روزنامه اینترنتی فراز نوشت: «تحقق کنترل نرخ تورم، پاسخ به تقاضای کل، جذب سرمایه مورد نیاز تولید و مسائلی از این دست که فقدان هرکدام، یک زخم بر پیکر اقتصاد است تنها از مسیر تدوین برنامه مشخص برای توسعه صنعتی کشور میسر خواهد شد».
این مطلب بخشی از اظهار نظر «محمد قلی یوسفی» تحلیلگر مسائل صنعتی است در پاسخ به این پرسش است؛«چه راهکاری برای خروج رکود از تولید وجود دارد؟»
آن‌طور که یوسفی به «فراز» گفت:«وقتی از صنعت سخن می‌گوییم باید به برنامه‌ریزی برای کلان و خرد اقتصاد به یک میزان توجه داشته باشیم. برای مثال چند سال پیش یکی از مهمترین دستاوردهای دولت ( یازدهم) دستیابی به نرخ تک رقمی تورم اعلام شد؛ البته عمر آن اتفاق کوتاه بود. اما نکته اینجاست، در شرایطی که به دلیل تحریم و نیز عدم توانایی مالی خانوارها، تقاضای کل خرید کالا در کشور کاهش پیدا می‌کند، نرخ تورم نباید هم فزاینده باشد».
این تحلیلگر صنعتی همچنین اظهار داشت:« البته در حال حاضر مشکل اقتصاد ما، رکود تورمی است که بدون شک حکایت از آشفتگی و بی‌برنامگی در اقتصاد دارد. به هرروی در یک شرایط اقتصادی نرمال تورم می‌تواند به گونه ای باشد که نه مصرف کننده آسیب ببیند و نه تولید کننده زیان کند. در واقع وفتی کالا هم به اندازه تامین نیاز داخل تولید شود و مازاد آن صادر شود، به راحتی بخشی از نقدینگی مورد نیاز تولید کننده برای باز تولید صنعتی، تامین خواهد شد. در این شرایط نیز با تعادل میان عرضه و تقاضا،قیمت برای مصرف کننده نیز متعادل می‌شود».
او صحبت‌های خود را این‌طور ادامه داد:«واقعیت این است که اقتصاد با دستور رشد نمی‌کند. نبای به دنبال دستاورد سازی‌هایی نظیر رشد اقتصادی و کاهش تورم بود. همچنین که باور دارم تعریف درستی از مفاهیم اقتصادی وجود ندارد».
به باور این آگاه اقتصادی «اتفاقی که از آن به‌عنوان رشد یاد می‌کنیم ممکن است رشد اقتصادی و مطلوب نباشد و رشد بد باشد. بنابراین اگر هدف این است که رشد سریع‌تر صورت بگیرد شما مردم فقیر را رها کنید و به ثروتمندان توجه کنید و اقتصاد سریع‌تر رشد می‌کند».
او بیان داشت:« اگر بخش‌های صنعتی کشاورزی را رها کنید و فقط به بخش‌های خدماتی برسید اقتصاد رشد می‌کند. چون تأکید رشد اقتصادی روی کالای نهایی است، رشد تولید نیست بلکه رشد مصرف است. اگر واقعاً رشد اقتصادی می‌خواهید باید اقشار فقیر جامعه را رها کنید. اگر چنانچه ۱۰ درصد درآمد ثروتمندان افزایش و درآمد ۹۰ درصد مردم کاهش پیدا کند و بیکار باشند رشد اقتصادی خواهیم داشت که رشد نادرست و مخربی است».
