پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
کیهان در سرمقاله خود با عنوان«شکار کاشمر و دست های دیجیتال » نوشت:
*بلند پایگان سرویس جاسوسی سیا حالا حالا ها باید در خماری این سؤال غوطه ور بمانند که هواپیمای جاسوسی فوق مدرن «آرکیو- 170» آنها چگونه شکار «جنگال» ایران شد؟ شکار که نه، گویا این پهپاد رادار گریز و رام ناشدنی را «جلد» کرده و به زمین نشانده اند. اگر پدافند ایران، آرکیو170 آمریکایی - جانور قندهار- را منهدم کرده بود، آن قدر آزاردهنده نبود که الان هست. شوکی که به واسطه این ماجرا، عرض و طول ساختار اطلاعاتی و جنگ سایبری آمریکا را درنوردیده، غریب و کم سابقه است. جنگال (جنگ الکترونیک) ایران، هم توانسته ارتباط پهپاد (پرنده هدایت پذیر از دور) را با پایگاه اصلی درافغانستان- شیندند- قطع کند، هم هدایت راداری آن را در اختیار بگیرد و هم ظاهراً سیستم خود انهدامی آن را از کار بیندازد.
*می پذیریم که آمریکا و متحدان انگلیسی- اسرائیلی آن به طرز بی سابقه ای غافلگیر شده باشند. سیا، موساد و ام آی6 از دو سال پیش وارد فاز تازه ای از جنگ اطلاعاتی- امنیتی با ایران شدند. در همین دو سال چند تن از دانشمندان هسته ای ایران را سبعانه در کنار همسر ترور کردند و لابد به خاطر اینکه وسط خیابان توانسته اند بمب به خودرو شهید شهریاری بچسبانند، به یکدیگر تبریک هم گفتند!
*اما «شکار کاشمر» همه قدرت غافلگیرکننده اطلاعاتی- نظامی و سایبری ایران را بازگو نمی کند. هنوز پژواک خبری که دو هفته پیش مانند انفجار توپ در آمریکا صدا کرد، فروکش نکرده است. شبکه ای .بی.سی آمریکا همین دو هفته پیش از قول مقامات ارشد فعلی و سابق سازمان سیا تأیید کرد که گزارش چند ماه قبل ایران و حزب الله مبنی بر شکار 12 جاسوس CIA واقعیت داشته است. حالا خبر شاهکار تازه ایرانی، قوز بالای قوز می شود؛ یا به اصطلاح ایرانی «سپلشت»! فهرست غافلگیری های آمریکا و دو متحد اسرائیلی- انگلیسی آن به همین جا ختم نمی شود. اما پیش از مرور دنباله این فهرست، باید نکته ای را متذکر شد. غربی ها اصطلاحی دارند به نام «بازی». آنها تا همین یکی دو دهه پیشتر، چالش های موجود بر سر راه خود را به چشم بازی می دیدند. چارچوب و ابعاد و زمینی برای آن می چیدند، محاسبه و پیش بینی و برآورد می کردند، از کنار گود می نشستند، غافلگیر می کردند، ضربه می زدند و هیجان گلادیاتوربازی را از حاشیه ای امن تجربه می کردند. اما چالش هایی که از جانب جبهه مقاومت اسلامی به رهبری ایران متوجه جبهه استکبار شده، به غایت پیش بینی ناپذیر، رادارگریز و «ابعادناپذیر» می نماید. اکنون این دشمن نیست که زمین و زمان و قواعد به اصطلاح بازی را تعیین می کند. حریف در این میدان نه تنها طعمه منفعل نیست بلکه بارها به نحوی غافلگیرکننده طرف مهاجم را به دام می کشد و از جایی که گمان نمی برد، ضربه ای دردآور و فلج کننده بر پیکر وی وارد می کند.
