arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۲۶۹۹۶
تاریخ انتشار: ۰۹ : ۱۴ - ۰۸ خرداد ۱۳۹۰

كشف يك بيماري امروزي در موميايي هاي باستان

گروهي از دانشمندان با بررسي موميايي هاي مصري دريافتند که سيستم آبياري مصنوعي در هزار و 500 سال قبل عامل شيوع يک بيماري انگلي امروزي بوده است.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : گروهي از دانشمندان با بررسي موميايي هاي مصري دريافتند که سيستم آبياري مصنوعي در هزار و 500 سال قبل عامل شيوع يک بيماري انگلي امروزي بوده است.

به گزارش انتخاب، محققان دانشگاه اموري به سرپرستي «کمپبل هيبز» با بررسي موميايي هاي مسير طولاني رودخانه نيل نشان دادند که چگونه تکنيک هاي قديمي آبياري مي توانند سبب افزايش توسعه بيماري انگلي «شيستوزومياز» شوند.

 اين بيماري انگلي که به دليل نبود آب سالم شيوع مي يابد حدود 200 ميليون نفر را در سال آلوده مي کند هرچند اين بيماري اغلب کشنده نيست اما مي تواند به کودکان آسيب هايي جدي وارد کند.

 «شيستوزومياز» توسط يک کرم انگلي که در بدن بعضي از انواع حلزون هاي ساکن آب شيرين زندگي مي کند ايجاد مي شود. اين انگل مي تواند از بدن حلزون ها خارج و وارد آب شود و افرادي را که پوست آنها با اين آب تماس پيدا مي کند آلوده کند.

اين آلودگي مي تواند سبب کم خوني، بيماري هاي مزمن، کاهش رشد، عقب ماندگي ذهني و بدشکلي اندام ها شود. همانند مالاريا، شيستوزومياز نيز از جمله بيماري هاي انگلي است که بيشترين آسيب هاي اجتماعي- اقتصادي را به دنيا وارد مي کند.

از دهه دوم قرن بيستم ردهايي از اين بيماري در موميايي هاي منطقه رودخانه نيل کشف شد اما تنها در سال هاي اخير امکان بررسي آنتي ژنها و پادتن هاي اين بيماري در بعضي از افراد فراهم شد.

در اين تحقيق جديد، دانشمندان نمونه هاي بافت خشک دو جمعيت ساکن «نوبيون» در ساحل نيل را بررسي کردند. جمعيت اول «کولوبنارتي ها» نام دارند که هزار و 200 سال قبل زندگي مي کردند. در اين دوره تاريخي، ارتفاع رود نيل به حداکثر سطح خود رسيد و هيچ شاهدي در خصوص اينکه در آن زمان از سيستم هاي آبياري استفاده مي شده است در دست نيست.

براساس اين گزارش، جمعيت دوم، ساکن وادي حلفا بودند که حدود هزار و 500 سال قبل در مناطق جنوبي تر نيل سکونت داشتند.

در دوره زندگي اين جمعيت، سطح متوسط رودخانه در حداقل قرار داشت و بررسي هاي باستان شناسي نشان مي دهند که مردم اين منطقه از کانال هاي آبياري براي کشاورزي استفاده مي کردند.

نتايج اين تحقيقات حاکي از آن است که 25 درصد از نمونه هاي بافت جمعيت والي حلفا به شيستوزومي آلوده بودند درحالي که تنها 9 درصد از بافت هاي مربوط به موميايي هاي جمعيت کولوبنارتي آلودگي به اين انگل را نشان دادند.

به گفته اين محققان، آبهاي راکدي که در کانال هاي آبياري جمع آوري مي شوند زيستگاه مناسبي براي حلزون هاي ميزبان انگل شيستوزومي هستند.
نظرات بینندگان