پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
غلامحسین کرباسچی می گوید که اصلاح طلبان حتما باید در انتخابات شرکت کنند.
به گزارش انتخاب ؛ این چهره اصلاح طلب در شماره جدید هفته نامه آسمان در مقاله ای با عنوان «بازی رفیق در زمین رقیب » به بررسی شرایط امروز اصلاح طلبان پرداخته است.
بخش هایی از این نوشتار در پی می آید:
*با همه نگرانی و تاثری که از زندان و حصر دوستانمان داریم ولی به یاد بیاوریم که اینگونه مشکلات در اوج قدرت اجرایی اصلاح طلبان کم نبوده است.
*آن روزها حتی به فکر کسی هم خطور نمی کرد که به خاطر وقوع آنچه نمی پسندیم از قدرت کناره گیری کنیم و در امور حکومت دخالت نکنیم.
*در اولین هفته زندان در سال 78 که ناباورانه به زندان عادت می کردم وقتی تلفنی از آقایان عطریان شنیدم که آقای خاتمی آنقدر گرفتاری دارد که مساله زندان رفتن ها در بین آنها گم است در عین اینکه آب سردی بود روی آن همه احساس و هیجان ولی معقول که فکر کردم پیش خودم گفتم این هزینه ای است که باید داد و به ایشان حق دادم که چنین روالی در پیش گیرد.
*اینکه زندانی شویم ولی منافع ملی حفظ شود و کشور و زندگی مردم در مسیر صحیحی قرار گیرد ارزش دارد.
*در کدام یک از صحنه های مبارازات سیاسی و انتخاباتی تمام این سال ها زمینه برای مشارکت بی چون و چرای گروهی که به هر حال خواهان تغییر شرایط هستند فراهم بوده است؟
*زمینه های هر مبارزه ای را باید رهبران مبارزه به کمک مردم ، هنرمندانه خود از کوه سخت مشکلات بتراشند و با تیشه تصمیم و اراده تک تک اشخاص آنقدر بر این سنگ سیاه بکوبند که تندیس آزادی ، مشارکت و دموکراسی شکل بگیرد.
*اگر قرار بود زندانیان سیاسی آزاد شوند، آقایان کروبی و موسوی از حصر بیرون آیند، وضعیت اقتصاد و فرهنگ و سیاست داخلی و خارجی رو به بهبود رود پس اصلاح طلبان برای چه باید به قدرت برسند؟
* اینکه شرط حضور در صحنه آزادی دوستانی که گرفتار زندان و حصر شده اند باشد بسیار ژست جوانمردانه ، آزاد منشانه و نگاهی از موضع استغنا به قدرت است. این پشت پا زدن به مردار قدرت و اقتدار است و افسار این شتر سرکش را به گردنش انداختن ، اما واقعیت این است که درون ناپیدای این نگاه به رادیکال و روشنفکرانه محافظه کاری غریبی آرمیده است.
*در یک نگاه واقعبیانه فکر کنیم که رقیب از حضور ما در انتخابات خوشحال است یا نگران؟
*در هیچ صحنه ای رقیب خواهان پیروزی برای رقبای دیگر نیست.
*نگاهی به اردوگاه رقبا بیاندازیم که چگونه درپوستین هم افتاده اند.
*چه زمانی بهتر از حالا که بگوییم دیدگاه های غلط و افراطی رقیب چه بر سر این کشور آورده است.
*راهی جز این نیست که همه اصلاح طلبان ایران و همه کسانی که به اعتدال و روش های عاقلانه حکومتداری می اندیشند دوباره متحد شوند.
تلخ است اما حقیقت!
وحقیقت همواره تلخ بوده...
همين آقاست
خدا كمكت كنه به جاهاي خوب برسي