یکی از اساتید نقل می کرد، دوران جوانی امام خمینی بود، ایشان به قم برای تحصیل و تدریس آمده بودند و هنوز به مقام مرجعّیت نرسیده بودند.
روزی یک نفر قلدر به مدرسه فیضّیه آمد و شروع کرد به عربده کشیدن و به طلبه های اندک مدرسه فیضیّه بد گفتن ، با توجه به اینکه زمان رضاخان بود و افراد ضدّ آخوند از طرف رضاخان حمایت می شدند.
در این هنگام که طلبه ها خود را از گزند آن شخص عربده کش ، کنار می کشیدند دیدم امام خمینی (ره ) نزد او رفت و نهیبی بر سر او کشید و یک کشیده محکم به صورت او زد
به طوری که برق از چشمان او پرید، شرمنده شد و با کمال خجالت سر به پائین انداخت و از مدرسه بیرون رفت .
شجاعت حسيني و حلم حسني داشتي
انساني خود ساخته درقرن حاضر بودي
رحمت خدا برتوباد