پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : از نکات مهم، يکي هم آن است که حضرت رضا(ع) اگر در يکي از بستگان خويش، خلاف و انحرافي را در مسائل اخلاقي يا سياسي يا اعتقادي مي ديد، تذکر مي داد، انتقاد مي کرد، موضع مي گرفت و صرف خويشاوندي باعث نمي شد که آن حضرت، از تذکر و نهي از منکر و داشتن موضع خودداري کند.بستگان آن حضرت هرگز نمي توانستند از خويشاوندي با او سؤ استفاده کنند، چون حضرت اين اجازه و مجال را به آنان نمي داد. حتي بعضي را طرد مي کرد و افشا مي نمود تا امر بر مردم مشتبه نشود و مردم بدبين نشوند و خلاف هاي آنان را به حساب امام نگذارند. به برخي از اين گونه برخوردها اشاره مي شود:ياسر، خادم آن حضرت روايت مي کند: «زيد بن موسي، برادر امام رضا(ع) در مدينه خروج کرد دست به کشتار و آتش سوزي (در خانه هاي بني عباس) زد. از اين جهت به «زيدالنار» معروف بود. مأمون کساني را پي او فرستاد. او را گرفتند و پيش مأمون آوردند. مأمون گفت: او را پيش امام رضا(ع) ببريد.
چون او را نزد آن حضرت آوردند، حضرت به او فرمود: اي زيد! آيا سخن سفلگان کوفه مغرورت کرده است که گفته اند: فاطمه(س)چون عفاف ورزيد، خداوند، ذريه او را بر آتش حرام کرد؟ اين سخن فقط درباره حسن و حسين(ع) است. اگر خيال مي کني که گناه کني و وارد بهشت شوي و موسي بن جعفر(ع) هم که اطاعت خدا را کرده وارد بهشت شود، پس با اين حساب، تو نزد خدا گرامي تر از موسي بن جعفر(ع) هستي؟! به خدا سوگند، هيچ کس به پاداش خدا نمي رسد مگر با طاعت او. اگر خيال مي کني که تو با معصيت خدا به پاداش مي رسي، گمان بدي کرده اي! ...
زيد گفت: من برادر تو و پسر پدرت هستم.
حضرت فرمود: تو تا وقتي برادر مني که خداي متعال را اطاعت کني. نوح به خدا عرض کرد: پسرم از خانواده من است و وعده تو راست مي باشد. خداوند فرمود: اي نوح! او از خاندان تو نيست، او عمل غيرصالح است: «يا نوح انه ليس من اهلک انه عمل غير صالح» (هود / 46 )؛ خداوند او را به خاطر معصيتش از خاندان نوح اخراج کرد.ملاحظه: مي بينيم که حضرت با برادرش که دست به ارتکاب خلاف زده، اين گونه برخورد تند مي کند تا هم موضع خود را روشن کرده باشد، هم خطاي انديشه برادر را گوشزد کند و هم «ملاک»ها را بيان نمايد.
منبع: بحارالانوار، ج 49 ، ص 221 - 216
