arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۴۳۶۹۰۶
تاریخ انتشار: ۰۵ : ۱۵ - ۰۱ آبان ۱۳۹۷

فارن پالیسی: به صفر رساندن صادرات نفت ایران دور از دسترس است

فارن پالیسی در گزارشی نوشت: با توجه به عقب نشینی دوستان آمریکا، هدف ترامپ برای رساندن صادرات نفت ایران به صفر دور از دسترس می باشد و مقاومت اروپا در همکاری نکردن با رئیس جمهوری ایالات متحده برای افزایش فشار اقتصادی بر ایران، تاثیر تحریم ها را زیر سوال می برد.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

 

فارن پالیسی در گزارشی نوشت: با توجه به عقب نشینی دوستان آمریکا، هدف ترامپ برای رساندن صادرات نفت ایران به صفر دور از دسترس می باشد و مقاومت اروپا در همکاری نکردن با رئیس جمهوری ایالات متحده برای افزایش فشار اقتصادی بر ایران، تاثیر تحریم ها را زیر سوال می برد.

به گزارش ایرنا، 'کیت جانسون' خبرنگار این نشریه آمریکایی در یادداشتی با عنوان 'آیا تحریم های آمریکا در خصوص فروش نفت ایران تاثیر خواهد کرد؟' افزود: با توجه به اینکه کمتر از دو هفته تا آغاز تحریم فروش نفت ایران توسط آمریکا باقی مانده، روشن نیست ایران هنوز چه مقدار نفت خام می فروشد و یا اینکه کدام کشورها به خرید نفت ایران ادامه می دهند. لذا این خود تاثیرگذاری فشارهای واشنگتن بر تهران را زیر سوال برده است.
پس از آنکه واشنگتن در نتیجه خروج 'دونالد ترامپ' از توافق هسته ای با ایران اعلام کرد باردیگر تحریم ها علیه ایران را از سر می گیرد، ایران تلاش کرد تا منبع اصلی درآمد خود را از خطر نجات دهد و با موفقیت هایی هم روبرو شد.
اما دشوار است بتوان تخمین زد که تحریم ها تا چه اندازه بر روی صادرات نفت ایران تاثیر گذاشته اند. بیشترین تخمین ها از سوی آژانس بین المللی انرژی، اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده و مشاوران مستقل بوده که صادرات فعلی نفت ایران را به میزان 1.6 میلیون تا 1.7 میلیون بشکه در روز برآورد کرده است؛ میزانی که نسبت به 2.5 میلیون بشکه در روز پیش از تحریم ها کاهش چشمگیری نشان می دهد. این کاهش قابل ملاحظه صادرات نفت ایران، بیشترین میزان پس از تحریم های دولت 'باراک اوباما' و بیش از انتظار ناظران است.
اما در مورد آنچه که واقعا بر سر نفت خام ایران چه خواهد آمد؟ سردرگمی های فراوانی وجود دارد. تارنمای TankerTrackers که با استفاده از داده های ماهواره ای حمل و نقل نفتکش ها را ردیابی می کند، هفته گذشته اعلام کرد صادرات ایران تنها اندکی کاهش داشته و به حدود 2.2 میلیون بشکه در روز رسیده است. به نظر می رسد بیشتر این گزارش های فروش نفت مربوط به هند و چین باشد که بزرگترین مشتریان نفتی ایران بشمار می روند.
هند اعلام کرده است که تا ماه نوامبر واردات نفت ایران را متوقف خواهد کرد، اما اکنون در حال بررسی راه هایی برای ادامه خرید است و چین ظاهرا واردات مقادیر بی سابقه ای از نفت ایران را پیش از آغاز رسمی تحریم ها در نظر دارد. حتی کشورهایی مانند کره جنوبی که به نظر می رسید خیلی سریع درخواست ایالات متحده برای توقف خرید نفت ایران را عملی کند، خواستار معافیت از تحریم های دولت ترامپ برای ادامه فعالیت با تهران شده است. ترکیه، مشتری بزرگ اروپایی نفت ایران، سعی دارد با استفاده از معافیت از تحریم پس از اعمال تحریم ها، به خرید نفت ایران ادامه دهد.
حتی افرادی که در سطح بین المللی متخصص حوزه انرژی هستند، در مورد آنچه در نهایت پس از تحریم های ایالات متحده در اوایل ماه نوامبر اتفاق خواهد افتاد، اطمینان ندارند. عربستان سعودی هم که وعده داده کمبود نفت ایران را در بازارهای انرژی جهانی جبران کند، وقتی در حال تلاش برای نشان دادن تاثیر تحریم های آمریکا است از این بازی خارج می شود.
'خالد الفالح' وزیر انرژی عربستان سعودی، به تازگی در مصاحبه ای با 'تاس' خبرگزاری رسمی روسیه گفت: 'ما تحریم هایی علیه ایران داریم و این در حالی است که هیچ کس سرنخی از اینکه صادرات نفتی ایران به کجا می رود، ندارد.' برای عربستان سعودی و اقتصاد جهانی، این یک مساله مهم است. فالح می گوید که عربستان سعودی می تواند بخشی از نبود نفت ایران را در بازارهای جهانی جران کند اما این جبران تا اندازه ای است. زیرا در حال حاضر نیز عربستان ظرفیت چندانی برای افزایش پمپاژ نفت ندارد.
'الیزابت روزنبرگ' یکی از مقامات پیشین وزارت خزانه داری دولت اوباما در این خصوص گفت: 'این تصویر در هم ریخته ای است که همه انتظار آن را داشتند و این وضعیت کاملا قابل پیش بینی بود'.
بر خلاف دور قبلی تحریم های ایالات متحده در مورد صادرات نفت ایران از سال 2012 تا 2015 که خرید نفت ایران توسط کشورهای دیگر کاملا مشخص بود، دولت ترامپ تنها به همه کشورها توصیه کرده که خرید نفت از ایران را به صفر برسانند. روزنبرگ افزود: 'از آنجایی که ایالات متحده هیچ استاندارد مشخصی که بتواند به طور یکسان در تمامی سطوح اعمال شود، تصویب نکرده؛ هر خریدار، خرید خود را نسبت به دیگران اندازه گیری می کند تا ببیند چه کسی بیشترین میزان را دریافت می کند.'
گزارش های اواخر هفته گذشته نشان می دهد ایران می تواند مقادیری بیش از آنچه انتظار می رود به فروش رساند و این خود شک و تردید کارشناسان را افزایش داده است. هرچند باید تاکید کرد برخی ناظران بیش از اندازه دراین خصوص محتاط عمل می کنند. هنگامی که ایران پیش از این با برخی تحریم های نفتی روبرو شده بود، نفت پمپاژ می کرد ولی نمی توانست آنها را به فروش برساند. 'سارا وخشوری' رئیس موسسه بین المللی انرژی SVB، در این خصوص می گوید همین اتفاق دوباره در حال تکرار است. ایران در ماه سپتامبر و اکتبر ذخایر قابل توجهی از میعانات را در مخازن شناور و مخازن ذخیره خود در خارج از ایران ذخیره کرده است. اما همه آنها را به فروش نرسانده و ممکن است همین مقادیر ذخیره شده از دید ناظران به عنوان بخشی از صادرات در نظر گرفته شود.
'ریچارد نفیو' از معماران تحریم های نفتی پیشین ایران در زمان دولت اوباما در این خصوص می گوید: 'البته، قرار دادن این میزان نفت در تانکرهای ذخیره در خارج از کشور می تواند ردیابی آن را بادشواری روبرو کند بنابراین این خود یک راه فرار است'.
بنابراین بدست آوردن تخمینی درست از میزان نفت خام صادراتی ایران بسیار دشوار است و همچنین اندازه گیری میزان فشارهای اقتصادی آمریکا بر تهران نیز کار آسانی نیست. بهای نفت خام در حال حاضر حدود بشکه ای 80 دلار است که این مقدار نسبت به مدت مشابه سال گذشته تقریبا 40 درصد افزایش داشته است و این بدان معنی است که حتی اگر ایران بشکه های نفت کمتری صادر کند، درآمد صادرات نفتی آن چندان کاهش نخواهد یافت.
نفیو در ادامه سخنان خود اضافه کرد: 'ایران بودجه خود را بر اساس نفت بشکه ای 57 دلار تنظیم کرده است، بنابراین نفت بشکه ای 80 دلار حتی در صورت کاهش توان صادرات چندان هم بد نیست.
اما اقتصاد ایران دارای مشکلات دیگری همچون کاهش ارزش ریال و تورم بالا است که با از سرگیری تحریم های ایالات متحده تشدید شده و چشم انداز رشد اقتصادی را تاریک کرده است. موضوع دیگری که در این میان به نفع ایران است، مقاومت اروپا در همکاری نکردن با ترامپ برای افزایش فشارهای اقتصادی بر ایران است.
کشورهای عضو اتحادیه اروپا و چین و روسیه همه خواهان حفظ برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) هستند. اتحادیه اروپا، جدا از عدم انطباق با تحریم های ایالات متحده در خصوص ممنوعیت خرید نفت از ایران، فعالانه به دنبال راهی برای ادامه داد و ستد با ایران است. وزارت خارجه فرانسه می گوید در حال حاضر یکی از راه های مدنظر ایجاد مسیری آسانتر مطابق با قوانین اروپایی برای شرکت های اروپایی است که تمایل به ادامه همکاری با ایران دارند.
اتحادیه اروپا قول داده است از شرکت های اروپایی در برابر تحریم های ایالات متحده از طریق قوانین مسدود سازی دهه 1990، محافظت کند. هرچند به دلیل عدم تمایل شرکت های اروپایی که همچنان خواهان دسترسی به بازار آمریکا هستند این اتحادیه موفقیت چندانی در این راه بدست نیاورده است. اما اگر ابزار ویژه ای که اروپا پیشنهاد کرده تا ایران بتواند به فروش نفت خود ادامه دهد، حمایت چین و روسیه را هم داشته باشد، کار خواهد کرد.
'جاشوا کرشنبام'، از مقامات پیشین وزارت خزانه داری ایالات متحده در این خصوص بر این باور است: 'اگر شرکت های اروپایی و به طور بالقوه شرکت های چینی و روسی بخواهند در این امر وارد شوند، احتمال بیشتری برای فروش مداوم نفت ایران وجود دارد و این طرح موفق می شود. او معتقد است این امر می تواند به زنده نگه داشتن برجام کمک کند و معتقد است: به نظر می رسد راهبرد اروپا برای ایجاد ابزاری ویژه به اندازه کافی برای ایران قابل تحمل باشد تا بتواند دستکم دو سال دیگر در برجام باقی بماند و پس از آن باید دید چه رخ خواهد داد. (تا دو سال دیگر دوره ریاست جمهوری ترامپ به پایان می رسد).
بنابراین کشورهایی که نفت ایران را خریداری می کنند، احتمالا شروع به آزمایش خواهند کرد که تا چه اندازه می توانند بدون مجازات واشنگتن، به خرید نفت ایران ادامه دهند.
روزنبرگ در این خصوص گفت: 'آیا ایالات متحده سعی خواهد کرد اقدامات اجرایی علیه همه کسانی که سعی در رعایت نکردن تحریم های ایران دارند بکار گیرد؟ وی ادامه داد: تلاش دولت ترامپ برای استفاده از موقعیت مرکزی سیستم مالی ایالات متحده برای فشار بر ایران می تواند نتیجه معکوس دهد.
او تاکید کرد: 'این تلاش از میل به استفاده از قدرت ایالات متحده در سیستم مالی جهانی می آید حال آنکه پیامد آن می تواند کاهش قدرت آمریکا در سطح بین المللی را در پی داشته باشد.
نفیو هم در جای دیگری از سخنان خود گفت: هدف دولت ترامپ برای تغییر رفتار ایران در صورتیکه تحریم های نفتی به آن اندازه که پیش بینی می شد، تاثیر گذار نباشد به بن بست می خورد.
وی یادآوری کرد: 'کلید این دولت این است که آنها اساسا شرط بندی کرده اند که 'پست بودن' و 'بزرگ بودن' راه موفقیت است نه 'صبوری' و 'همکاری'. لذا من معتقدم در این شرایط دولت ترامپ هیچ دستاوردی نخواهد داشت.
***'فارن پالیسی' نام نشریه خبری سیاسی-اقتصادی است که بنیان‌گذاران آن' ساموئل هانتینگتون' و 'وارن منشل' می‌باشند. ان نشریه در سال 1970 بنیان نهاده شد. محتوای اخبار و گزارش های این نشریه بر امور جهانی، حوادث جاری و سیاست داخلی و بین المللی متمرکز است. 'موشه نعیم' از سال 2000 تا 2010 سردبیر آن بود. در سال 2008 شرکت واشنگتن پست متعلق به هلدینگ گراهام آنرا خریداری کرد، و از سال 2010 سوزان گلاسر سردبیر آن شد'.

نظرات بینندگان