نگاهي به ليست بازيگران پروژه جديد فرهادي

حالا اخبار جديدي از پروژه در دست انجام اصغر فرهادي بزرگ مي‌رسد، پروژه‌يي كه ظاهرا نامش بازگشت است و در ماه اكتبر و همان ميانه مهرماه خودمان در پاريس كليد خواهد خورد. يكي از خبرها حضور علي مصفا در اين فيلم است.

خبري كه شايد ظاهرا ساده باشد، اما با كمي دقت در شكل بازي علي مصفا و شمايل رفتاري ذاتي او كه در فيلم‌هايي كه ساخته هم بسيار خود را نشان مي‌دهد، مي‌توان حدس زد كه فيلمنامه فرهادي به سوي درام پر تعليقي پيش رفته كه حضور جنس بازي مصفا و خونسردي ذاتي‌اش در بازي و تمپوي پايين رفتاري‌اش قرار است اين كشش و تعليق را دروني سازد.

يعني مي‌توان حدس زد كه فيلمنامه جديد فرهادي از فيلم‌هاي قبلي‌اش هم روانكاوانه‌تر است، چون خصلت ذاتي روانكاوانه بودن فيلم مبتني بر جزييات و عدم برون‌ريزي رفتاري كاراكتر است. و راستش فرهادي در شناخت و پرداخت اين هر دو، يعني روانكاوي و جزييات، به شكل غبطه برانگيزي استاد است. بنا بر اينها حضور علي مصفا در اين فيلم به عنوان بازيگر خبر بسيار لذت‌بخشي است و انتظار ساخته شدن و ديدن فيلم فرهادي را دوچندان مي‌كند.

خبر ديگر هم تغييري در ليست بازيگران ديگر فيلم است. قرار بود يكي از نقش‌هاي اصلي را ماريون كوتيار بازي كند كه ظاهرا به دليل تداخل زماني با پروژه‌يي ديگر، جايش را به برنيس بژو داده است. اگر چه ماريون كوتيار بازيگري به مراتب شناخته شده‌تر است و در فيلم‌هاي ارزشمند بسياري بازي‌اش را ديده‌ايم، و بژو با فيلم آرتيست، سال گذشته تازه قدم به ميدان شناخته شدگي نهاد، اما اين نكته يكي از هوشمندي‌هاي فرهادي است كه بايد به آن اعتماد كرد.

فرهادي توانايي عجيبي در ديدن ذهني بازيگرش در محصول نهايي و روي پرده، پيش از حتي گريم شدن بازيگر و شروع توليد دارد. شم غريبي كه گاهي دست روي كمتر شناخته شده‌ها مي‌گذارد و موجب مي‌شود مخاطب فكر كند شايد مي‌شد گزينه‌يي بهتر از اين هم پيدا كرد.

اما وقتي محصول را مي‌بيني، شك نمي‌كني كه از اين بهتر نمي‌شده و اين انتخاب، بهترين بوده است.

از طرف ديگر حضور طاهار رحيم، بازيگري كه با فيلم يك پيامبر [ يا يك پيشگو ] ساخته ژاك اوديار به عالم سينما معرفي شد و جدي گرفته شد و جنس بازي‌اش نشان مي‌داد اين بازيگر محصولي تركيبي از ريشه‌يي اشراقي / شرقي و زندگي در محيط غرب است، يعني همان نكته و اشاره‌يي كه لابه‌لاي خود فيلم اوديار هم قابل رويت بود. اين حرف‌ها شايد خيلي حرف‌هاي جدي‌اي براي مخاطب در زماني حدود يك ماه پيش از توليد فيلم جديد فرهادي نباشد، اما براي من آنقدر هيجان‌انگيز است كه نمي‌توانم ننويسمش.