ورود ایران، بزرگترین اتفاق اقتصاد جهانی بعد از فروپاشی شوروی است!

در آستانه بازگشت ایران به صحنه اقتصاد جهانی، برخی از بانک‌های سرمایه‌گذاری، آشکارا هیجان‌زده شده‌اند.

به گزارش بیزینس اینسایدر، در حالی که بسیاری در خارج از ایران، ایران را از زاویه اختلافات تند سیاسی مورد توجه قرار می‌دهند، ولی این مساله نیز درباره ایران صادق است که ایران آخرین اقتصاد بزرگ، مدرن و با جمعیت تحصیل‌کرده است که از سیستم اقتصادی جهانی بیرون باقی مانده است و بزرگترین اقتصادی است که بعد از پایان جنگ سرد قرار است به سیستم اقتصاد جهانی وارد شود.

در بخشی از نظرات تحلیلگران غربی که بیزینس اینسایدر منتشر کرده، آمده است: ایران بزرگترین اقتصادی است که بعد از فروپاشی شوروی در حال ورود به سیستم اقتصاد جهانی است؛ ضمن این که از باب تحریم‌های اعمال شده، تمایل سیاسی به نزدیکی به غرب و حجم منابع عظیم انرژی شباهت‌هایی بین این دو وجود دارد.

تنها موسسات مالی نیستند که از وضعیت ایران ذوق‌زده شده‌اند. شرکت‌های خودروسازی نیز مایلند وارد ماجرا شوند و افرادی در دویچه بانک اظهار داشته‌اند

بخشی از انتظارات به وجود آمده درباره ایران ناشی از حجم منابع انرژی ایران است. موسسه چندملیتی خدمات مالی مورگان استنلی که تحلیل‌هایش مورد توجه بیزینس اینسایدر قرار گرفته است، با درج نمودارهای زیر، یادآور شده است که ایران از نظر منابع اثبات شده نفت خام و گاز به ترتیب در رتبه‌های چهارم و دوم در سطح جهان قرار دارد.
بازگشت ایران، بزرگترین اتفاق اقتصاد جهانی بعد از فروپاشی شوروی است!

این موسسه با 1300 دفتر کاری در 42 کشور جهان و با 60 هزار کارمند، در سال 2014 مدیریت سرمایه‌هایی به ارزش 1454 میلیارد دلار را بر عهده داشته است.

علاوه بر این، ایران کشوری با درآمد متوسط است که عامدانه و به وسیله ابزار تحریم از اقتصاد جهانی بیرون نگاه داشته شده است. قبل از انقلاب اسلامی در سال 1979، ایران طبقه متوسط در حال گسترشی داشت که مزه مدها و مصرف‌گرایی غربی را چشیده بود.

مهم‌تر از همه این است که ایرانی‌ها باسوادترین کشور منطقه را دارند، درصد بالایی از جمعیت شهرنشین و 60 درصد جمعیت زیر سی سال هستند. در صورت برداشته شدن تحریم‌ها، آشکارا امکان جهش اقتصادی وجود خواهد داشت.

گزارش مورگان استنلی در این باره آورده است: با توجه به اندازه اقتصاد ایران، شدت تحریم‌های تحمیل شده به ایران و ساختار سیاسی داخلی ایران، از بسیاری جهات هیچ نمونه مشابهی برای ایران وجود ندارد. به طور خاص باید در نظر داشت که در صورت الحاق ایران به اقتصاد جهانی، سابقه نداشته است که کشوری با این حجم از منابع هیدروکربوری با این شدت مورد تحریم‌های اقتصادی و سیاسی قرار گرفته باشد.