پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشت‌های روزنوشت علم را منتشر می‌کند.
چهارشنبه ۷ آبان ۱۳۴۸: صبح شرفیاب شدم. شاهنشاه را سرحال دیدم فرمودند: جای تعجب است چه طور عراقی ها یک دفعه سر دوستی آمده اند. فکر می کنم فشار روس ها باشد. به علاوه از این که ما مصمم هستیم دماغ آنها را دود بدهیم هم مطمئن می باشند. عرض کردم هر دو مطلب صحیح است. عرض کردم در تلگراف جوابیه حسن البکر با آن که ما نوشته بودیم (Neighbourly Nations) «ملت های همسایه»، رادیو بغداد «ملت های برادر» (Brotherly Nation) خوانده بود. فرمودند وزیر خارجه اردن هم که بلافاصله بعد از مرخصی تو شرفیاب می شود برای همین کار به تهران آمده است. ضمنا فرمودند نمیدانم کار بیچاره اردن و ملک حسین به کجا می کشد. اگر واقعا فدائیان الفتح که فلسطینی هستند جان بگیرند& اولین موطن آنها اردن می شود که اکنون نیز ششصد هزار نفر فلسطینی در آن جا می باشند و آن وقت معنی کشور مستقل اردن از بین می رود. عرض کردم صحیح است. مقداری نسبت به ملک حسین اظهار تأسف فرمودند. در آمریکا هر جا نام ملک حسین می آمد، شاهنشاه هم اظهار احترام فوق العاده هم اظهار افسوس به حالش می فرمودند. صحبت از سیاست خاورمیانه زیاد شد. حالا که اعراب به جان هم افتاده اند، ولی به محض آن که مصر از طرف اسرائیل خیالش راحت بشود، با این همه اسلحه که روس ها به اختیارش گذاشته اند باز هم مثل سابق به خیال فتح ممالک عربی خواهد افتاد...
امروز شاهنشاه فرمودند روس ها پیشنهاد فروش مجدد اسلحه با شرایط خیلی سهل کرده اند.
بعد از ظهر یحیی خان رئیس جمهور پاکستان آمد. امشب شام رسمی در کاخ نیاوران بود. نطقهای خوبی رد و بدل شد.... از عجایب امشب آن که اغلب مهمان ها دیر رسیدند و علت آن ترافیک عجیب و غریب تهران بود. چون راه پهلوی را برای حرکت رئیس جمهور بسته بودند، اغلب مهمان ها فاصله بین شهر و شمیران را در دو ساعت [طی کردند].
