سرویس تاریخ «انتخاب»: ساعت ۱۴ و ۲۰ دقیقه به وقت پاریس (۱۶:۵۰ دقیقه به وقت تهران) روز جمعه، ۱۴ مهر ۱۳۵۷، هواپیمای جَم‌بوجِت عراقی حامل امام خمینی و ۴ تن از همراهان‌شان در فرودگاه اورلی پاریس به زمین نشست. فردای آن روز یعنی، شنبه ۱۵ مهر ۱۳۵۷، منصور تاراجی، نماینده روزنامه اطلاعات در پاریس، خود را به محل اقامت ایشان رساند و به صورت تلفنی نشانی و حال و هوای نخستین محل استقرار رهبر جنبش اعتراضی ایران را برای همکارانش در روزنامه گزارش کرد. این گزارش که یکشنبه، ۱۶ مهر ۱۳۵۷، در روزنامه اطلاعات منتشر شد بدین شرح بود:
امروز جنب و جوش زیادی در محله کشن، ده کیلومتری جنوب پاریس دیده می‌شد. حدود ۵۰۰ نفر دختران و پسران ایرانی که دختران مو‌های خود را با روسری پوشانده و با حجاب اسلامی بودند به دنبال آگاهی از ورود حضرت آیت‌الله العظمی خمینی به پاریس در حول و حوش محل اقامت ایشان، ساختمان شماره ۲۴ خیابان «پون رویال»، گرد آمدند تا از نزدیک ایشان را ببینند.
گروهی از آنان موفق شدند در اجتماعی که در آپارتمان بسیار کوچک که برای حضرت آیت‌الله خمینی در نظر گرفته شده تشکیل گردید، مدتی بیانات ایشان را استماع کنند.
اکثر جوانان که از محصلین ایرانی بودند از صبح زود به اشتیاق دیدار آیت‌الله العظمی خمینی در محله «کشن» اجتماع کرده بودند.
در چند قدمی این ساختمان ستاد خبری حضرت آیت‌الله العظمی خمینی در آپارتمان ساده دیگری که متعلق به یکی از یاران نزدیک ایشان است تشکیل شده بود. تلفن لحظه‌ای آرام نداشت و ده‌ها تن از خبرنگاران خارجی تقاضای مصاحبه با ایشان را داشتند، ولی ایشان اعلام کرده بودند که فعلا با هیچ‌یک از آنان دیدار نخواهند داشت.
در فرصتی مناسب از آپارتمان ساده محل اقامت حضرت آیت‌الله العظمی خمینی دیدار کردم. آپارتمان از ده‌ها تن جوان که سعی داشتند با وجود ازدحام، نظم را رعایت کنند موج می‌زد. با توجه به این‌که آیت‌الله العظمی خمینی از دولت فرانسه تقاضای پناهندگی سیاسی نکرده‌اند، بلکه اقامت ایشان در پاریس به طور عادی است، معذلک اطرافیان ایشان کاملا مراقب هستند که مقررات داخلی فرانسه از لحاظ رفت و آمد را رعایت بکنند تا پلیس فرانسه مشکلاتی برای حضرت آیت‌الله العظمی خمینی از نظر اقامت‌شان در پاریس ایجاد نکند.
بعضی روزنامه‌های فرانسه نوشته‌اند که اطرافیان حضرت آیت‌الله العظمی خمینی امیدوارند که ملت فرانسه که به عدالت و آزادی‌خواهی مشهور است از ورود ایشان به گرمی استقبال کند.
چون دیدارکنندگان از ایشان روز به روز زیادتر می‌شوند ممکن است اشکالی از لحاظ رفت و آمد برای همسایگان فرانسوی به وجود آید. همراهان ایشان در صدد یافتن آپارتمان یا محل اقامت دیگری برای ایشان هستند که مستقل‌تر باشند تا این مشکلات رفع گردد.
همراه آقای خمینی پسرشان و دو روحانی دیگر [حجت‌الاسلام اسماعیل فردوسی‌پور و شیخ محمدحسین املایی – انتخاب]وارد پاریس شده‌اند و چند تن از پیروان ایشان شبانه‌روز از محل اقامت‌شان مراقبت می‌کنند.
ضمن گفتگو و دیدار با یکی از همکاران حضرت آیت‌الله العظمی خمینی نظر او را درباره ارتباط جنبش هواداران آیت‌الله العظمی خمینی با سایر جنبش‌های آزادی‌خواه و دموکراتیک در ایران که به طور علنی و مخفی وجود دارد جویا شدم. ایشان اظهار داشت: «حضرت آیت‌الله العظمی خمینی نسبت به هیچ جنبشی نظر خاص ندارند.»
در دیداری که با یکی از همراهان و یاران نزدیک حضرت آیت‌الله العظمی خمینی داشتم اظهار داشت: «تردید نیست که ایشان ترجیح می‌دادند در یکی از کشور‌های اسلامی به سر برند، ولی متاسفانه مقدور نشد.» او که در میان انبوهی از کتب گوناگون اسلامی به تلفن خبرنگاران خارجی پاسخ می‌داد مرد جوانی در حدود ۳۵ ساله و بسیار آرام و متفکر به نظر می‌رسید. اتاق او مملو از کتاب‌های تفسیر قرآن، نهج‌البلاغه، آثار باقیه از ابوریحان بیرونی، تاریخ طبری و ده‌ها جلد کتاب دیگر به زبان فرانسه دیده می‌شد. به دیوار‌های اتاق عباراتی از نهج‌البلاغه نوشته شده بود.
محافل مطلع بعید می‌دانند که حضرت آیت‌الله العظمی خمینی همچنان‌که قبلا پیش‌بینی شده بود به الجزایر یا سوریه سفر کنند.
احتمال دارد که آیت‌الله العظمی خمینی در یک نماز جماعت در پاریس حضور یابند و یا در کنفرانس مطبوعاتی با شرکت خبرنگاران خارجی شرکت کنند.
