اسب در ادبیات حماسی باستانی و فرهنگ ایرانی اسلامی عنصری بارز بوده و بر رابطه سحرآمیزش با زیست انسانی از نگاه شاعران، عارفان،امیران و دین آوران با تعبیر نجابت و فراست همواره تاکید شده تا به امروز که آوازه اسب کاسپین از ارتفاعات شمال،جهان را در نوردیده و به نمایه ای از گیلان تبدیل شده است. اسب کاسپین با قدمت بیش از ۵ هزار سال به عنوان یکی از قدیمی‌ترین نژاد اسبهای موجود در جهان است. نام رسمی این اسب در ایران بنابر اعلام وزارت جهاد کشاورزی ایران مطابق با نام بومی و بین المللی اسب کاسپین است. این نژاد جد اولیه کلیه اسبهای خونگرم دنیا است و پراکندگی فعلی آن از بهشهر در نزدیکی دشت ترکمن تا تالش در غرب گیلان است.
