می شود