خسرو خسروشاهی از عدم همکاری اش با تلویزیون می گوید

کمتر کسی است که صدای دوبلور نقش‌های آلن دلون، شاهر‌خ‌خان، آمیتاب باچان و دیگر ستارگان سینما را به خاطر نیاورد. خسرو خسرو‌شاهی که سال گذشته فیلم «جرم» مسعود کیمیایی را هم دوبله کرد، پس از سال‌ها فعالیت در این عرصه ترجیح می‌دهد این روزها را به مطالعه و فیلم دیدن بپردازد. وی در گفت‌و‌گویی دلایل کم‌کاری‌اش را توضیح می‌دهد.

این روزها چه می‌کنید؟
فعلاً که هیچ کاری انجام نمی‌دهم، ولی در ماه فروردین دو فیلم برای تصویر دنیای هنر دوبله کردم...

همکاری نکردن شما با تلویزیون در نهایت به ضرر مخاطب و علاقه‌مندان به صدای خسرو خسروشاهی می‌شود نه کس دیگر.
من شرایط کار در تلویزیون را به دلایلی ندارم.

دلایلی که احتمالاً قابل طرح نیست؟
خب این سیاست واحد دوبلاژ است. وقتی این دوستان می‌خواستند فیلم «دو مرد در شهر» را دوبله کنند با توجه به کدورتی که بین ما سر فیلم «در جستجوی ریچارد» ایجاد شده بود اصلاً سراغ من نیامدند، نه تنها از من دلجویی نکردند، بلکه اعتنایی هم به من نداشتند.

البته مدیر دوبلاژ فیلم با من تماس گرفت، اما ایشان هم می‌توانست زمانی تماس بگیرد که همکاری من با تلویزیون ادامه داشت. فیلم در «جستجوی ریچارد» با یک فیلم معمولی مقایسه شد و دوستان می‌پرسیدند چه تفاوتی بین این فیلم و فیلم‌های دیگر وجود دارد؟ گفتم شما یک مقدار نوشته‌های شکسپیر را بخوانید متوجه تفاوت آثار او با دیگران می‌شوید!

واقعاً تفاوتی بین فیلمی که دوبله آن سه بعدازظهر به پایان می‌رسد و فیلمی که دوبله آن چهار روز به طول می‌انجامد وجود ندارد؟! خب با این شرایط من نمی‌توانم کارکنم، چون زحمات من دیگر ارزش ندارد. شما دو روز دیالوگ‌های فیلم را آماده کنید، هرچه ترجمه از «ریچارد سوم» وجود دارد بگیرد و مطالعه کنید، اما در نهایت ارزش برای کار شما قائل نشوند...

من به دنبال سربلندی تلویزیون بودم که هر شکسپیرشناسی فیلم را ببیند نتواند ایرادی بگیرد. پشت دانشگاه دنبال ترجمه‌های مختلف بگردم، حتی ودیعه بگذارم و کتاب را قرض بگیرم، چون طرف راضی به فروش کتاب نبود و ... حالا با آن رفتار توقع دارند تا مرا صدا می‌کنند بروم! من آرزو به دل رل گفتن که نیستم! من تمام کارهایم را در این دنیا انجام داده‌ام یا مورد پسنده بوده یا خیر. به هرحال کارم را انجام داده‌ام، من برای تلویزیون کم کار نکرده‌ام.

اگر تمام پیشکسوتان و سابقه‌داران عرصه دوبله به این دلیل که اوضاع و احوال و شرایط مساعد نیست از گود کنار بروند سرنوشت دوبله به ناکجا آباد خواهد رسید.
ببینید وقتی‌که مسؤولان اصلی یک کار اصراری به بهبود کار ندارند من نمی‌توانم بروم و بگویم به من کار بدهید و اعاده حیثیت کنیم
وقتی‌که یکی از آقایان واحد دوبلاژ در جواب خبرنگاری که می‌پرسد چرا آقای خسروشاهی اینجا نیست؟ می‌گوید آقای خسروشاهی 10 روز است پاشنه تلویزیون را درآورده که به من کار بدهید من چه می‌توانم بگویم؟ من آنجا نیستم، خدای من که آنجا هست. آن خبرنگار هم که مرا می‌شناسد چون هفته گذشته‌اش با هم مفصل صحبت کرده بودیم.

به نظر شما این مسئله درست است؟ شما هرچقدر انسان افتاده‌ای هم باشید ته وجودتان یک مقدار غرور هست که بگویید من که با شما کاری ندارم، چرا دست از سر من برنمی‌دارید؟ درآمد من که مثل برخی‌ها ماهی سه یا چهار میلیون تومان از تلویزیون نیست. شاید من در سال یک میلیون تومان هم از تلویزیون نگیرم. پس چرا این گونه ناجوانمردانه صحبت می‌کنید؟

بسیاری از کارشناسان همکار شما معتقد هستند دو عامل نبود فرصت کافی برای دوبله و ترجمه‌های نامناسب عامل افت کیفی دوبله‌ها در چند سال اخیر بوده است، نظر شما در این خصوص چیست؟
وقتی که من دوسریال در دست داشته باشم و در ماه پنج تا شش فیلم سینمایی هم دوبله کنم، قطعاً برای آنها زمان کافی نمی‌گذارم. چون گوینده‌ها مشغول کار هستند و تلویزیون پرکار است. مرتب تلویزیون وقت گوینده‌ها را برای کارهای آینده‌اش می‌گیرد.

در نتیجه من نمی‌توانم گوینده دلخواهم را بیاورم، مگر اینکه من بیایم هر که را شد برای هر نقشی بیاورم، حسن نشد حسین، حسین نشد محمد ... . از طرف دیگر وقتی که صاحب فیلم هم چیزی نمی‌گوید و معترض نمی‌شود به اینکه چرا این راه اصلی مرا یک گوینده درست و حسابی صحبت نکرده. پس چه دلیلی دارد من در کارم وسواس به خرج بدهم؟ آقا من برای کارم در فروردین ماه از اوایل اسفند، از گوینده‌هایم وقت گرفتم، چون می‌خواستم آدم‌های دلخواهم را بیاورم. گوینده می‌داند روزهای بیست و شش و بیست و هفتم باخسروشاهی قرار دارد باید بیاید سرکارش.