فايز أبو شمالة در رای الیوم نوشت: هر دردی که جهان عرب می کشد، در نهایت ختم به رژیم صهیونیستی می شود. این رژیم غاصب برای تامین امنیت خود، حاضر است استقرار و آرامش دولتهای منطقه را از بین ببرد. همانطور که عاموس یدلین، رئیس سابق دستگاه اطلاعات نظامی اسرائیل تاکید کرده است که این رژیم در تمام دولتهای عربی نفوذ دارد، از این رو، عجیب نیست اگر بدانیم موساد اسرائیل در پشت پرده به راه انداختن جنگها در منطقه ایستاده است، از جمله جنگ لیبی، که هدف از آن، سرگرم کردن اعراب و منحرف نمودن اذهان، از طرح الحاق 29 درصد از اراضی کرانه باختری به شهرکهای اسرائیلی است.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: این برداشت از حوادث لیبی، مورد قبول برخی تحلیلگران نیست و ایشان معتقدند جنگهایی که در لیبی جریان دارد، انعکاس های جهانی داشته و تاثیر آن از موضوع فلسطین فراتر می رود. این دیدگاه تا حدی درست است، اما باید در نظر داشته باشیم که چگونه نتیجه جنگهای جهانی اول و دوم، موجب شکل گیری رژیم صهیونیستی در خاک فلسطین و آواره شدن مردم این کشور شد.
بیشتر بخوانید:
تهدید رئیس جمهور مصر در مورد خطوط قرمز در خاک لیبی، به منزله اعلان جنگ علیه ارتش ترکیه است که از حکومت الوفاق حمایت می کند، حکومتی که در حال جمع کردن نیرو برای پایان دادن به معرکه سرت و الجفره و سپس پیشروی برای گسترش حق حاکمیت خود بر باقی اراضی لیبی است. پیشروی که متوقف نمی شود و می تواند موجب وقوع جنگ بین ارتش مصر و ارتش ترکیه شود.
در اینجا لازم است به دو تناقض عجیب اشاره کنیم:
اول: رضایت رئیس جمهور آمریکا از نقش ترکیه در لیبی و تصدیق وی در خصوص پیشروی روسیه.
دوم: عصبانیت رئیس جمهور فرانسه از دخالت مستقیم ترکیه در لیبی و دیدار چند روز پیش او با تعدادی از روسای جمهور کشورهای اروپایی در اقدامی تحریک آمیز برای مقابله با ارتش ترکیه.
بنابراین، چگونه می توان این شکاف در مواضع پیمان ناتو را بدون توجه به نقش اسرائیل در بر افروختن یک جنگ طولانی مدت با هدف به فرسایش بردن توان دو ارتش ترکیه و مصر به صورت همزمان و از میان رفتن ظرفیتهای دو ملت ترکیه و مصر، تفسیر کرد؟
تمام امت عربی و بویژه فلسطین، نگران سرنوشت امت عربی و اسلامی است و نمی خواهد مقابله ای بین ارتش های عربی و اسلامی صورت گیرد. خطر واقعی برای امنیت امت عربی و اسلامی، این دولت غاصبِ سرزمین فلسطین است، که محور شر و فتنه انگیزی بوده و در پشت پرده تمام درگیریها و اختلافات طایفه ای و مذهبی در منطقه ایستاده است.
تاریخ نشان می دهد که ارتش مصر هزاران شهید برای دفاع از فلسطین داده است، همانطور که ارتش ترکیه نیز در دفاع از فلسطین و زمانی که با استعمار بریتانیا مقابله می کرد، خون زیادی داد، به این دلیل که مخالف محاصره غزه بود.
جنگ در خاک لیبی، به فرسایش بردن ظرفیتهاست و هیچ سودی برای موضوع فلسطین ندارد، این جنگ می تواند باعث عمق یافتن دشمنی ها و شکافها بین ملتها شده و زخم شدیدی را ایجاد کند، که اسرائیل از آن برای اجرایی کردن طرح الحاق و تحقق امنیت و شکوفایی خود در سالهای آینده استفاده می کند.
