پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : سالها بعد از شهادت حضرت زهرا(س) اميرمومنان براي مردي از قبيله بني سعد اين طور تعريف مي فرمود که: فاطمه زهرا در حالي که محبوبترين فرد نزد پيامبر(ص) بود و مي توانست از امکانات ويژه برخوردار باشد، چندان با مشک ، آب کشيد که اثر آن بر سينه او ظاهر شد و آن قدر با دست خود آسياب نمود که دستهايش خشن گشت و پينه بست و آن قدر خانه را جاروب کرد که .... روزي به او گفتم چه خوب بود اگر نزد پدرت مي رفتي و از او خادمي طلب مي کردي که زحمت اين همه کار بر دوش تو تنها نباشد، فاطمه (س) نزد پيامبر آمد و چون چند جوان نزد ايشان بودند به خانه بازگشت اما پيامبر(ص) پدر است و حال دختر خود را بهتر مي فهمد براي همين به خانه ما آمد و از بيرون خانه به ما سلام گفت سلام را جواب گفتم و حضرتش وارد منزل شد و بالاي سر ما نشست. من به حضرت عرض کردم يا رسول ا... فاطمه (س) آنقدر با مشک آب کشيده و آنقدر گندم آرد کرده و آنقدر خانه جاروب کرده که بدنش آزرده شده است و از شما تقاضاي خدمتکار داشته است، رسول خدا در جواب فرمود: آيا نمي خواهيد شما را چيزي آموزش دهم که ازخدمتکار هم مفيدترباشد و آنگاه تسبيحات مخصوص را آموزش دادند. آنگاه فاطمه فرمود: از خدا و رسولش خشنود شدم.
دراين حکايت چند نکته کاربردي نهفته است؛
1 -حضرت فاطمه (س) حرفش را نزد تا مبادا شکايت از کار در خانه علي(ع) نزد آن جوانان آبروي علي (ع) را ببرد
2 - براي بار دوم درخواست خود را نگفت و از پدر شرم داشت که مبادا پدر در مضيقه بيفتد
3 - به آنچه پدر گفت رضايت داد و ابراز ناخرسندي نکرد که من چيز ديگري مي خواستم و شما چيز ديگري گفتيد.
اين يعني رضايت از زندگي و حفظ آبروي شوهر.
دراحاديث زيادي از حالات فاطمه (س) آمده است که با همه نداري شوهر ساخت و دم نزد.
شيعيان و دوستداران فاطمه و علي شما اين گونه هستيد؟
