فتوای رهبرانقلاب چراغی برای‌رهایی واشنگتن

یک پایگاه تحلیلی آمریکایی فتوای رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران علیه سلاح‌های هسته‌ای را حجتی بر عدم جنگ‌طلبی این کشور و آن را چراغی روشن برای رهایی واشنگتن از ظلمت و نادانی می‌داند.

به گزارش انتخاب به نقل از فارس، پایگاه تحلیلی کهنه سربازان آمریکایی «وترنز تودی» در مقاله‌ای به قلم "اسماعیل سلامی”، می‌نویسد: فتوایی که "آیت‌الله سید علی خامنه‌ای”، رهبر جمهوری اسلامی، مبنی بر ممنوع کردن تولید، تکثیر و استفاده از بمب هسته‌ای صادر کرده است، نقطه عطفی سیاسی در تاریخ ایران محسوب خواهد شد. نقطه عطفی که ملت اسلامی را از تهدید و توطئه‌های خارجی مشابه نجات خواهد داد.

*  همه به نتایج مذاکرات خوش‌بینند

گفتگوهای اخیر گروه پنج به علاوه یک، که از سوی مقامات آمریکایی به صورت "قدمی روبه جلو” توصیف شد و "کاترین اشتون”، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا، آن را "سازنده و مفید” نامید، در فضایی پر از خوش‌بینی ناشی از فتوای ذکر شده برگزار شد. گرچه ده ساعت گفتگو بین ایران و شش قدرت جهانی از قرار معلوم هیچ نتیجه ملموسی نداشته است، دو طرف گفتگوها را با حال و هوایی ناشی از خوش‌طبعی و فضایی مملو از احساسات مثبت تمام کردند. علاوه بر آن، به نظر می‌رسید که دو طرف برای پایان بخشیدن به بحث‌های طولانی مدتی که با لجبازی غرب سال‌ها کش آمده بود مصمم هستند.

برخی از مقامات ایرانی اظهار امیدواری و خوش‌بینی کرده‌اند که دور بعدی گفتگوها که قرار است در 23 می در بغداد انجام شود به نتیجه برسد.

"مهمان‌پرست”، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، به گزارشگران در زاگرب، کرواسی، گفت: "در مورد مذاکرات آینده خوش‌بین هستیم و از طرف‌های دیگر گفتگو می‌خواهیم به سخنانشان جامه عمل بپوشانند”.

عینک بدبینی غرب سایه تیره‌ای را بر برنامه انرژی هسته‌ای ایران افکنده بود و تلاش‌هایی بلندمدت انجام دادند تا به همه تلقین کنند که ایران به دنبال برنامه سلاح‌های هسته‌ای است.

*  ایران نه تنها متجاوز نبوده که قربانی تهاجم هم بوده است

حتی اگر هم این‌طور باشد، هیچ دلیلی برای این‌که باورکنیم که ایران به دنبال تولید سلاح‌های هسته‌ای است وجود ندارد، زیرا هیچ‌گونه مدرکی دال بر انجام این قضیه از سوی ملت ایران مشاهده نشده است. علاوه بر این، تاریخ معاصر ثابت کرده است که ایران هیچ‌وقت کشوری متجاوز نبوده؛ برعکس، قربانی خشونت و تجاوز بوده است. در دوران جنگ ایران و عراق در سال 1983، عراقی‌ها از گاز خردل استفاده کردند، و در مارس 1984، از "تابن” استفاده کرد، عامل اعصابی که اولین بار بود در جنگ از آن استفاده می‌شد. رژیم فاسد "صدام حسین” به استفاده از سلاح‌های شیمیایی تا پایان جنگ در آگوست 1988 ادامه داد، که تخطی از پروتکل 1925 ژنو مبنی بر استفاده از سلاح‌های شیمیایی محسوب می‌شد. آن‌ها همچنین از عامل اعصاب "سارین” استفاده کردند.

* رژیم عراق در جنگ با ایران استفاده گسترده‌ای از سلاح‌های شیمیایی کرد

در مارس 1986، "خاویر پرز دکوئیار” دبیرکل سازمان ملل، رسماً اعلام کرد که عراق از سلاح‌های شیمیایی علیه ایران استفاده کرده است، اظهارات او بر اساس گزارش چهار کارشناس ابزار جنگی شیمیایی بود که در فوریه و مارس 1986 از سوی سازمان ملل به ایران فرستاده شده بودند. نتیجه گزارش این بود: "نیروهای عراقی از سلاح‌های شیمیایی علیه نیروهای ایرانی استفاده کرده‌اند”؛ سلاح‌هایی که استفاده شده بود هم گاز خردل و هم گاز اعصاب داشتند. در گزارش اضافه شده بود که "استفاده از سلاح‌های شیمیایی به نظر می‌رسید که در سال 1981 گسترده‌تر از سال 1984 بوده است”. ولی، رژیم "صدام حسین” تلاش‌های آشکارا بیهوده‌ای را در جهت انکار این گزارش انجام داد؛ گرچه، سیل قربانیان شیمیایی، که به شدت زخمی شده بودند، از ایران به اروپا به منظور دریافت کمک‌های پزشکی چیزی نبود که رژیم عراق بتواند به راحتی انکار کند.

* بسیاری از ایرانیان در اثر گاز خردل یا عامل اعصاب کشته شدند

در سال 1984،‌ عراق به عنوان اولین کشوری که از عامل اعصاب در جبهه‌های جنگ استفاده کرده است نام خود را ثبت کرد. حدود 5500 ایرانی در اثر این عامل اعصاب بین مارس 1984 تا مارس 1985 کشته شدند. "تابن” ظرف چند دقیقه انسان را می‌کشد. همچنین، بیش از 16000 ایرانی در اثر عامل سمی تاول ناشی از گاز خردل بین آگوست 1983 و فوریه 1986 کشته شدند.

علی‌رغم تمام این جنایات جنگی غیرانسانی که حکومتی که با کودتا بر سر کار آمده بود و از سوی آمریکا پشتیبانی می‌شد، مرتکب شد، جمهوری اسلامی هیچ‌گاه عمل مشابهی حتی به منظور انتقام مرتکب نشد.

* صدام مواد اولیه ساخت سلاح‌های شیمیایی را از کجا می‌آورد؟

این قضیه واقعاً دردناک است در واقع، دولت آمریکا حمایت اطلاعاتی، مالی و نظامی‌اش را پشت رژیمی گذاشت که می‌دانست در اعمال شیطانی و فتنه در دنیا حرف اول را می‌زند. در سال 1982، دولت آمریکا شروع به فراهم آوردن وسایل نقلیه دومنظوره برای این رژیم کرد مثل کامیون‌های سنگین، آمبولانس‌های زرهی و البته مواد لازم برای تولید سلاح‌های شیمیایی.

* آمریکا از نظر مالی و تسلیحات و مشاوره‌ای به عراق کمک می‌کرد

"رونالد ریگان”‌ اعلام کرد که آمریکا "نمی‌تواند به عراق اجازه دهد که در جنگ با ایران بازنده شود”؛ و این‌که "هرکاری که لازم باشد انجام خواهد داد تا مانع باختن عراق در جنگ با ایران شود”. بعد "ویلیام کیسی” رئیس سیا شخصاً هدایت تلاش‌ها برای "حصول اطمینان از این‌که عراق به اندازه کافی سلاح‌های نظامی، تسلیحات و وسایل نقلیه دارد تا از باختن این کشور در جنگ ایران و عراق ممانعت کند” به عهده گرفت. در پی دستورالعمل مخفی تصمیم‌گیری امنیت ملی، آمریکا فعالانه از تلاش‌های جنگی عراق حمایت کرد: از طریق کمک‌های مالی میلیارد دلاری، دادن اطلاعات نظامی و مشاوره جنگی به عراقی‌ها، همچنین کنترل شدید کشورهای جهان سوم برای فروش سلاح به عراق برای حصول اطمینان از این‌که عراق جنگ‌افزار موردنیازش را در دست دارد. آمریکا همچنین نظرهای مشورتی عملی و راهبردی به عراق در مورد استفاده از دارایی‌هایش در دوران جنگ داد. مثلاً، در سال 1986، رئیس‌جمهور ریگان پیامی مخفی برای "صدام حسین” فرستاد مبنی بر این‌که عراق باید به حملات هوایی و بمباران ایران شدت ببخشد. این پیام را "جورج اچ دبلیو بوش”،‌ معاون رئیس‌جمهور، با "مبارک”، رئیس‌جمهور مصر، در میان گذاشته بود، که او هم به نوبه خود آن را به "صدام حسین” رسانده بود. نظرهای مشورتی راهبردی در باب عملیات نظامی مشابهی از طریق جلسات با رؤسای کشورهای اروپایی و خاورمیانه به "صدام حسین” می‌رسید (به نقل از اعلام دادگاه قسم‌خورده مسئول سابق شورای امنیت ملی، "هوارد تیچر” به تاریخ 31/1/95 در رابطه با دروازه عراق).

* آمریکا چگونه می‌تواند از فتوای تحریم سلاح‌های هسته‌ای استفاده کند؟

وترنز تودی در بخش پایانی مقاله خود می‌نویسد: به نظر می‌رسید که امید کمی وجود دارد تا گفتگوهای آینده نتایج درخشانی داشته باشند مگر در صورتی که آمریکا کوتاه بیاید، دشمنی‌اش با جمهوری اسلامی را تمام کند، بیماری بدبینی‌اش را کنار بگذارد و اذعان کند که ایران به دنبال برنامه تولید سلاح‌های هسته‌ای نیست. فتوای رهبر انقلاب اسلامی را به خوبی می‌توان چراغ روشنی برای واشنگتن تلقی کرد چراغی که از طریق آن می‌توان راهی برای رهایی از ظلمت و نادانی یافت.