ذغال فعال، پودر سیاه رنگی است که از مواد مختلفی مانند پوسته نارگیل، چوب و ذغال سنگ نارس تهیه می‌شود.
پودر ذغال هنگامی فعال می‌شود که تحت شرایط دمای شدید قرارگیرد و اکسید شود. این ماده دارای تخلل، قدرت جذب و سطح تماس بالا می‌باشد و نباید با ذغال کباب‌پزی اشتباه گرفته شود. ذغال فعال کاربردهای پزشکی فراوانی دارد و در اوایل قرن 18میلادی از آن به عنوان یک روش درمانی برای مسمومیت استفاده می‌شده است.
امروزه نیز به دلیل قابلیت جذب بالای این ماده، در درمان انواع مسمومیت‌های مرتبط با روده مانند مسمومیت دارویی یا اوردوز از آن استفاده می‌شود.
استفاده از ذغال فعال به قدری رواج یافته که میتوان محصولات دندانپزشکی حاوی ذغال را در اکثر فروشگاه‌ها پیدا کرد که گفته می‌شود توانایی پاک کردن انواع لک‌ها را دارند.
صرف نظر از شهرت این محصولات از جمله خمیر دندان‌های ذغالی، هیچ مدرک علمی مبنی بر موثر بودن آنها بر سفیدی دندان‌ها وجود ندارد. به گفته ADA(American Dental Association) بافت و ساختار ساینده ذغال فعال نه تنها باعث سفیدی دندان‌ها نمی‌شود بلکه می‌تواند سبب آسیب رسیدن به مینای دندان نیز شود. میتوان به راحتی با خرید پودر ذغال فعال و ترکیب آن با مقداری آب، یک خمیر تهیه کرد و آن را با انگشت بر روی دندان‌ها مالید.
توصیه‌هایی برای استفاده از ذغال فعال بر روی دندان
استفاده مداوم از این خمیر دندان باعث پوسیدگی و سایش دندان‌ها می‌شود، پس در مصرف از آن باید دقت کرد تا به مینای دندان‌ها آسیب نرسد. ADA توصیه می‌کند از خمیر دندان‌هایی استفاده کنید که میزان ساییدگی نسبی آنها 250 یا کمتر است.
برای کاهش ساییدگی توسط ذغال می‌توانید به جای استفاده از مسواک، از انگشت خود استفاده کنید.
سایر سفید کننده‌ها
برای داشتن دندان‌هایی سفید، راه‌های گوناگونی وجود دارد. سعی کنید حتما روزی دوبار به خصوص بعد از نوشیدن قهوه و چای که بر روی دندان لک ایجاد می‌کنند، مسواک بزنید. برای سفید کردن دندان‌ها میتوان از موادی مانند جوش شیرین و هیدروژن پر اکسید رقیق شده استفاده کنید.
