arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۲۵۴۹۴
تاریخ انتشار: ۰۲ : ۱۶ - ۲۱ ارديبهشت ۱۳۹۰

دیوان عدالت اداری ارشاد را محکوم کرد

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : ماجرای شکایت انتشارات تیمورزاده از مسولان نمایشگاه کتاب و بازگشتش با حکم شعبه سوم دیوان عدالت اداری، در چنین فرصتی کوتاه به نمایشگاه و غلبه قضایی‌ او بر طرف مقابل، حاوی نکاتی است که اگر به خوبی در آن دقت شود ،می‌تواند باب برخی مسائل نیکو در حوزه نشر را بگشاید.

1- مهمترین نکته توجه دادن به دولت و دست‌اندرکاران آن است که نمی‌توانند شهروندان و ارباب رجوع را بدون هیچ دلیل منطقی و قانونی دست به سر کنند و از کار و زندگی‌بیندازند.

در چند سال گذشته بودند ناشرانی که بارها و بارها از وزارت ارشاد خواستند تا دلیل قانونی عدم تمدید مجوز فعالیت آنها را اعلام کنند و هر بار دست از پا درازتر بازگشتند. نگارنده ناشری را می‌شناسد که از خوشنام‌ و با تجربه‌ترین ناشران کشور به شمار می‌رود که متاسفانه دو سالی است هر چه می‌کوبد به در بسته می‌خورد و دو سال هم کتاب‌هایش از حضور در نمایشگاه محرومند.حتی در همین نمایشگاه وقتی خبرنگاران از رئیس نمایشگاه درباره تعداد و نام ناشران و موسساتی که پیشتر اعلام شده بود از حضور در این نمایشگاه محروم شده‌اند پرسش کردند گفت: ناشرانی که نمی‌توانند در نمایشگاه حضور یابند، بسیار قلیل‌اند و تعداد آنها از انگشتان دو دست تجاوز نمی‌کند. و ادامه دادند«... بعضی از ناشران هم مشکلی غیر از بحث نشر دارند و پرونده‌شان در مرجع قضایی مفتوح است. بدیهی است این دسته از ناشران امکان حضور در نمایشگاه را ندارند.»

دربرابر این سخنان آقای معاون باید این پرسش را مطرح کرد:آیا ناشری که مشکلی غیر از کار نشر دارد،‌تا زمانی که محکوم نشده و در مرحله اتهام قرار دارد، ‌نمی‌تواند از حقوقی که قانون اساسی برایش در نظر گرفته استفاده کند؟

2- رسیدگی سریع به این پرونده(تقریبا کمتر از 10 روز) نشان می‌دهد قوه قضاییه و دیوان عدالت اداری  این ظرفیت را دارند که به پرونده‌های این چنینی در ضرب‌‌العجلی مناسب رسیدگی کنند که فرد ذی‌حق در موقعیت مناسب به حق خود برسد. شاید تشکیل دادگاهی ویژه اهل فرهنگ که چندی قبل خبرش منتشر شده بود،‌بتواند ضمن تجمیع این شکایات ، بهتر و سریع‌تر از گذشته عمل کند. اما این سرعت در رسیدگی به این پرونده یک پرسش را هم در میان می‌افکند که آیا از این پس قوه قضاییه در رسیدگی به شکایت دیگر ناشران و اهل قلم هم چنین سریع عمل می‌کند یا این که این پرونده استثناء‌ بوده است و ناشر دیگری مزه احقاق حق در چنین زمانی کوتاه را نخواهد چشید؟

3- نکته سوم و اساسی جسارت ناشر در پی‌گیری شکایتش و ایستادگی و مداومت و استمرار جدی در کار است. امری که متاسفانه در بین اهل فرهنگ و هنر کمتر اتفاق افتاده است و عموم آنها در پی‌گیری و احقاق حقوق خود از طرق قانونی سهل‌انگار و بی‌توجهند. تمکین معاونت فرهنگی ارشاد به قانون و مقاومت نکردن در برابر اجرای آن هم نکته مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. امری که متاسفانه در چند سال اخیر قبح آن در حال فروریختن است و نمونه‌های آن را در کشاکش مجلس و دولت در یکی،‌دو سال اخیر شاهد بوده و هستیم.

نکته نهایی امنیت بعد از این شکایت است. یکی از دلایلی که ناشران به شکایت از معاونت فرهنگی دست‌نمی‌یازند، همانا ترس از عواقب آن است که از جمله هراس از سنگ‌اندازی‌های بعدی در دادن مجوز و حمایت‌هایی است که ارشاد می‌تواند انجام دهد. شاید بخشی عمده از ناشرانی که به جای پی‌گیری قانونی و قضایی مشکلاتشان به دنبال حل مشکل از طریق لابی ،ریش‌سفیدی و واسطه هستند، هراس از برخورد‌های بعدی اداره کتاب ودست‌اندرکاران معاونت فرهنگی است که می‌تواند کلیت نشر آنها را با خطر و حتی اضمحلال مواجه کند. بر چنین بنیادی باید منتظر ماند و دید که ارشاد در آینده با انتشارات تیمورزاده چه برخوردی خواهد کرد.

* خبر

نظرات بینندگان