بازتاب: این روزها بحث جدایی ری از تهران که از سوی مجموعه دولت
مطرح شده بحث داغی می باشد. در این شرایط فکر می کنم بسیاری از هموطنان از
زوایای مختلف موضوع اطلاعی نداشته باشند و علت اصرار دولت بر این طرح
علیرغم نظر مخالف کارشناسان را ندانند
اینجانب بعنوان فردی که اهل شهرری هستم و بدلیل شغلم ...تا حد زیادی از
ماجراهای ناگفته وکمتر شنیده شده پیرامون این بحث اطلاع دارم مطالبی رادر
این ارتباط ازاین طریق به اطلاع هموطنان می رسانم
قبلا از اینکه مطلب بصورت مفصل بیان شده پوزش می خواهم در شرایطی که
همه رسانه ها این روزها صرفا به انعکاس اخبار مخالفت شهرداری ودر سوی
دیگر اصرار وپافشاری دولت بر این طرح خبر می دهند بی آنکه اطلاع رسانی
صحیحی از دلایل این اصرار وآن مخالفت صورت گیرد چاره ای جز بیان همه
زوایای تاریک موضوع نبود.
در ابتدا بهتر است که این موضوع را از چند منظر مختلف دسته بندی کنیم تا به نتیجه گیری صحیحی برسیم:
1- ابتدا اگر بخواهیم تقسیم بندی صحیحی و واقعی از موافقان ومخالفان طرح
داشته باشیم، سوای جریان وابسته به دولت و استانداری وطیف مقابل که متمایل
به شهرداری هستند ، در محدوده شهرری عمده موافقان جدایی شهرری از تهران،
افراد سنتی و کمتر تحصیلکرده و عمدتا از اقشار کسبه و بازاری و صنوف
شهرری هستند ( که البته در ذیل علت حمایت این قشر از این طرح جدایی را
خواهیم گفت ) ودر مقابل این قشر که یک اقلیت 10 درصدی - والبته قدرتمند
به لحاظ اقتصادی وسیاسی - را تشکیل می دهند یک اکثریت 70 درصدی مخالف
این طرح هستند که اکثرا قشر تحصیلکرده و جوان این منطقه هستند و بقیه نیز
برایشان تفاوتی ندارد.
البته در این بین بسیاری از روحانیون وائمه جماعات و اقشار مذهبی نیز مخالف سرسخت جدایی ری هستند.
2- از بعد جغرافیایی با استناد به نقشه تهران ، بهشت زهرا واطراف آن زیر
مجموعه شهرداری تهران بوده وشهرداری مستقلی دارد که توسط شهردار تهران
تعیین می شود. نکته طنز قضیه اینجاست که چگونه می شود محدوده ای کیلومترها
بعد از شهرری قرار داشته باشد ولی شهردار آن زیر مجموعه شهرداری تهران
باشد ولی محدوده شهرری انگونه نباشد؟
3-عمده استدلال دولت، استانداری تهران ودیگر مدافعان طرح جدایی اینست که
با جدایی ری مجموع درامدهای شهرری بیشتر شده ودر نهایت این درامدها صرف
عمران وابادانی بیشتر شهرری شده و وضعیت ری را به جایگاه شایسته آن می
رساند.
اما این استدلالها بسیار سست وشعاری وبدون پشتوانه است مثلا دو مورد خاص
که این روزها بیشتر ذکر شده یکی منابع درامدی بهشت زهرا ودیگری مالیات
حاصل از فعالیت پالایشگاه تهران است.
در مورد بهشت زهرا با توجه به اینکه این مجموعه زیر نظر معاونت خدمات شهری
از زیر مجموعه های سازمان مرکزی شهرداری تهران است، اساسا امکان کسب
درآمد آن به نفع محدوده شهرری بطور مستقیم وجود ندارد. و در مورد
پالایشگاه نیز این خبط وجود دارد. پالایشگاه هم مانند هزاران واحد صنعتی
دیگر اگر مالیاتی پرداخت کند پس از واریز آن به خزانه کل بر اساس ردیف
بودجه اختصاصی بین نواحی مختلف تقسیم می شود واین سخن کودکانه که مستقیما
درامد ان به شهرداری شهرری پرداخت گردد، کاملا بی پایه می باشد!
از طرفی اگر بنا بر این باشد که وجود واحدهای صنعتی کوچک وبزرگ ویا شهرکهای
صنعتی عاملی برای رونق وآبادانی آن شهر باشد نقیض این مساله بسیارست.
به عنوان نمونه حجم عظیم وبی نظیر کارخانجات صنعتی در اطراف کلان شهر کرج
تا چه حد بر وضعیت عمومی نقاط مختلف ومحلات متعدد کرج تاثیر گذار بوده؟
یا در اطراف شهر اراک انبوه مراکز صنعتی عظیم شامل کارخانجات ماشین سازی
پالایشگاه صنایع پتروشیمی و... مستقر است اما اگر امروز به اراک بروید
واز مردم ان تاثیر این همه واحد صنعتی را بر این شهر جویا شوید خواهید
دیدکه جز الودگی هوا هیچ حاصل دیگری بر عمران وبهبود وضعیت شهر و زیباسای
ان نداشته است!
واحدهای صنعتی مستقر در اطراف شهرری که به مراتب کمتر از شهر اراک می باشد.
چرا که امروزه حرف اول در عمران وبهبودوضعیت سیمای یک شهر قبل از بودجه ومنابع قدرت مدیریت اجراییست.
ونکته دیگر اینکه اساسا مالیات وسایر منابع این واحدها به خزانه کل واریز
می گردد وبخش محدودی در نهایت در اختیار استانداری مربوطه قرار میگیرد.
یا اگر همینک نگاهی به شهرهای کوچک اطراف تهران مانند شهریار اسلامشهر شهر
قدس ...بیاندازید متوجه می شوید که این شهرها که همگی فرمانداری وشهرداری
مستقل از تهران دارند علیرغم تلاشهای فراوان شهرداران ان بدلیل فقر بودجه
بجز چند طرح زیباسازی سطحی در مراکز اصلی ان اقدام عمرانی مهمی در انها
صورت نگرفته است.
که در صورت جدایی ری از تهران قطعا در آینده ای نزدیک همین وضعیت برای شهرری نیز متصور است.
4- در طی سالهای گذشته از زمان مدیریت کرباسچی بر شهرداری تهران توجه
وی‍ژه ای به جنوب تهران بخصوص شهرری شده است. بگونه ای که همواره چندین
برابر در آمد ناچیز ان در این منطقه هزینه شده است.
این روند در دوران مدیریت قالیباف روند صعودی داشته است؛ بگونه ای که
درامد شهرری بطور متوسط طی سالهای اخیر حدود 30 میلیارد تومان بوده وطبق
ادعای شهرداری تهران سالانه حدود 300 میلیارد تومان برای این منطقه هزینه
شده؛ نگارنده نمی تواند در مورد صدق این ادعا نظری بدهد. اما آنچه مسلم است
قطعا چند برابر 30 میلیارد در این منطقه هزینه شده ؛هر چند که بسیاری از
اقداماتی که می بایست برای رونق ری انجام می شد و می توانست موجب تحولات
اساسی و دگرگونی زیربنایی منطقه شود متاسفانه یا انجام نشده یا به کندی
پیش می رود که می تواند ناشی از عدم اهتمام شهرداری یا در اولویت نبودن
باشد. در زیر به برخی از این طرحهای اجرا نشده اشاره میکنیم :
طرح اصلاح وبازسازی اساسی محور خیابان فداییان اسلام بعنوان محور مرکزی
ارتباطی شوش به شهرری و اصلاح وضعیت به شدت ناهنجار کنونی ( هر چند که این
محدوده در طرح تفصیلی تهران بعنوان محور تجارت جهانی در نظر گرفته شده
). البته شهرداری منطقه 20 با احداث یک مجموعه ورزشی بزرگ جانبازان وکمک
به احداث یک مجموعه عظیم مرکز خرید در محل سابق کارخانه چیت ری گامهای
مهمی برداشته ولی از انجا که بخشی از این محور در محدوده شهرداری منطقه 16
و 15 قرار دارد لازم است شهرداری مرکز برای بهبود این محور و نوسازی
اطراف آن وخروج کامل انواع صنایع مزاحم وباربری ها وسنگبری ها وانبارها
و...قاطعانه عمل نماید.
مورد دیگر طرح مجموعه توریستی فرهنگی برج طغرل وچشمه علی که متاسفانه این
طرح که می توانست موجب رونق فراوان منطقه گردد بیش از 15 سال است بصورت
نیمه تعطیل رها شده.
همچنین طرح تبدیل گورستانهای امامزاده عبدالله وابن بابویه به مراکز تفریحی
وفضای سبز که متاسفانه ظاهرا شهرداری در برابر مقاومتهای قدرتمداران
کوتاه آمده است...! ویا طرح توسعه فضای اطراف حرم حضرت عبدالعظیم که
بسیار کند پیش میرود .
البته موارد فوق را در کنار دهها پروژه عمرانی دیگر که طی سالهای اخیر توسط شهرداری صورت گرفته باید سنجید.
ولی از آن طرف در حوزه وظایف مربوط به فرمانداری واستانداری کمتر اقدامات عمرانی جهت رفاه ساکنین شهرری صورت گرفته است.
اگر امروز به میان مردم شهرری از اقشار مختلف برویم وبا آنان صحبت کنیم مهم
ترین نارضایی آنان به مواردی بر می گردد که دقیقا در حیطه وظایف دولت می
باشد یکی از مهم ترین این گلایه ها وضعیت بسیار نامناسب سطح خدمات درمانی
در منطقه پرجمعیت شهرری میباشد. بگونه ای که تقریبا در هر جا که پای درد
دل مردم ری می نشینید اولین نکته ای که به ان اشاره میکنند اینست که
چرا شهرری با این تراکم بالای جمعیت فاقد یک بیمارستان مناسب است ؟.مثلا
درحال حاضروضعیت بیمارستان فیروزآبادی شهرری که مهم ترین مرکز درمانی مرکز
شهرری می باشد در حد اسف باریست بگونه ای که در گذشته دانشگاه ایران
وهمینک دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی آن را از گردونه بیمارستانهای
اموزشی خود خارج نموده اند!
فضای به شدت فرسوده وغیر کارامد آن باعث شده تاکارایی کلی بیمارستان به
پایین ترین حد ممکن تنزل یابد . بگونه ای که خود پزشکان این مرکز آن
راتبعیدگاه می نامند...ناگفته پیداست که نظر مردم شهرری در مورد این
بیمارستان و وضعیت خدمانتی آن چگونه است!
در چنین شرایطی پروژه احداث یبیمارستان جدید در این محل که دستور آن طی
سفرهای استانی آقای احمدی نژاد چند سال پیش صادر وبه استانداری تهران و
وزارت بهداشت و وزارت مسکن وشهرسازی ابلاغ شده همچنان در اغما به سر می
برد!
و یا مشکل مهم دیگر آب اشامیدنی شهرری است که از نظر طعم ووجود املاح مضر
وضعیت بسیار بحرانی و حادی دارد بگونه ای که بسیاری از کارشناسان بهداشتی
توصیه به عدم استفاده یا جوشاندن آن قبل مصرف دارند وهم اکنون اکثر اهالی
که به فکر سلامت خود هستند وتوانایی مالی آنان اجازه می دهد مجبورند از آب
معدنی یا دستگاههای تصفیه آب استفاده کنند ؛ با وجودی که این موضوع
سالهاست به دولت کنونی و به شخص آقای احمدی نژاد در جریان چندین بار حضور
وی در شهرری تذکر داده شده اما متاسفانه هیچ تلاشی برای بهبود آن و یا
راهکار اساسی که انتقال آب سد ماملو به این منطقه می باشد صورت نگرفته است.
ویا معضل تاسف بار دیگر که گریبانگیر اهالی شهرری وموجبات نارضایی انان را
فراهم ساخته متاسفانه وفور بیش از حد مواد مخدر و افراد معتاد در این
منطقه است.
به راستی مجموعه دولت وفرمانداری شهرری برای این مشکلات که تنها بخشی کوچک
از مشکلات موجود است چه پاسخی دارند؟ واساسا آیا از این مشکلات بی خبرند و
اگر نه تا کنون چه اقدامی برای حل این معضلات مردم شهرری کرده اند؟
همه اینها در شرایطی است که شهرداری تهران در حیطه وظایف خود طی سالها اخیر
با احداث تعداد زیادی پارک وفضای سبز احداث مجموعه سینمایی مدرن راگا،
احداث چندین ورزشگاه بزرگ وجدید با امکانات کامل که پرورش دهنده ورزشکاران
المپیکی بوده اند ایجاد اتوبانها و پل ها ی متعدد بهره برداری شده یا در
دست احداث و راه اندازی چندین سرای فرهنگ وکتابخانه و...حرکت بسیار مهم
وتحول سازی را در جهت آبادانی ورفاه اهالی شهرری انجام داده است.
بعبارتی اگر بخواهیم منصفانه نگاه کنیم عملکرد شهرداری تهران در شهرری
کاستی های فراوانی دارد که بسیاری از این کاستیها نظیر سرازیر شدن فاضلاب
ناشی از شمال شهر، وجود انبوه صنایع آلوده کننده بصری ومحیطی و..به
ساختار وبافت قدیمی آن و مشکلات تلمبار شده از ده ها سال قبل بر می گردد که
نظیر این مشکلات و وجود بافت فرسوده را در بسیاری از محلات جنوبی تهران
می توان مشاهده کرد اما از آن سو در حوزه وظایف مربوط به دولت ،عملکرد
مجموعه دولت و استانداری اساسا قابل دفاع و بحث نیست.
5- در نقشه تفصیلی شهر تهران وطرح های آتی توجه خاصی به منطقه شهرری شده
که چنانچه به مرحله عمل برسد اساسا بافت این منطقه و ارزش اقتصادی آن را
دگرگون خواهد کرد یکی از این پروژه ها اتصال بزرگراه امام علی به شهرری
می باشد. در حالیکه طبق نقشه قبلی نقطه پایانی بزرگراه امام علی بزرگراه
آزادگان حوالی سه راه افسریه بود شهردار تهران با قبول پیشنهاد شهروندان ری
مبنی بر اتصال این بزرگراه به شهرری گام مهمی در توسعه آتی این منطقه
برداشت این طرح که به تنهایی بیش از 100میلیارد تومان هزینه در بر خواهد
داشت باعث می شود ارتباط جنوبی ترین نقطه تهران به شمالی ترین نقطه آن در
زمانی بسیار کوتاه صورت گیرد که تاثیر بسیار مهمی در رونق ری خواهد گذارد.
ویا امتداد واتصال خط 6 مترو از نقطه پایانی موجود در نقشه به اطراف
حرم حضرت عبدالعظیم که مانند طرح اتوبان امام علی از طرحهای بازبینی شده
شهرداری تهران است که صرفا بخاطر رفاه وتوسعه شهرری انجام می گیرد وبار
مالی چند صد میلیارد تومانی را برای شهرداری تهران خواهد داشت. در مورد
سایر پروژه های آتی شهرداری مانند ایجاد محور تجارت جهانی در فداییان
اسلام و ایجاد فضای تفریحی و بوستان فرامنطقه ای بزرگ در اطراف کوههای بی
بی شهربانو برای اینکه تبلیغ برای شهرداری محسوب نشود منتظر تحقق عملی
انها می شویم.
اما مساله اینست که چنانچه بر خلاف نظر کارشناسان طرح ناپخته وغیر
کارشناسی جدایی شهرری از تهران عملی شود اولین زیان مستقیم آن اینست که چون
شهرداری تهران به لحاظ قانونی و حقوقی نمی تواند در خارج از محدوده شهر
تهران فعالیت عمرانی چندانی داشته باشد، عملا تمام این پروژه های بسیار
مهم فوق که می تواند تحولی شگرف وزیربنایی در شهرری ایجاد نماید به صورت
تعطیل ویا نیمه تعطیل در خواهد آمد که خسارات ناشی از آن تاسالیان دراز
برجا خواهد ماند.
6-اما علت موافت وهمراهی کسبه وصنوف ری برای جدایی ری از تهران چیست ؟
اگر بخواهیم بدون تعارف پاسخ این سوال را بدهیم حقیقت اینست که در مورد
کسبه سنتی بازاری این گروه همیشه از مالیات های شهرداری ناراضی بوده اند
وتصور می کنند با جدایی ری از شر این مالیات و توصیه های مکرر شهرداری مبنی
برزیباسازی وعدم مزاحمت صنفی برای مردم رها می شوند!
و از طرفی طی سالهای اخیر ودر راستای طرح های کلی شهرداری برای بهبود
وضعیت شهرری و زیبا سازی وایجاد زیر ساخت برای طرحهای توسعه آتی ، شهرداری
برخورد های سختی با صنوف مزاحم که (از گذشته به وفور در شهرری بوده اند
)داشته است. سختگیری هایی که توسط شهرداری در مورد صنوف ومشاغل مزاحم
وآلوده کننده مانند سنگبری ها انبارهای بزرگ کالا صنوف حمل ونقل دامداری
ها مرغداری ها تعمیرگاههای خودرو ودیگر واحدهای مزاحم صورت می گیرد موجب
شده است که این گروه که تا کنون با توسل به برخی افراد قدرتمند بخاطر
منافعشان حاضر به قبول قانون نبوده ودر برابر شهرداری مقاومت می کرده اند
کم کم بناچار مجبور به تعطیلی ویا انتقال واحد صنفی مزاحم خود به خارج شهر
شوند.
اما این گروه امیدوارند با جدا شدن شهرری از زیر نظر شهرداری تهران این
فشار ها از بین رفته وبا توسل به برخی افراد بومی مجددا اماکن مزاحم و زیان
بار خود را احیا کنند.
به همین دلیل این گروه با هماهنگی فرمانداری ری اقدام به نصب بنرهایی در
حمایت از جدایی ری در محدوده شهرری کردند بنرهایی در یک اندازه وبا یک
فرمت! جالب اینکه بسیاری از بنرهای این صنوف خود خواه دقیقا بر دیوار
فرمانداری ری نصب گردید!
اما در مقابل اقشار مختلف دیگر مردم شامل دانشجویان پزشکان بانوان
ورزشکاران برخی از اقشار مذهبی شورایاری های محلات و..با مشاهده این وضع
اقدام به نصب بنرهایی در مخالفت شدید با این اقدام دولت نمودند.
اما نکته عجیب اینکه این بنرها به دستور فرمانداری ری بلافاصله جمع آوری شد. هر چند
مجددا طی روزهای اخیر این بنرها از سوی مردم نصب شده ومجددا جمهع اوری می شود!!
7_اما آز انجا که در کشور ما هر پدیده ای الزاما ارتباطی با مسائل سیاسی
دارد حال از این منظر طرح جدایی ری از تهران را بررسی می کنیم.
چرا که شاید مهم ترین علت این طرح نیز دقیقا از همین منظر سیاسی قابل ارزیابی باشد.
بر اساس تقسیم بندی کشوری انتخابات، حوزه تهران شامل تهران ری شمیرانات واسلامشهر می باشد
براساس آمار وزارت کشور در تمام دوره های انتخابات بالاترین میزان مشارکت از بین این چهار شهر مربوط به محدوده فرمانداری ری بوده.
بعبارتی در برخی از دوره ها ی انتخابات مجلس یا شورای شهر یا خبرگان تعداد آرائ کل شهرری بیشتر از مجموع کل آرائ شهر تهران بوده!
وهمین مساله البته باعث شده که برای همه نامزدهای انتخاباتی چه ریاست
جمهوری چه کاندیداهای مجلس این منطقه جذابیت وی‍ژه ای داشته باشد! وبه همین
دلیل برای تبلیغات وحضور در این منطقه حساب خاصی باز کنند. بگونه ای که
اگر هم نتوانستند به جای دیگری برای تبلیغات بروند اولین اولویت انها حضور
تبلیغاتی وجمع آوری رای در این محدوده باشد.
البته همین موضوع (آرا بالای ری به نفع حوزه تهران ) و عواقب تبلیغی
نامطلوب حذف این آرا ،یکی از دلایل مخالفت گروهی از افراد امنیتی وسیاسی
با طرح جدایی ری از تهران می باشد...
اما از چند سال پیش همگام با تحولات جامعه شناختی و دگرگونی بافت جمعیتی
اتفاق غیر منتظره ای در شهرری رخ داد که سرمنشاء همه مسائل کنونیست.
در شرایطی که طبق یک برداشت سنتی اینگونه تصور می شد که اهالی شهرری به
خاطر بعد سنتی ومذهبی گرایش خاصی به اصولگرایان دارند نتیجه چند دوره اخیر
انتخابات دقیقا عکس این مساله رانشان داد!
در انتخابات ریاست جمهوری 88 همزمان با شهر تهران اکثریت آرای مردم حوزه
مرکزی شهرری ( منطقه 20 ) با 65 درصد آرا متعلق به رقیب احمدی نژاد (
موسوی ) بود ودر حوزه های فرعی توابع ری اکثریت با احمدی نژاد بود.
این نتیجه انقدر برای اصولگرایان عجیب بود که حتی برخی در خواست بازشماری آرا را دادند.
بعد این ماجرا در انتخابات مجلس در مرحله اول و دوم اتفاقات عجیب دیگری افتاد
در مرحله اول انتخابات اسفند 90 علی مطهری که به عنوان نماد مخالفت با
اصولگرایان وتا حدی اصلاح طلب تلقی می شد در حالیکه در هیچ کدام از لیستهای
اصولگرایان نبود توانست در جایگاه دوم آرای مردم شهرری قرار گیرد ( آمار
وزارت کشور )
اما نتیجه دیگر که واقعا عجیب و غیر منتظره برای اصولگرایان بود در دور دوم انتخابات رقم خورد
حسین فدایی کاندیدای سرشناس اصولگرایان ودوست قدیمی احمدی نژاد موفق به کسب آرا نشد واز مجلس حذف شد!
این تیجه از آن جهت عجیب بود که وی اهل شهرری وشناخته شده ترین ومعروف ترین چهره نماد اصولگرایی برای اقشار مختلف مردم شهرری بود
بگونه ای که وی با اطمینان خاطر از رای مردم شهرری بیشترین تبلیغات خود را در این منطقه متمرکز کرده بود
بگونه ای که حتی برخی افراد دیگر مانند علیرضا زاکانی هم به هوای رای آوری
بالای حسین فدایی در شهرری با نصب بنرهایی در این منطقه کنار حسین فدایی
خود را فرزند ری نامیده بود!! ( که تا پیش از این هیچ صحبت و سندی مبنی
بر آن وجود نداشت ) دراین شرایط این اتفاق عجیب افتاد که در شرایطی که
بسیاری از مردم سنتی شهرری صرفا بر اساس لیست رای می دادند با حذف نام
فدایی از لیست به بقیه افراد رای دادند!دراین شرایط افرادی که بسیاری از
انها برای اهالی ری ناشناس بودند موفق به کسب آراء شدند ولی این معروف
ترین چهره در شهرری ،عملا توسط مردم شهرری حذف شد. اقدامی که با ناباوری
وبهت خود فدایی و دوستانش روبرو شد که ظاهرا فردی به او گفته بود اگر
مردم شهرری تو را هم نمی شناختند رای می اوردی!! و
البته در مورد چرایی این اقدام مردم شهرری دلایل دقیق ومحکمی وجود دارد که جای بحث آن اینجا نیست.
این اتفاق دور از انتظار باعث شد که بخشی از دولت واقتدارگرایان از این
بابت احساس خطر جدی کنند طبق پیش بینی ها قالیباف قطعا کاندید انتخابات
ریاست جمهوری خواهد شد که در مقابل احمدی نژاد نیز کاندیدای خاص خود را
خواهد داشت
از انجا که طبق برخی نظرات ریشه همه مشکلات وحوادث بعد انتخابات 88 این
بود که در اتفاقی کم نظیردر دنیا مردم پایتخت به شخصی غیر از رییس جمهور
منتخب رای داده بودند
همین مساله باعث شد که هم قالیباف وهم جناح مقابل در مورد آرائ مردم شهرری بسیار حساس شوند.
با توجه به اینکه جهت وسمت وسوی این آرا برای حوزه تهران بسیار تعیین کننده
است علت وشاه کلید این حساسیت واین طرح جدایی روشن می شود.
برخی معتقدند با توجه به حوادث 88 در انتخابات آینده درصد حضور مردم حوزه
شهر تهران درمناطق مرکزی وشمالی شهر کم رنگ خواهد بود ودر این شرایط رای
سایر حوزه های تهران بخصوص شهرری تعیین کننده است بگونه ای که حتی اگر
قالیباف رای کل کشور را بدست اورد ولی در تهران با مشکل روبرو شود احتمال
دردسر مشابه 88 برای قالیباف وجود دارد. با توجه به گرایش نسبتا اصلاح
طلبانه اهالی ری ( بر مبنای نتایج انتخاباتهای اخیر ) واز طرفی با توجه
به اقدامات عمرانی شهرداری تهران در ری احتمال رای آوری قالیباف از ری
بسیار بالاست و از طرفی چنانچه آمار شهرری از تهران جدا شود قالیباف در
کسب مجموع آرا در شهر تهران بدون ری به مشکل برخورد می کند ویا حتی در صورت
برنده شدن ، آرائ بالا و ایده آلی را کسب نخواهد کرد؛ که در هر صورت موجب
چالشی مهم در برابر قالیباف خواهد بود.
از همین رو احمدی نژاد قصد دارد با جداسازی ری در انتخابات آتی ،قالیباف را با چالشی جدی در این زمینه روبرو کند
بر اساس اخبار کاملا موثق مهم ترین فردی که این روزها هیزم طرح جدایی ری
از تهران را تند تر می کند همان نماینده طرد شده از سوی اهالی ری ( حسین
فدایی ) می باشد.
از طرفی شنیده شده از سوی دولت هم به وی وعده های جذابی داده شده....
و وی نیز این روزها در دیدار با اقشار مختلف ری در مساجد و و اماکن عمومی
سعی در جلب نظر انها برای موافقت با جدایی ری دارد که در اکثر موارد بجز
کسبه با مخالفت مردم مواجه شده است.
البته اگر بخواهیم منصفانه با قضیه بر خورد کنیم باید بگوییم که مخالفت
شدید قالیباف ومحاقل مرتبطش با این طرح نیز متقابلا چندان غیر سیاسی نمی
باشد! چرا که قالیباف و دوستانش نیز بطور دقیق از عواقب سنگینی که این طرح
در انتخابات آینده برایشان ایجاد خواهد کرد خبر دارند وبدیهیست تا آنجا
که در توان دارند به هر قیمت ممکن اجازه اجرای آن را نخواهند داد.
8-آقای حسن بیادی نایب رییس شورای شهر تهران در مخالفت با این اقدام
شهرداری سخن جالبی گفته است وی اعلام کرده سرنوشت جدایی ری از تهران
همانند سرنوشت جدایی نادر از سیمین نخواهد بود که برنده اسکار شود بلکه
همانند سرنوشت مونوریل می شود!
اگر با نکته سنجی موشکافانه به این سخن دقت کنیم متوجه می شویم که منظور وی
در لفافه اینست که: همانطور که مونوریل طرح احمدی نژاد بود که با مخالفت
کارشناسان روبرو شد و ودر نهایت توسط قالیباف پایه های نصب شده آن جمع
آوری شد ، بر فرض هم که احمدی نژاد با زور شهرری را از تهران جدا کند در
دور بعد که قالیباف( با احتمال زیاد ) ریاست جمهور شود بلافاصله این طرح
را لغو و ری را به تهران بر خواهد گردانید!
نتیجه اینکه بحث جدایی ری از تهران که سابقه چندین ساله دارد هیچ گاه به
نتیجه نرسیده وبه دلایلی که دربالا ذکر شد اساسا عملی نیست و در شرایط
کنونی که دولت واستانداری هیچ گونه طرح وبرنامه مدونی برای آینده شهرری
وبهینه سازی وضع موجود ان ندارد واساسا تلاشی در این زمینه رخ نداده ،اگر
هم در بدترین حالت ممکن بر خلاف نظر کارشناسان ،با سمبه پر زور! این طرح
اجرا شود ؛ حاصلی جز توقف زیان بارطرح های توسعه شهرری ،تحلیل وتخریب
منابع وبافت وارزشهای ری ندارد
.
اما سخن آخر :
چرا برای یک بار هم که شده همانند ممالک توسعه یافته برای این اقدام و
جلوگیری از شائبه سیاسی کاری و مسائل دیگربه آرای عمومی ونظر مردم رجوع نمی
کنیم
انجام طرح غیر کارشناسی جدایی شهرری بر خلاف نظر اکثریت اهالی آن اقدامی
دقیقا بر خلاف اصول اولیه انقلاب می باشد چراکه مردم سالاری و احترام
وتوجه به نظر آحاد مردم همواره از رهنمودهای مسولان عالی نظام بوده است.
چه اشکالی دارد که دولت با برگزاری یک رفراندوم در محدوده شهرری نظر اهالی ری را در مورد جداسازی از تهران بررسی وبه آن عمل نماید
والسلام ؛ م سعادت
