arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۵۳۳۲۸
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار: ۳۵ : ۱۵ - ۰۶ اسفند ۱۳۹۰

انتخابات و مردم

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
با توجّه به این­که از اهداف بلند انبیاء و اولیاء الهی، رساندن جامعه بشری به اوج سعادت دنیائی و اخروی بوده است، تحقّق این هدف آرمانی به اجرائی شدن دستورات الهی، و اجرائی شدن این دستورات نیز، به تشکیل حکمت دینی وابسته است. بنابراین حکومت اسلامی در عصر ما، که توسّط اسلام شناس و فقیه  برجسته، حضرت  امام خمینی(ره) و با پشتیبانی مردم پایه­گذاری شده، یکی از آرمان­های بلند اولیای الهی بوده است و از ممیزات این حکومت؛

1-    اسلامی بودن،

2-    مردم سالار بودن،

3-    و شایسته سالار بودن است.

در این حکومت ارادة مردم به صورت رأی در اشکال مختلف، حاکمیّت دارد، امّا تمامی شؤون حکومت، چه در قانون­گذاری و چه در اجرا و نظارت، اسلام حاکمیّت دارد، به دیگر تعبیر؛ حاکمیّت اراده مردم، در اجرائی ساختی برنامه­های الهی است نه غیر از آن، بر این اساس مسئولیّت نخبگان و توده­های مردم، در اِعمال حاکمیّت، به صورت رأی، بسیار سنگین است. به دیگر تعبیر؛ رأی مردم، برای اعمال حاکمیّت خود، که در انتخاب رهبر، ریاست جمهوری، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و ... تجلّی پیدا می­کند، باید؛آگاهانه، با احساس مسئولیّت و تعهّد دینی، و با رعایت ملاک­های شایستگی باشد، که به اهمّ آن­ها ذیلاً اشاره می­شود:

1-      الگوی رفتاریِ جامعه بودن.

به این معنا که نوع رفتار و کردار و شیوه زندگی و نوع تعامل اجتماعی، گویای میزان باور و التزام به دین باشد.

از آن جهت که، نمایندگان مجلس بستر سازانِ عدالت اجتماعی تلقّی می­شوند، باید زمینه و بستر عدالت در درون و رفتارشان وجود داشته باشد، و اِلّا عدالت اجتماعی قابل تحقّق نخواهد بود. از این جهت است که شرط لازم  برای برخی مدیران، داشتن عدالت و برای برخی دیگر، التزام عملی داشتن به اسلام ذکر شده است و یکی از لوازم التزام داشتن به دین، صداقت و امانت­داری است.

2-      توانمندی و کفایت.

 امیرالمؤمنین علیه السّلام، شرط لازم برای مدیریّت را کفایت و توانمندی و امین بودن می­داند و می­فرماید:"لاتقبلنّ فی استعمال عمّالک و أمرائک شفاعة، اِلّا شفاعة الکفایة و الامانة" (ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج20، حکمت 184، ص276.)

[ هرگز در بکار گیری مدیران شرطی جز کفایت و امانت مپذیر.]

و همین طور فرمود :"إنّ أحق الناس بهذا الامر أقواهم علیه و أعلمهم بامر الله"(نهج البلاغه، خطبه 17)

[ شایسته­ترین و لایق­ترین فرد برای تصدّی امور جامعه، توانمند­ترین آن­ها در اداره امور جامعه و داناترین به امر(و احکام) خداوند است.]

امیرالمؤمنین علیه السّلام، ملاک­های شایستگی را این گونه برمی­شمرد:

 بنابراین اگر ملاک­های مذکور در رأی دادن رعایت نشود و ملاک­های غیر دینی مبنای انتخاب قرار گیرد؛ رأی منجر به شایسته سالاری نمی­شود، و حکومت در دست نااَهلان و ناشایستگان می­افتد، چنان­که امیرالمؤمنین علیه السّلام می­فرماید:

"وَ لَكِنَّنِي آسَى أَنْ يَلِيَ هَذِهِ الْأُمَّةَ [أَمْرَ هَذِهِ الْأُمَّةِ] سُفَهَاؤُهَا وَ فُجَّارُهَا فَيَتَّخِذُوا مَالَ اللَّهِ دُوَلًا وَ عِبَادَهُ خَوَلًا وَ الصَّالِحِينَ حَرْباً وَ الْفَاسِقِينَ حِزْباً " (شرح نهج البلاغة ابن أبي الحديد، ج‏17، ص: 225)

[ ولی نگرانی من از آن است که بر امور این امّت افراد ابله(و نادان) و بدکار حاکمیّت پیدا کنند و بیت المال را بین خود شان تقسیم کنند و بندگان خدا را غلامان و صالحان را دشمنان و فاسقان را یاران خویش قرار دهند...]

این معنا در انتخابات مجلس از اهمیّت بیشتری برخوردار است، زیرا امام خمینی (ره) در دو تعبیر بلند خود، مجلس را عصاره فضائل ملّت و در رأس امور می­دانست. و طبق قانون اساسی نیز، مجلس سه وظیفه مهم بر عهده دارد، که این سه وظیفه، در رأس امور بودن را مشخص می­کند و آن­ها عبارتند از:

1-    قانون­گذاری

2-    انتخاب هیأت وزیران

3-    نظارت بر کارکرد دستگاه­ها

اگر نمایندگان مجلس، شایستگان و عصاره فضائل ملّت نباشند، هر سه شأن مهمّ مذکور دچار ضعف می­شود و این ضعف به جامعه سرایت می­کند و عوارض زیر را به دنبال خواهد داشت:

1-    قوانین ضعیف و ناکارآمد به تصویب می­رسد.

2-    وزراء و به تبع آن، مدیران و کارگزارن غیر شایسته و ناکار آمد بر سر کار می­آیند.

3-    نظارت بر کارکرد دستگاه­ها یا انجام نمی­شود، و یا با ضعف همراه خواهد بود.

و از عوارض مهمّ آن:

1-    ناکارآمد نشان دادن نظام دینی.

2-    نارضایتی عمومی.

3-    دلسرد شدن ملّت­های مسلمان دنیا.

4-    برآورده شدن آرزوی دشمنان اسلام.

بنابراین هدفی را که دشمنان اسلام با به راه انداختن جنگ هشت ساله، و شبیخون فرهنگی و جنگ نرم نتوانستند به آن دست یابند، با رأی غیر مسئولانه و نا آگاهانه مردم می­توانند به آن برسند، از این­جاست که رمز بیان بلند پیامبر اعظم صلّی الله علیه و آله را در خیانت تلقّی کردن عدم انتخاب شایستگان، برای بخش­های مدیریتی جامعه، بیشتر می­توان پی برد، که در دو حوزه فرمودند:

1-      در حوزه انتخاب شوندگان:

« من تقدّم على المسلمين و هو يرى أنّ فيهم من هو افضل منه، فقد خان اللَّه و رسوله و المسلمين.» (الغدیر، 8/291)

[ هر کس خود را برای مدیریت جامعه عرضه کند در حالی که بداند شایسته­تر از او وجود دارد، به خدا و رسول او و مسلمان­ها خیانت کرده است.]

2-      در حوزه انتخاب کنندگان:

" من تولّى من أمر المسلمين شيئا فاستعمل عليهم رجلا و هو يعلم‏ أنّ‏ فيهم‏ من‏ هو أولى‏ بذلك‏ و أعلم منه بكتاب اللّه و سنّة رسوله فقد خان اللّه و رسوله و جميع المؤمنين. (مجمع الزوائد، تألیف الحافظ الهيثمي 5- 211.)

[هر کس متولّی بخشی از امور مسلمین شود و کسی را برای تصدّی امور آن­ها برگزیند، در حالی که می­داند شایسته­تر از او برای آن امر و آگاه­تر از او به کتاب خدا و سنّت رسولش وجود دارد، به خدا و رسول و تمامی مؤمنین خیانت کرده است.]

و در بیان دیگری به همین معنا فرمود:

" من ولى أحدا من المسلمين و هو يعلم‏ أن‏ فيهم‏ من‏ هو أولى‏ بذلك‏ و أعلم بكتاب الله و سنة نبيه فقد خان الله و رسوله" ( أخبار القضاة ، تألیف وكيع 67: 1)

[ هرکس مسلمانی را (برای تصدّی امور مسلمین) برگزیند در حالی که می­داند شایسته­تر از او برای آن امر و آگاه­تر از او به کتاب خدا و سنّت رسولش وجود دارد، به خدا و رسولش خیانت کرده است. ]

نتیجه این­که؛ شرکت مردم در انتخابات و دادن رأیِ آگاهانه به فرد اَصلح، در حقیقت دو رأی تلقی می­شود: یکی رأی مجدّد به اصل نظام و دیگری رأی به فرد اَصلح، که برآیند آن، کارآمد نشان دادن نظام و حلّ مشکلات مادّی و معنوی جامعه خواهد بود.

ابوالحسن مخزن موسوی
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۱۵:۵۱ - ۱۳۹۰/۱۲/۰۶
0
0
وقتی به دنبال کسانی می گردی که کاندید نشده اند!
نظرات بینندگان