فلاحیان: امام مسئولیت اولین وزارت اطلاعات را به من پیشنهاد داد اما من ری شهری را پیشنهاد دادم

وزیر اطلاعات دولت سازندگی می گوید در آن سخنرانی امام وقتی که ابتدا وزارت اطلاعات را به من پیشنهاد کردند، من گفتم می‌خواهم به قم بروم و کارهای کمیته انقلاب را که آن موقع مسئولیتش با من بود، انجام دهم.

حجت الاسلام و المسلمین علی فلاحیان از زمره تحصیل کردگان مدرسه حقانی است که با تشکیل جمهوری اسلامی مسئولیت‌های امنیتی و قضایی برعهده گرفتند. وی در گفتگو با جماران ادعا می‌کند پیشنهاد مسئولیت اولین وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی ایران ابتدا به وی شده است و پس از حجت الاسلام و المسلمین محمد محمدی ری‌شهری و در دوران آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی مسئولیت این وزارتخانه را برعهده گرفت.

در ادامه گزیده ای از گفتگوی پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران با حجت الاسلام و المسلمین علی فلاحیان را بخوانید:

*از ابتدا سپاه نبود و ارتش، شهربانی و کمیته‌های انقلاب بودند که آن‌ها نهاد اطلاعاتی داشتند. قوه قضائیه هم داشت. بعد از تشکیل سپاه که وظیفه اصلی و ذاتی آن حفظ دستاوردهای انقلاب بود، برای آن هم یک سازمان اطلاعاتی تدارک دیده شد. هر کدام از آن‌ها جداگانه عمل می‌کردند. تشتت این نهادهای اطلاعاتی باعث تداخل می‌شد و اختلاف سلیقه به وجود می‌آمد. بالاخره به این نتیجه رسیدند در مکانی جمع و هماهنگ شوند و عمده کار اطلاعاتی در یک جا جمع شود و اساسنامه وزارت اطلاعات را نوشتند و مجلس تصویب کرد. آقای ری شهری به عنوان اولین وزیر اطلاعات و من به عنوان معاون ایشان، کار را شروع کردیم. بعد از تشکیل سپاه که وظیفه اصلی و ذاتی آن حفظ دستاوردهای انقلاب بود، برای آن هم یک سازمان اطلاعاتی تدارک دیده شد. هر کدام از آن ها جداگانه عمل می کردند. تشتت این نهادهای اطلاعاتی باعث تداخل می شد و اختلاف سلیقه به وجود می آمد. بالاخره به این نتیجه رسیدند در مکانی جمع و هماهنگ شوند و عمده کار اطلاعاتی در یک جا جمع شود و اساسنامه وزارت اطلاعات را نوشتند و مجلس تصویب کرد. آقای ری شهری به عنوان اولین وزیر اطلاعات و من به عنوان معاون ایشان کار را شروع کردیم.

* {درخصوص اولین سخنرانی حضرت امام در جمع وزارت اطلاعات در سال 63 او تاکیدات ایشان درباره مجتهد بودن، وزیر اطلاعات}: در آن سخنرانی امام وقتی که ابتدا وزارت اطلاعات را به من پیشنهاد کردند، من گفتم می‌خواهم به قم بروم و کارهای کمیته انقلاب را که آن موقع مسئولیتش با من بود، انجام دهم و من همان جا پیشنهاد آقای ری شهری را دادم و این‌که من هم به او کمک می‌کنم.

*اطلاعات مهم‌ترین وظیفه‌اش این است اخباری که دریافت می‌کند، تبدیل به اطلاعات کند. خبرهای زیادی از جمله امنیتی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در جامعه وجود دارد. این خبرها خام است. کار تبدیل خبر به اطلاعات بسیار سخت است. باید تجزیه و تحلیل شود که این خبر تا چه حدی درست است و برد و آثار امنیتی و سیاسی آن ارزیابی شود. مهم‌ترین آسیبی که الآن وزارت اطلاعات را تهدید می‌کند این است در این عمل ناموفق باشد. این‌که خبرها را از کجا می‌گیرد و می‌تواند خبر پنهان جمع‌آوری کند یا نه. سخت‌ترین کار این است که خبر پنهان داشته باشد. مثلا سیا یا سایر سازمان‌ها و نهادهای امنیتی در سایر سازمان‌های امنیتی و اطلاعاتی هم منبع دارند. مهمترین مسئله این است خبری که از آمریکا یا روسیه یا... دارم از خود سیا و نهاد امنیتی روس و.... باشد، نه خبری که جمع می‌کنم از رسانه‌ها و محافل سیاسی آن‌ها باشد. چون اصل خبر آنجاست و این موارد انعکاس آن خبرهای پنهان است. لذا مهم‌ترین هنر دستگاه اطلاعات این است که در جاهایی که حساس و خبرساز است و خبرهای واقعی در آنجا وجود دارد، نفوذ داشته باشد. سپس مهم‌ترین وظیفه تجزیه و تحلیل خبر است. مهمترین آسیب آن این است که کارشناسان لازم و متبحر برای این کار نداشته باشد. اگر این‌گونه نباشد نمی‌تواند دشمن را خوب ارزیابی و اطلاعات مورد نیاز کشور را جمع‌آوری کند. آنچه هم تاکنون شده به خاطر فداکاری‌ها و زحمات نیروها برای جمع‌آوری اخبار بوده که ایران را به عنوان یک نیروی اطلاعاتی قدرت‌مند مطرح کرده است. این موضوع ابعاد زیادی دارد. فرض کنید اگر ما ارزیابی غلط از سیاست‌های امریکا و روسیه داشته باشیم ممکن است مواضع اشتباهی بگیریم و حتی به نفع آن‌ها موضع بگیریم. یکی از آسیب‌ها بیشتر در مسائل داخلی است که به صرف خبرها و شایعات عکس‌العمل نشان دهیم و آبروی فردی برود و عدم صلاحیت فردی بیان شود که اینجا همان آسیب است. این‌که این خبر که وارد وزارت اطلاعات شده، آیا توانسته‌اند آن را ردیابی کنند و صحت آن را مشخص کنند و کارشناسی لازم روی آن شده است یا نه؟ بخصوص در مسائل داخلی ما دچار آسیب هستیم‌. ممکن است یک کارشناس، خبری را دقیقا ارزیابی نکند و از روی شایعات بگیرد و روی آن تحلیلی بدهد و با جریان و افرادی برخوردهای نسنجیده‌ای شود و بعد در آینده معلوم شود صحیح نبوده که این موضوع برای یک دستگاه اطلاعاتی-امنیتی، خوب نیست.


*{در پاسخ به این سوال که آیا ورود وزارت اطلاعات در زمینه اقتصادی به نقش این وزارت‌خانه آسیب نزده و منشأ انحراف نبوده است؟}: این موضوع دو بخش است. در بعضی مواقع وزارت اطلاعات صندوق بازنشستگی دارد و بقیه نهادها هم صندوق‌های بازنشستگی دارند. ممکن است که در کار واقعی اقتصادی شرکت کنند و صندوق تعاونی هم داشته باشند. اما اگر شخصا افرادی به امور اقتصادی بپردازند، ممنوع است. افرادی که انتقاد می‌کنند سیستم اطلاعاتی را نمی‌شناسند. اطلاعات ممکن است در فعالیت تجاری و اقتصادی شرکت کند اما این هدف نیست، هدف جمع‌آوری اطلاعات است. مانند داستان فاضل خداداد را که کشف کردیم. آن فرد فاضل خداداد نبود بلکه کسی بود که همه اسناد بانک مرکزی را جعل می‌کرد و این فساد عمده‌ای در بازار بود. برای پیدا کردن این موضوع نمی‌توانستیم بگوییم که ما از وزارت اطلاعات هستیم. یا مثلا در بازار بگوییم ما از اطلاعات هستیم و اطلاعات خود را بدهید. لذا ما شرکتی تاسیس کردیم که معاملات آهن را واقعا انجام داد اما تمام اسناد و مدارکی که آنها می‌دادند را گرفت و تطبیق داد و کشف کرد که جعل می‌شود.

*امام دعوت به وحدت کلمه کرده و گفته‌اند، اشکال ندارد که اختلاف سلیقه در اداره امور کشور، مسائل اقتصادی و سیاسی وجود داشته باشد. اما این اختلاف سلایق نباید منجر به جدایی مردم از هم شود و اصل وحدت که اعتقاد به خدا و آموزه‌های انبیا، امام، روحانیت و رهبری است، خدشه‌دار شود. ممکن است که اختلافاتی باشد اما امام(س) همیشه به وحدت توصیه می‌کرد. بنابراین همه نیروهایی که قانون اساسی را به عنوان میثاق ملی قبول دارند و همچنین آموزه‌های امام و انقلاب را قبول دارند، مهم این است که حول این مسائل جمع شوند و متحد باشند. همچنین باید سخت‌گیری‌ها و اتهام زدن‌ها و طرد کردن‌ها کنار گذاشته شود. تعجب می‌کنم که بعضی‌ها همدیگر را طرد می‌کنند. در پنج قسمت قرآن نهی کرده که مؤمنین را طرد کنیم و به قول امروزی ایزوله کنیم. حال چگونه است که با همدیگر عداوت و دشمنی می‌کنیم؟ این از وسوسه‌های شیطان است و این‌که انسان دچار بغض و کینه است که این اعمال و رویه‌ها را پیش می‌گیرد.