چين هنوز، زير سايه ميدان "تيانانمن"

چین هنوز نتوانسته است خود را از زیر سایه حوادث این سال خارج کند.

به گزارش سرویس بین الملل پایگاه خبری تحلیلی "انتخاب"؛ بسیاری از جوانانی که ان سال در چین به دنیا امدند به سبب ممنوعیت موضوع سرکوب تظاهرات دانشجویان طرفدار دموکراسی در میدان تیانانمن هیچ چیزی از اینکه رهبران چین به ارتش ازادیبخش خلق دستور دادند با تانک و مهمات جنگی این میدان را از وجود شهروندان غیرنظامی پاکسازی کنند ، نمی دانند.

اگرچه حزب کمونیست توانسته است این شقاوت را ضمیر جمعی مردم خود پاک کند ، اما حوادث ان سال هنوز هم سایه بلند و سنگین خود را روی سیاست نخبگان انداخته است.

پری لینک، استاد مطالعات شرق آسیا در دانشگاه پرینستون گفت بیشتر جوانان چینی چیزی درباره رویدادهای سال 1989 نشنیده اند و اگر هم شنیده باشند معمولا نسخه تحریف شده از این رویدادها را شنیده اند اما در ذهن رهبران چین (این قتل عام) همچنان مسئله ای ازار دهنده باقی مانده است.

برغم اینکه جامعه چین بطور کلی اطلاع زیادی از اهمیت رویدادهای سال 1989 ندارد ، سالگرد چهارم ژوئن در سال های اخیر با قدرت نمایی سنگین دولت و دستگاههای امنیتی چین مورد توجه قرار گرفته است.

 افزود هر کسی که جزو ناراضیان و فعالان سیاسی تلقی شود در بازداشت یا حصر خانگی قرار می گیرد و کنترل رسانه ها و کنترل های امنیتی نیز شدت یافته است و خود میدان تیانانمن نیز عملا با حضور گسترده نیروهای پلیس رسمی و لباس شخصی و افسران شبه نظامی قفل می شود.

امسال انتظار می رود سالگرد این حوادث با واکنش بسیار هوشیارانه تر نیروهای امنیتی مواجه شود که علت ان نیز سرکوب ادامه دار فعالان مدافع حقوق بشر ، وکلا و ناراضیان است که از دید گروههای حقوق بشر شدیدترین سرکوبگری از سال 1989 تاکنون محسوب می شود.

دعوت های ناشناس اینترنتی برای یک انقلاب یاسمن مسالمت امیز برای دموکراسی در چین ، که از قیام های مردمی کشورهای خاورمیانه الهام گرفته است ، ظاهرا علت اصلی موج کنونی دستگیری ها و ناپدید شدن افراد است که تاکنون دهها فعال گرفتار ان شده اند.

اعتراضات میدان تیان‌آن‌من (۱۹۸۹ میلادی)

اعتراضات میدان تیان‌آن‌من در ۱۹۸۹ (نام‌های دیگر: کشتار میدان تیان‌آن‌من یا قتل عام ۴ ژوئن یا واقعهٔ ۴/۶) به مجموعه‌ای تظاهرات اعتراضی در میدان تیان‌آن‌من شهر پکن، جمهوری خلق چین اطلاق می‌شود که به رهبری دانشجویان و از ۱۵ آوریل ۱۹۸۹ تا ۴ ژوئن همان سال ادامه داشتند.

دانشجویان در این واقعه به ناپایداری اقتصادی چین و سرکوب‌های حزب کمونیست و فساد دولتی اعتراض کردند. جنبش دموکراسی چین (که سازمانی نیم‌بند است) در این اعتراضات نقش داشت. این اعتراضات با نیروهای مسلحی که توسط حکومت به پکن فرستاده شدند شدیداً سرکوب شد.این اعتراضات که با حضور بیش از صدهزار نفر برگزار شد نهایاتا با قتل ۳۰۰۰ دانشجو سرکوب گردید