نخستین نیروگاه هسته ای شناور روسیه که فعالان حوزه انرژی هسته ای آن را «چرنوبیل بر روی یخ» نامیده اند در نزدیکی آلاسکا متوقف شد یا به عبارتی دقیق تر به مقصد رسید.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، این نیروگاه که «آکادمیک لومونوسف» نام دارد یک واحد نیروگاه انرژی هسته ای شناور است که اخیرا در بندر پیوک متوقف شده است. این نیروگاه پس از گذشت حدود یک دهه فرایند ساخت، 3،100 مایل را از طریق اقیانوس قطب شمال به منطقه دور افتاده ای در شمال روسیه طی کرد.
بر اساس گزارشهای اولیه این نیروگاه به زودی برق کافی برای حدود 100،000 خانه فراهم می کند. اما این نیروگاه عظیم موفق نشده نظر مثبت متخصصان محیط زیست را به خود جلب کند. اغلب متخصصان محیط زیست با انتقاد از مفهوم نیروگاههای هسته ای در دریا ، اظهار داشتند كه رسیدن تیم های امدادی در مواقع اضطراری و در صورت بروز حادثه برای چرنوبیل روی یخ می تواند بسیار دشوار باشد.
همانطور که آکادمیک لومونوسف در اوایل ماه جاری به سمت اقیانوس قطب شمال و منطقه ای دورافتاده در روسیه حرکت می کرد، نمای بیرونی آن که تازه رنگ شده بود جلب توجه کرد. این نما دارای رنگ های قرمز ، سفید و آبی(پرچم روسیه) است. این کشتی اولین نیروگاه هسته ای شناور روسیه است که با دو راکتور هسته ای بارگذاری شده کامل می شود.
گرچه این نیروگاه می تواند کشورهای دیگر را ترغیب کند تا نیروگاه های هسته ای شناور خود را بسازند، اما متخصصان محیط زیست نگران ایمنی چنین تأسیساتی هستند. به گفته برخی فعالان ، در شرایط خطرناک، یک فاجعه زیست محیطی مانند سونامی می تواند باعث انفجار هسته ای در دریا شود. به همین دلیل است که این نیروگاه با لقب "چرنوبیل روی یخ" شناخته می شود که اشاره ای به فاجعه هسته ای سال 1986 دارد که منجر به آلودگی هسته ای گسترده در سراسر اروپا شد.
هدف اولیه از تاسیس نیروگاه هسته ای آکادمیک لومونوسف این بوده که برق را به مناطق دوردست منتقل کنند.روسیه ساخت این کارخانه را در سال 2007 در شهر Severodvinsk آغاز کرد ، سپس یک سال بعد ساخت و ساز به کارخانه کشتی سازی سن پترزبورگ منتقل شد.کشتی سازی بالتیک در سن پترزبورگ گزینه بعدی منطقی برای Rosatom ، شرکت دولتی انرژی هسته ای روسیه بود ، زیرا کشتی های هسته ای شوروی سابق در آنجا ساخته می شدند.
این نیروگاه دارای دو راکتور هسته ای است و استخر ، سالن بدن سازی و امکانات رفاهی برای 70 نفر خدمه است. این راکتورها برای فعالیت مستمر به مدت 40 سال طراحی شده اند.
در سال 2018 ، جان هاورکامپ ، یک متخصص انرژی هسته ای در یک پست وبلاگی از این نیروگاه به نام "چرنوبیل روی یخ" یاد کرد. وی به بیزینس اینسایدر گفت: "شما نمی توانید نیرویی را که از چرنوبیل بیرون آمده است با آنچه می تواند از اینجا بیرون بیاید مقایسه کنید ، اما آنچه شما می توانید مقایسه کنید ، نگرشی است که در هنگام ساخت این نیروگاه هسته ای شناور وجود داشته است. نگرشی پرریسک و بی توجه به شرایط نسل بعدی."
