سند احمدی نژاد علیه ناطق نوری کجاست؟

سفیر: اگر رئیس جمهور در همین یک مورد جفایی که به یک مسلمان روا داشته از مقام خود استعفا دهد و برای طلبیدن حلالیت از حجت الاسلام و المسلمین ناطق نوری و سایر افرادی که در این ۶ سال بدون سند و مدرک آماج تهمت قرار داده است تلاش نماید و به استغفار بپردازد، به سیره نبوی عمل کرده است.

محمود احمدی نژاد در نشست خبری اخیر خود در پاسخ به سئوالی مبنی بر اینکه شنیده شده اسناد جریان انحرافی به شما تحویل شده است؟ گفت: اگر اسنادی وجود داشت این همه سر و صدا بوجود نمی آمد.

این بخش از اظهارات رئیس جمهور مبین اعتقاد وی به بیان مطالب مستند می باشد در حالیکه به زعم بسیاری از صاحبنظران و آگاهان به مسائل سیاسی ایران سابقه اظهارات محمود احمدی نژاد خلاف این گمانه را نشان می دهد که از جمله این موارد می توان به مناظره تلخ و تاریخی ۱۳ خرداد ۱۳۸۸ میان وی و میرحسین موسوی اشاره کرد.

احمدی نژاد در آن مناظره که نمی توان دفاع شایسته و منطبق بر اصول اسلامی و موازین شرعی و قانونی از بسیاری از مطالب طرح شده از سوی طرفین داشت بدون ارائه هیچ سند و مدرکی اتهاماتی را متوجه برخی افراد از جمله رئیس دفتر بازرسی رهبر معظم انقلاب و فرزندان ایشان مطرح کرد و مدعی شد فرزند حجت الاسلام و المسلمین ناطق نوری دارای ثروتی میلیاردی است و یا اینکه با طرح این سوال که خود اقای ناطق نوری چگونه زندگی می کند قصد القای این شبهه را داشت که رئیس دوره چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی دارای زندگی اشرافی و تجملاتی می باشد.

محمود احمدی نژاد که زمان بیان این اتهامات متصدی ریاست جمهوری دوره نهم نیز بود برای اثبات ادعاهای خود هیچ سند و مدرکی را نه تنها به عموم مردم بلکه به قوه قضائیه و سایر مراجع ذیصلاح ارائه نداد و از این رو این ادعا و تهمت به مثابه سایر اظهارات مشابه رئیس جمهور به عنوان میزان صداقت و عدالت رئیس جمهور مورد سنجش و قضاوت همگان قرار گرفته است .

در این خصوص حضرت امام خمینی (ره) در نامه تنفیذ حکم ریاست جمهوری دوره دوم حضرت آیت الله خامنه ای در ۱۳/۶/۱۳۶۴ به صراحت چنین می فرمایند:

"رئیس جمهور محترم باید توجه داشته باشند که در پیشگاه مقدس حق - جل و علا -واقع است و آنچه بر او از خطرات قلبی و تمایلات سری تا اعمال معلن و مخفی می گذرد، در حضور حق است و چیزی را نتوان از او - جل و علا - پنهان کرد، هرچنداز خلق خدا پنهان باشد. و باید توجه نمایند که در مقامی هستند که یک جمله اوگاهی مومنی را ساقط کرده و متعهدی را از بین می برد، و یا غیرصالحی را به مقامی که شایسته آن نیست می رساند؛ گاهی یک سخنرانی او، جمهوری اسلامی و کشوررا نور می بخشد و گاهی بعکس . مقام خطیر است و خطر بزرگ ، به خدا باید پناه بردو از او استمداد کرد. همه دست اندرکاران - بویژه رئیس جمهور - باید از چاپلوسان دغلباز و زبان بازان حیله گر بر حذر باشند و مشاوران خود را از اشخاص سابقه دار که تعهدشان قبل از انقلاب مشهود بوده است ، انتخاب کنند. بسا که منحرفان و منافقان ،خود را با ظاهری آراسته به تقوا جا بزنند و با دست ما به اسلام و کشور اسلامی صدمه زنند."

حال با چنین توصیه ای از سوی بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران؛ آیا بجا نیست عدالت و صداقت رئیس جمهور که در قانون اساسی سوگند کرده است خود را وقف ترویج دین و اخلاق نماید و از حرمت اشخاص حمایت کند به چالش کشیده شود و از وی سوال شود بر مبنای کدام حکم قضائی و تکلیف قانونی در مقابل میلیون ها بیینده سیمای جمهوری اسلامی به یک شهروند و خانواده اش تهمت زده است؟

هر چند رهبر معظم انقلاب در خطبه های نمازجمعه بیست و نهم خرداد ۱۳۸۸ مدبرانه از سوابق و سلامت نفس حجت الاسلام و المسلمین ناطق نوری دفاع کردند اما در ادامه همان بیانات ارزشمندشان توقع از رئیس جمهور مبنی بر ترتیب اثر دادن به تذکرات معظم له را گوشزد کردند، تذکری که محمود احمدی نژاد همچنان از آن سر باز می زند.

آقای رئیس جمهور باید صادقانه اعتراف کند در آن تهمت هیچ سندی نداشته است و لذا اگر در همین یک مورد جفایی که به یک مسلمان روا داشته از مقام خود استعفا دهد و برای طلبیدن حلالیت از حجت الاسلام و المسلمین ناطق نوری و سایر افرادی که در این ۶ سال بدون سند و مدرک آماج تهمت قرار داده است تلاش نماید و به استغفار بپردازد، به سیره نبوی عمل کرده است که در آخر لحظات عمر با برکت خود با حضور در ملا عام از مسلمین حلالیت طلبید و صادقانه خود را آماده قصاص در برابر ادعای یک مسلمان نمود.