پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : محمدرضا ستوده: سیب زمینی با تاریخ سیاسی ایران از زمان های بسیار دور پیوندی محکم و ناگسستنی را برقرار کرده که ریشه ی آن را باید در خاک جستجو کرد! سیب زمینی همواره در میان توده عامه و حتی روشنفکران و دگر اندیشان از کاریزما و نفوذ خاصی برخوردار بوده. اما از ازمنه ی قدیمی تاریخی تا الان این کالای اساسی مورد بی توجهی سیاسیون قرار گرفت تا مردی از دیار گرمسار آمد و با اهرم سیب زمینی قدرت را در دست گرفت و هر کاری کردند ول نکرد.
تنها تفاوت آن دوران با این دوران این است که آن موقع با سیب زمینی سرخ شده و تنوری اهداف سیاسی را به ثمر می نشاندند ولی الان با سیب زمینی خام هم کار راه می افتد!
مع الوصف این نعمت خداوندی در زمان انتخابات ها همچون فرشته ی نجات به داد بعضی از کاندیداها رسیده و ورق انتخابات را برگردانده است.معمولاً در ایران در زمان انتخابات بیش از نیمی از کشور حتی زمین های مسکونی زیر کشت سیب زمینی می رود و بیشتر فعالیت انتخاباتی کاندیداها در زمان انتخابات در میدان مرکزی میوه و تره بار سپری می شود تا بهترین بار سیب زمینی را از آن خود کنند.
ایشان(سیب زمینی) در سال های اخیر به نوعی یکی از شخصیت های مهم سیاسی کشور محسوب می شوند و به دلیل جایگاه مهم مردمی همواره دو محافظ شخصی از ایشان مراقبت می کنند.مجله تایمز در تازه ترین شماره خود عکس وی را روی جلد خود کار کرده و تیتر زیر را برای این عکس انتخاب کرده است:
" کاریزماتیک بی رگ !"
اما از آنجایی که دولت جدید 180 درجه با دولت قبل فرق می کند اینبار حیات سیاسی و اقتصادی خود را در امحای این عنصر سیاسی می بیند که این کار یک سنت شکنی غیرمترقبه در حوزه سیاست و یک قمار بزرگ برای دولت فعلی محسوب می شود که اگر در آن پیروز شود پرونده سیب زمینی همچون پرونده ی رییس دولت قبل تقریباً در عرصه ی سیاست بسته خواهد شد.
قبل از این بعضی از طیف های سیاسی روی اقلامی همچون ساندیس سرمایه گذاری کرده اند اما به نتیجه ی مد نظر نرسیده اند و جایگزین مناسبی برای این عنصر تاثیرگذار پیدا نشده که شاید باعث خلا قدرت در ساختار سیاسی کشور شود.
لذا محتمل است در انتخابات پیش رو طیف های سیاسی مختلف به سمت اقلام دیگری همچون گرایش داشته باشند و روی میوه یا صیفی جات دارای پتانسیل مثل هویج یا شلغم سرمایه گذاری کنند که از خواص زیادی برخودار هستند.اما علی الظاهر شکاف در جریان های سیاسی عمیق تر از این حرفهاست که بتوانند در انتخابات اسفندماه روی یکی از این اقلام حتی شلغم به اجماع برسند.
