آیا سوری ها مسلمان نیستند؟ انسان چه؟

روح الله سادات، خبرنگار سرویس بین الملل پایگاه خبری تحلیلی "انتخاب" Entekhab.IR طی یادداشتی می نویسد:

مدتی است که خاورمیانه دستخوش تغییرات عظیمی شده است که در پی آن چندین حاکم ظالم مجبور به کناره گیری شده اند. سران ایران ، از آن چه در این منطقه به وقوع می پیوندد، به حق، با عنوان "بیداری اسلامی" تعبیر کرده و غربی ها از آن با عنوان "بهار عربی" یاد می کنند.

از سویی، موج بیداری اعراب از خواب غفلت تاکنون منجر به پیروزی دو انقلاب مردم تونس و مصر شده و از دیگر سو، مردم کشورهای لیبی، یمن، بحرین و سوریه همچنان در تب و تاب درگیری های خیابانی به سر می برند تا شاید، حاکمان آنان نیز مانند کشورهاییی چون مصر و تونس، زودتر از صحنه ی قدرت کناره گیری کنند

ایران به عنوان یکی از قدرت های منطقه، واکنش های حمایت گرانه ای از خود در قبال انقلاب مردمان بحرین، یمن و تا حدودی لیبی داشته است. اما چیزی که افکار عمومی ایران را آزار می دهد عدم حمایت از انقلاب مردم سوریه و حتی توطئه خواندن و اغتشاش گر خواندن انقلابون این کشور است.

در تازه ترین اظهارنظر، امروز وزیر خارجه ایران ، علی اکبر صالحی از استاندارد دوگانه ی امریکا و غرب در قبال انقلاب مردم بحرین و لیبی انتقاد کرد.

نگارنده معتقد است، هر فردی با هر عقیده ای، با خواندن چنین خبری، سئوالی در ذهنش نقش می بندد که " آیا رفتار دولت ایران در قبال انقلاب مردم سوریه عادلانه است؟"

بیشتر افراد پاسخ خود را با همان لفظی که جناب صالحی به کار برده اند، می دهند: استاندارد دوگانه!

بله! دولت ایران استاندارد دوگانه ای در برابر اعتراضات مردم مسلمان کشور سوریه پیش رو داشته است و از قرار معلوم این موضع در جای خود باقی خواهند ماند.

اما، دلایل زیادی برای حمایت ایران از انقلابیون سوریه وجود دارد که تعداد اندکی از آنها در ذیل می آید:

1- حکومت سوریه، حکومتی سکولار است و بر آمده از حزب بعث است، حزبی که تاریخ به ظلم سرانش و مخوف بودن کم نظیرش، اذعان دارد.

2- بشار اسد اجازه ی هیچ گونه فعالیت اسلامی در این کشور را نمی دهد تا جایی که در اصلاحاتی! که به تازگی اعمال کرده است، احزاب اسلامی از فعالیت منع شدند.

3- دولت بعثی سوریه گروه اخوان المسلمین را دشمن درجه ی یک خود می داند، تا جایی که هر آشوبی که در این کشور رخ می دهد به گردن این گروه انداخته می شود. چنانکه در ابتدای درگیری ها در سوریه، دولت آشوب ها را توطئه این گروه خواند.

4- مردم سوریه هم مانند مردم بحرین، لیبی و مصر و هر کشور دیگری مسلمان هستند و خواهان تشکیل دولتی برخواسته از رای خود ؛ آیا مردمی که در این کشور به بی رحمی کشته می شوند، از هم کیشان ما نیستد؟

5- متاسفانه برای اولین بار، مقامات ایرانی، اقدامان حق طلبانه ی مردم  سوریه را به "فتنه" تشبیه کردند، واژه ای که اول بار، طی ماههای پس از انتخابات ایران ، به شدت برجسته شد . اما سئوال این است، آیا به کار بردن کلمه ی "فتنه" و "فتنه گر" برای مردم انقلابیون سوریه، حاکی از خامی برخی سیاستمداران ایرانی نیست؟

کلام آخر اینکه "آدم یک سوزن به خود می زند، یک جوالدوز به دیگران" این ضرب المثل قدیمی حکایت از رفتار امروز ما دارد. چرا در حالی که آمریکا از قیام مردم بحرین حمایت نمی کند و همواره در تلاش است قیام مردم این کشور را "جعلی" بخواند و صرفاً با لفاظی های خاص خود، به دنبال جلب رضایت افکار عمومی است، ایران به حق، آن را رفتاری دو گانه می خواند اما در قبال رفتار وحشیانه ی سران سوری ، سکوت اختیار کرده که گویی در کشور همسایه غربی ایران، هیچ اتفاقی نمی افتد.

حق آن است که مسئولان ایرانی بیش از پیش به موضوع سوریه توجه کنند تا سیاست یک بام و دو هوا، بیش از این در  کشور، مصداق نداشته باشد.

روح الله سادات/ سرویس بین الملل پایگاه خبری تحلیلی انتخاب