وزیر امور خارجه رئیس جمهوری که سرهنگ نیست!

کسانی که با تاریخ سیاسی ایران آشنا هستند از فرازها و نشیب های سیاست خارجی کشور در ادوار مختلف به خوبی آگاهند. پیشینه قریب دویست ساله منصب وزارت امورخارجه چه قبل و چه بعد از مشروطه مملو از اسامی کسانی است که هر یک به زعم و ادعای خود بیش و کم به دفاع از منافع ملی کشور پرداخته اند. علی الخصوص فهرست بلند بالای وزاری امورخارجه ایران در دوره های پس از مشروطه شامل نام های بزرگ و بعضا پرطمطراقی است که حتی امروز خاطرات تصدی آنها بر تارک دستگاه دیپلماسی کشور ورد زبان کارکنان وزارت امورخارجه است. اما آنچه مسلم است در دوره ی پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی هیچگاه چالش های همچون نوپایی قیام مردمی سال 1357 که با شعار استقلال از شرق و غرب به پیروزی رسید و رخدادهایی نظیر وقوع جنگ تحمیلی هشت ساله ، اوضاع پیچیده منطقه ای ، تحریم های بین المللی و دفاع از حقوق ملت ایران برای استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای یکجا و در طول حدود سه دهه کشور عزیزمان را مورد تهدید قرار نداده است.

امروزه شاهد اوج گیری این شرایط در رویارویی تمام عیار دشمنان این مرز بوم با ماهیت استقلال طلب کشورمان هستیم و این امر هوشیاری بیش از پیش مردم و تمامی دست اندرکاران و مسئولان کشور در سطوح مختلف را ایجاب می نماید. پرداختن به جزئیات و دلایل ایجاد شرایط اخیر برای کشور مجال دیگری را می طلب اما بی تردید همگان بر این امر اذعان دارند که در طول دهه های گذشته هیچگاه چنین وضعیت بغرنج و پیچیده ای در عرصه های بین المللی برای کشور وجود نداشته است.

پس از انتخابات گذشته که در آن حجت الاسلام دکتر حسن روحانی با شعار اعتدال به پیروزی رسید و به یمن اقبال مردمی هدایت مدیریت اجرایی کشور را به دست گرفت بسیاری از ناظران داخلی و بین المللی با اشاره و تاکید بر نماد انتخاباتی او انتظار دارند که شاکلید او قفل های مستحکم بسته شده بر عرصه سیاست خارجی کشور را یکی پس از دیگری باز نماید.

در این میان به نظر می رسد فراهم شدن فضای لازم برای گشایش قفل های متعدد مذکور در ابتدا نیازمند گره گشایی و زدودن فضای پیچیده و مسمومی است که پیرامون نام ایران اسلامی را فرا گرفته است و بدون شک فردی که در این دوره برای هدایت سکان دستگاه دیپلماسی کشور به مجلس شورای اسلامی معرفی شده دارای چنین توانی است. به عبارت دیگر قبل از اینکه کلید قفل گشای روحانی در حوزه سیاست خارجی کارساز باشد ظرافت و دقتی لازم است تا گره های کور و مبهمی که طی سال های گذشته این عرصه را احاطه کرده و مجال کمترین تحرکی را از کشور گرفته باز شود.

بدنه کارشناسی و مدیریتی کشور در عرصه سیاست خارجی شناخت بسیار خوبی از دکتر محمد جواد ظریف و توانایی های او دارد اما بیانات روز سه شنبه وی در مجلس شورای اسلامی به همه مردم و نمایندگان ایشان نشان داد که وی نه تنها به خوبی و در عالی ترین سطوح به این عرصه تسلط دارد بلکه از دانش کافی و لازم برای تحقق اهداف کشور در این حوزه برخوردار است. در عین حال شناخت میدانی و عملیاتی او باعث خواهد شد که در کوتاهترین زمان و با کمترین هزینه ممکن کشتی دفاع از منافع ملی کشور در عرصه های بین المللی به ساحل مقصود برسد.

کشتی که سکان آن تاکنون در دست پزشکان و مهندسان بود و برای نخستین بار در تاریخ انقلاب اسلامی و شاید نادر در پیشینه سیاست خارجی کشور به دست اهلش سپرده خواهد شد. این بار قرار است پس از اخذ رای اعتماد از مجلس شورای اسلامی یک فرد تحصیلکرده در رشته مرتبط و با اتکا به تجارب ارزشمند و بهره گیری از مزیت های بیشماری نظیر هوش و نبوغ خدادای و سخنوری مثال زدنی هدایت آن را بر عهده بگیرد. اشاره ظریف در سخنان مستدلش در پیشگاه نمایندگان ملت که برای همکاران وی یادآور نطق های قدرتمند او در سازمان ملل متحد بود، بخصوص در مورد تغییر ماهیت قدرت در سطح جهان و ضرورت اتکا به توانایی های نرم افزاری ایران اسلامی نظیر مردمسالاری ، علم و دانش و فرهنگ نشان داد که وی شایسته ترین وزیر امورخارجه برای رئیس جمهوری است که در مناظرات انتخاباتی با بیان دیگر بر این مهم تاکید نموده و گفت من سرهنگ نیستم!

* علیرضا میرزایی