«شعبون بی‌مخ» در سال 1300 ه.ش در محله سنگلج تهران در یک خانواده پرجمعیت (13 خواهر و برادر) متولد شد. وی طی چهار سال تحصیل در مقطع ابتدایی به سبب شرارت از چندین مدرسه اخراج شد و سرانجام ترک تحصیل نمود.
در جریان وقایع 15 خرداد 1342، جعفری با اوباش همراهش به خیابانها ریختند و به ایجاد رعب و وحشت کردند. حضور او در چنین روزهایی آنچنان زننده بود که وزارت اطلاعات و امنیت کشور خواهان آن بود که هرچه کمتر در محافل ظاهر شود. از دیگر اقدامات وی برگزاری مراسم روضهخوانی در دهه ماه محرم در تکیه دباغخانه بود که هزینه آن را هرساله از ساواک دریافت میکرد.
در جریان مبارزات انقلابیون با شاه، جعفری احساس خطر کرد و به اسرائیل گریخت ولی مجدداً به ایران بازگشت و همزمان با خروج شاه از کشور به ژاپن رفت. از ژاپن نیز به آلمان، اسرائیل، فرانسه، انگلیس و ترکیه رفت.
در ترکیه با گروه ارتشبد آریانا و بر علیه حکومت جمهوری اسلامی به فعالیت پرداخت و دو نامه این ژنرال فراری را برای دو سرکرده رژیم صهیونیستی؛ اسحاق رابین و غوری ناکیس- از ژنرال‌های اسرائیلی و رئیس بخش مهاجرت آژانس یهود برد. آخرین شغل وی، حمل و نقل مشروبات الکلی برای شرکتی در ایالت کالیفرنیا بود و سرانجام در روز ۲۸ مرداد ۱۳۸۵در سالگرد کودتای ۲۸ مرداد در شهر لس آنجلس جان خود را از دست داد.
