همیشه گفته می شود که بین غرور و خودشیفته بودن یک مرز باریک وجود دارد. درواقع برخی از افراد مغرورند و برخی دیگر خودشیفته و برای تشخیص این موضوع نیاز به بررسی های دقیق روانشناسی وجود دارد.
به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب، تشخیص افراد خودشیفته نیاز به دقت و ظرافت خاصی دارد. درواقع اغلب افراد خودشیفته علامت هایی مشترک از خود نشان می دهند. اما فراموش نکنیم که نمی توانیم به هر فردی برچسب خودشیفته بودن بزنیم و باید از تعصب بپرهیزیم:
_بسیاری از خود شیفته ها اساسا گوش شنوا ندارند. یعنی حاضر نیستند به نظرات دیگران، از انتقادات تا پیشنهادات و نظرات مثبت گوش دهند
_خودشیفته ها دوست دارند مرتب مورد تحسین و تعریف قرار گیرند و از این که مورد توجه جمع نباشند متنفرند
_اغلب خودشیفته ها در توانایی های خود اغراق می کنند
_خودشیفته ها اغلب نشانه هایی از اعتماد به نفس کاذب دارند یعنی تصور می کنند مهمترین فرد در هر جمعی هستند
_خودشیفته ها با دیگران حس همدردی ندارند یعنی به سرعت و به سادگی دیگران را قضاوت و محکوم می کنند
_خودشیفته ها حاضر نیستند مشکلات دیگران را درک یا باور کنند و به خود اجازه می دهند ضعف های دیگران را مورد تمسخر قرار دهند
_خودشیقته ها ظاهر و باطن خود را برتر از اطرافیان می دانند
_رفتارهای خودشیفته ها اغلب اغراق آمیز یا نچسب است
_خودشیفته ها رفتارهایی نشان می دهند که باعث می شود توانایی های واقعی آنان نادیده گرفته شود
فراموش نکنید که قرار نیست با همین چند مورد به دیگران برچسب خودشیفتگی بزنید و یک روانکاو حرفه ای از طریق آزمون های روانشناختی این اختلال شخصیتی را تشخیص داده و درمان می کند.
اگر در اطرافیان خود شخصی را با این علائم می شناسید به جای تحقیر و درگیری با او، کمکش کنید با یک مشاور حرفه ای مشورت کند.
