پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : حدود پنج دهه است كه در جوامع مختلف بحث از بررسي انواع و ميزان دينداري به صورت تجربي و ميداني در گرفته است. از اين‌رو دين‌پژوهان براي شناخت و مطالعه ابعاد و تغييرات دينداري مدل‌هاي مختلفي ارايه كرده‌اند كه برخي از مدل‌ها داعيه عام بودن به معناي صلاحيت به‌كارگيري در تمامي اديان و فرقه‌هاي مذهبي را دارند. اين مدل‌ها سال‌هاي متمادي خط‌كشي را براي محققان حوزه دين فراهم كرده و زمينه انجام تحقيقات گسترده‌اي را فراهم آورده است. برخي از دين‌پژوهان معتقدند از آنجايي كه اديان مختلف آموزه‌ها و دستورالعمل‌هاي متفاوت از يكديگر دارند پس مدل به كاررفته در تحقيقات بايد از آموزه‌هاي دين خاصي برگرفته شده باشد، از اين روست كه ابعاد و شاخص‌هاي سنجش دينداري از اوايل دهه 60 كه توسط گرهارد لنسكي نخستين مدل سنجش ارايه شد تاكنون بارها شاهد تغيير بوده است. اما برخي بر اين اعتقادند كه مهم محتوايي است كه درون اين مدل‌ها قرار مي‌گيرد كه با توجه به هر دين و فرقه ديني اين محتوا متفاوت خواهد بود و مدل‌هاي عام جهاني پاسخگوي نياز دين‌پژوهان براي سنجش دينداري هستند. بحث «به كارگيري مدل سنجش دينداري» موضوعي بود كه چهارشنبه گذشته در پنجمين نشست از سلسله‌نشست‌هاي «بررسي و نقد سنجش دينداري در ايران» در تالار شهيد مطهري دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه تهران با حضور جمعي از استادان و دانشجويان مورد بررسي جمعي از جامعه‌شناسان معاصر قرار گرفت. اين نشست و نشست‌هايي كه پيشتر حول محور «بررسي و نقد سنجش دينداري در ايران» در دانشگاه تهران برگزار شده، با همت «موسسه مطالعات و تحقيقات دانشگاه تهران» و همكاري «دفتر برنامه‌ريزي پژوهش‌هاي كاربردي» برگزار مي‌شود. و آنچه در پي مي‌آيد خلاصه‌اي است از مباحث مطروحه در نشست فوق.
